Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
25-08-2016
Elvis The King
Ik ben er ook nog hoor, it's me ..... Elvis!
I’m too sexy for my shirt, too sexy for my dinges mmmmhhh en dan nog iets van on the catwalk yeah!
Hé, hoe lang sta jij daar al te gluren naar mijn optreden?
Ik ben dus Elvis, 7 jaar en aidspositief. Ik ben hier nieuw en doe verwoede pogingen om kattenvriendjes te maken. Ik heb Winston de kater al per ongeluk bijna K.O. gemept met een kopstoot. Het was nochtans vriendelijk bedoeld maar te onstuimig. Ze hebben mij toen gezegd “Elvis, jongen, als je wil solliciteren voor dat gouden mandje ga je toch iets anders en speciaals moeten doen om op te vallen.” Dus ben ik nu mijn eigen talentenjacht aan het organiseren. Maar dat dansen dat lukt mij toch niet zo goed. Ik heb twee linkerpoten. Aja, ene van voren en ene vanachter, woehahaha!
Hebdem ? Nee???
Tja, dat stand-up comedian zal ik dan ook maar van mijn lijstje schrapen zeker evenals dat dansen. Trouwens over poten gesproken, ik heb artrose aan mijn voorpoten en schouders, waarvoor ik aan de drugs ben, op medisch voorschrift weliswaar. Ik mank dus een beetje, maar ik kan best nog wel swingen hoor. Van boven naar beneden en van voor naar achter en andersom, ik ben best wel snel. Ik rock en ik roll.
Wat zou ik toch kunnen doen? Ik spreek perfect Engels. Misschien toeristen rondleiden in mijn geboortestad “Hello, I’m Elvis from Bruges and I’ll show you where to buy the best chocolates”. Mmm nee ook niet dus!
Aaaahhh! Een wals op de radio. Daar kan ik misschien wel iets mee.
Are you lonesome tonight , adopteer mij tonight. Lalala lalala lalala. Ik ga buiten nog wat over mijn tekst mediteren, jongens. Elvis has left the building, allez tenminste als ik dat stomme kattenluik opengepeuterd krijg.
Doeiiii Elvis x
23-08-2016
Finn heeft goed nieuws
Joehoeeee, kennen jullie mij nog?
Ik ben Finn en verleden week ging het helemaal niet goed met mij.
Wat er aan de hand was? Nou, ik had heel erg pijn aan mijn bekje en mijn tong. Alles was ontstoken! Een kuurtje medicatie had niet veel verbetering gebracht. Daarom werd ik door ome Brecht even in slaap gedaan om te kijken wat ze nog voor me konden doen. Mijn hele bekje is gereinigd en mijn tong is behandeld met ontstekingsremmer.
Pfffff, ik was er eerst niet goed van. Maar stilletjes aan werd de pijn minder en mijn eetlust groter. Ik neem braafjes mijn medicatie in en gisteren was de grote dag. Weer op controle gaan bij de dierenarts.
Tadaaaaa, mijn bekje ziet er stukken beter uit en mijn tong is ook grotendeels genezen. Hier en daar nog enkele ontstekingshaardjes aan de voorkant van mijn tong. Daarom moet mijn opvangmama nog even een weekje doorgaan met medicatie te geven.
Maar ik heb nog goed nieuws!
Ik begin weer een stoere bink te worden want ik ben maar liefst 250 gram aangekomen. Ik heb weer zin om van alles te doen. Ik voel dat ik sterker word en vertrouw erop dat het nog beter gaat worden. Duimen jullie mee met mij?
Dan mag ik binnen korte tijd ook eindelijk gaan solliciteren voor een gouden mandje.
Kusje van Finn x
18-08-2016
Bob voelt zich goed
Toen ik nog jong was, euhhh... een paar maandjes geleden, toen trok ik me wel eens terug in de ziekenboeg. Ik had het niet zo begrepen op die drukte in de grote kamer met de andere katten. Maar de verzorgers vonden me altijd als ik in "mijn" zeteltje in de ziekenboeg lag. Daar kreeg ik dan uitgebreid knuffeltjes en kon ik me lekker laten gaan, ik dacht immers dat de andere katten dat niet zagen.
Toch kwamen zij daar ook altijd curieuzenneuzenmosterdpotten en werd het een gezellige boel in de ziekenboeg!
Ik ben een gemakkelijke kat. Ik eet graag en ben niet kieskeurig. Maar het eten bij Buddy Kat is dan ook vijfsterrenkost, altijd goed ! Zelfs de interferon (ja, ik ben een FIV-katje) laat ik me gemakkelijk toedienen. Verder heb ik gelukkig geen medicatie nodig, ben altijd fris en fruitig.
Ik speel veel en het liefst van al met het laserpuntje. Ook Rik wat plagen geeft me plezier. Maar Rik laat zich ook niet doen en dan lijkt het soms wel alsof we aan 't vechten zijn. Maar dat is niet echt zo, we doen mekaar geen pijn. Pistache, daar let ik wel voor op, maar dat kan ook aan mij liggen, die is nog nieuw en ik heb een beetje tijd nodig om aan hem te wennen. Als ik genoeg van hem heb ga ik lekker in de buitenren liggen.
Daar heb ik me vorige week nog eens goed geamuseerd: één van de verzorgsters was daar wat onderhoud aan 't doen en ik heb haar geholpen, vooral met kijken en in de weg lopen ;-)
Enfin, het lijkt zo dat ik me gemakkelijk aanpas en ik ben kerngezonde kater, dus mocht ik mij op FB komen voorstellen. 't Schijnt dat ik dan een gouden mandje krijg. Ik heb een leuke snoet, al zeg ik het zelf, dus zal er zeker wel iemand voor mij vallen, niet?
Kusje van Bob x
17-08-2016
Dank-je-wel
Verwend, verwend is onze lieve vent!
Dit wordt smikkelen en smullen en zal zijn buikje met dit lekkers zeker vullen.
Dank u wel voor deze lieve gift namens ons (Buddy Kat), maar nog meer van Rik ;-)
11-08-2016
Morre en Flo maken het goed
De eerste update hebben we ontvangen van de baasjes van Morre en Flo. Nieuwsgierig? Lees dan snel mee hoe het met hen gaat ;-)
Koning Morre:
Met Morre verloopt alles vlekkeloos. Vanaf dag één was hij hier koning te rijk en keek hij uit over zijn koninkrijk. Waar wij zijn is Morre, hij doet niets liever dan in de buurt zijn van ons menselijk contact en zich tegen je neervlijen als een echte verleider. We nemen hem af en toe eens mee naar de serre waar hij vrij kan rondlopen. Al is het woord 'rondlopen' misschien niet het juiste woord. Na enkele minuten verkennen, legt hij zich sierlijk neer.
's Nachts maakt Morre er de gewoonte van om bij ons te slapen. Wij worden niet alleen wakker van de kraaiende haan van de buren maar ook van het gesnurk van onze grote vriend. Hij schrikt er soms zelf wakker van en mort even, alsof het onze fout is.
Drama-king!
Flo:
Flo is een ander verhaal. De eerste dagen waren heel zwaar, voor haar en voor ons. Flo weigerde enkele dagen te eten waardoor we genoodzaakt waren om onze dierenarts te raadplegen. We werden goed ondersteund, kregen de feliway verstuiver en verdamper mee, eten, krachtvoer. Na lang proberen maakte Flo vooruitgang en begon te drinken van het krachtvoer. Oef, geen dwangvoeding nodig! 's Nachts maakt zij gretig gebruik van de stilte om haar eigen gangetje te gaan en 's ochtends vinden we haar in haar huisje terug waar ze tot rust komt. Het was nog even spannend wanneer Flo lange tijd geen stoelgang maakte en opnieuw trokken we aan de alarmbel. We kregen van de dierenarts enkele hulpmiddelen om haar te helpen. Vreemd dat je zo blij kan worden van een drolletje! Verder verloopt alles oké, met vallen en opstaan.
We waren van in het begin bewust van het feit dat Flo meer tijd nodig zou hebben om te ontspannen en ze krijgt die tijd. Maar de basisbehoeften zoals eten, drinken,... kwam toch even op de eerste plaats. We zijn wel opgelucht dat zowel Flo als Morre gezond gebleven zijn na de verhuis die toch wat stress gegeven heeft. We houden alles nauwlettend in de gaten om iedereen de beste zorgen te geven en we zijn nog steeds tevreden dat we gekozen hebben voor deze twee lieverds.
Zelfs in onze omgeving moesten de grootste sceptici toegeven dat hun hartje smelt bij het zien van onze kanjers. En zij zien dat een aidskat in de eerste plaats een gewone kat is.
Wowwwwww, wij zijn super trots op jullie Morre en Flo!
En Flo-ke .... het kan alleen nog maar beter worden voor jou. Morre zal je vast en zeker helpen hiermee ;-)
09-08-2016
Finn
Het is niet altijd wat het lijkt!
Ons mannetje Finn ziet er op de foto goed uit, maar heeft het momenteel een beetje moeilijk. Een tijdje geleden is hij uit Buddy Kat verhuist naar een opvanggezin. Finn werd chagrijnig en omdat stress vermijden heel belangrijk is voor een aidskat, werd besloten hem over te plaatsen. Deed het hem goed?
Jazeker, stilletjes aan bloeide hij helemaal op. Eindelijk rust voor dit mannetje, dat is wat hij wilde. Aandacht voor hem alleen.
Finn is niet alleen aidspositief, hij is ook diabeet. Een regelmatige controle bij ome Brecht hoort erbij, maar bij de laatste controle maakte ome Brecht zich flink zorgen over ons mannetje. Zijn bekje en tong waren volledig ontstoken. Dat was dus allesbehalve goed!
Er werd opgestart met medicatie en na één maand moest hij weer terug op controle. De medicatie sloeg niet aan zoals het zou moeten en werd daarom aangepast en de dosering werd verhoogd. Afgelopen vrijdag kregen we te horen dat de ontstekingen in zijn bekje en tong niet erg verbeterd waren, maar het was gelukkig ook niet slechter geworden.
Finn zit momenteel in een overgang naar de volgende fase van de kattenaids. Het wordt dan bijzonder moeilijk om de juiste medicatie te vinden die meteen aanslaat. Gisteren is Finn operatief geholpen! Zijn bekje is helemaal gereinigd en opgefrist en zijn tong werd ook behandeld met ontstekingsremmer. Nu is het afwachten hoe hij hierop gaat reageren. Na 10 dagen weer controle en hopen dat er duidelijke verbetering zichtbaar is.
Gisterenavond was Finn behoorlijk van de wap na de ingreep. Een goede nachtrust heeft wonderen gedaan bij hem. Vanmorgen stond hij paraat om zijn bakje nat voer in ontvangst te nemen. Hij lijkt de ingreep goed te doorstaan.
Gohhhh ..... laten we hopen dat we nu eindelijk op de goede weg zijn met onze Finn.
We wensen hem van harte alle beterschap.
04-08-2016
Shmie voelt zich thuis
We hebben een leuke update ontvangen van zijn baasje ontvangen. Leest u mee?
Na een rit van ongeveer 1 uurtje, heb ik Shmie laten kennis maken met mijn appartement. Het duurde wel geteld vijf minuten en hij was aan het spinnen op de zetel.
Diezelfde avond is hij aan de voet van mijn bed komen liggen en begon te snorren.
Alles gaat zeer goed met hem!
Zijn neuswondje is inmiddels genezen en zijn vachtje blinkt als nooit tevoren.
Shmie is een super braaf relaxed beestje. Zo enorm snel aangepast!
Ik heb nog nooit zo een brave kat gezien.
Hij lijkt zich beter te voelen in zijn eentje zonder andere katten erbij.
Nogmaals bedankt voor jullie hulp, het is een perfecte match tussen ons.
Nou ..... meer moet dat niet zijn voor onze Shmie hé, wat denken jullie?
01-08-2016
Sheldon mag bij zijn opvangmama blijven wonen
1 augustus 2016, de dag die de opvangmama van Sheldon nooit zal vergeten!
Sheldon kwam ernstig ziek in de opvang bij het opvanggezin van Buddy Kat. Hij heeft heel wat ups en downs gehad en op een gegeven moment werd het duidelijk dat Sheldon niet alleen aidspositief is maar ook suikerpatiënt.
Nog moeilijker om hem te behandelen! Sheldon en zijn opvangmama hebben een speciale band met elkaar. Met al haar liefde, wist Sheldon toch steeds weer uit dat diepe dal te geraken. Maar dan kwamen de donkere wolken plotseling! Sheldon werd ziek, mager, moest overgeven, diarree, kreeg kale plekken, suikerpeil niet meer stabiel en en en en. Duidelijk dat het niet goed ging met ons ventje.
Er werd over gegaan op een ander soort insuline en eventjes werd gevreesd voor zijn leven. Zijn opvangmama stond hem dag en nacht bij en wonder boven wonder ..... Sheldon krabbelde ook weer uit dit diepe dal. Hij heeft nog dagen dat het minder met hem gaat, maar zijn opvangmama kent hem door en door. Zij weet wanneer ze moet ingrijpen zodat hij zich weer beter gaat voelen.
Daarmee is dan ook de kogel door de kerk! Vandaag heeft ze Sheldon definitief geadopteerd. Ja ja Sheldon, jij bent met je kontje in de roomboter gevallen ;-)
Geniet jij maar lekker verder van je 'thuisje'!
Het Buddy Kat team x
