Wat maken we mee

Gisteravond heeft poes Miesh ook haar gouden mandje gekregen.

Lieve mensen waren voor haar lieve snoetje gevallen. Miesh was niet meteen onder de indruk van het kijkbezoek en legde zich lekker neer in haar krabtonnetje.

Plots leek het net of ze dacht van .... hey, dit konden wel eens de mensen zijn waar ik voor altijd mag gaan wonen.

Ze ging snel aaitjes en knuffeltjes vragen bij de adoptante. Miesh heeft zich van haar beste kant laten zien en serieus moeite gedaan om te overtuigen ;-) Geen twijfel mogelijk, Miesh had haar gouden mandje!

Vandaag heeft de opvangmama al een sms ontvangen dat ze gisteren goed zijn thuis gekomen. Miesh is uit het transportmandje gestapt en meteen het appartement gaan verkennen. Dat komt dus vast en zeker helemaal goed met haar.

Dag lieve Miesh, we wensen je het allerbeste toe.

Het Buddy Kat team x

 

Een afscheidsverhaaltje van haar opvangmama:

Lieve Miesh,

Lieve mensen hadden je op straat gevonden en je laten onderzoeken bij de dierenarts. Al snel bleek dat je aidspositief was. In november kwam je bij ons in de opvang via Buddy Kat. Wat was je een leuk katje!

Speels, lief, nieuwsgierig en vooral een grote babbelkous.

We hebben enorm genoten van je gekke kuren, de fratsen die je al eens kon uithalen, onze persoonlijke wekdienst ’s morgens.

Gisteren ben je vertrokken naar je nieuwe definitieve thuisje.

Daar ben je lekker alleen en kan je alle aandacht opeisen en je heerlijk laten verwennen. We zullen je missen lieve Miezel, maar je komt zeker in een warm nestje terecht.

Dikke kus,

Je opvangmama x

Helaas hebben we het droevige nieuws vandaag ontvangen dat onze ex-opvanger Marius overleden is. Marius is in 2009 in de opvang gekomen van Buddy Kat en werd samen met zijn vriendje Boy geplaatst in 2010. Hij heeft een supertijd bij zijn baasjes gehad. Helaas is zijn strijd kort maar krachtig geweest. Het verdriet van zijn baasjes is dan ook immens groot!

Wij willen hen heel veel sterkte wensen met het verlies van hun jongen. Hopelijk vinden ze de kracht om het na verloop van tijd een plekje in hun hart te geven.

 

Marius, onze hartendief!

Zoals de engel en de bloem van de hartenwens, zo was jij.

Meester in het geven van onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen.

Jij hebt ons hart voor immer veroverd, ook al is het nu gebroken.

Als ik een pad kon bouwen van liefde en de grootsheid van jouw hart, dan zou ik je terug halen om hier bij ons te zijn.

Je was ons kindje, ons baby'tje, onze steun en zielsmaatje, ons lichtpunt in moeilijke momenten.

Er is een leegte maar ook het grote cadeau van al de herinneringen die we samen hebben.

Uit ons zicht maar nooit uit ons leven of uit ons hart.

Nooit zullen we jou vergeten lieve Marius.

 

Je mama en papa en je vriendje Span en vriendinnetje Nachi x

Lieve Jonas,

Ook jij hebt je koffertje gisterenavond mogen inpakken om te verhuizen naar je gouden mandje.

Je verbijf in Buddy Kat is kort geweest, iets meer dan één maand.

Maar tijdens die weken heb je laten zien hoe zelfverzekerd je bent.

Jij hebt voor niets of niemand schrik, je bent ontzettend nieuwsgierig.

Je wilt overal met je snoetje erbij zijn.

We hadden je eerst de naam 'Jan zonder Vrees' gegeven ;-)

Je geniet van knuffeltjes en aaitjes op je koppie. Ook lekker eten heb je graag, je bent een beetje een fijnproever hé!

Nu ben je richting de kust vertrokken, helemaal naar de andere kant van het land. Stuur je ons snel een kaartje om te laten weten hoe het met je gaat?

Je gaat weer vol spanning een nieuw avontuur tegemoet. Een beetje actie zie je wel zitten hé? Doe dat goed en geniet samen met je baasje van een hele leuke tijd.

Tot gauw lieverd,

 

Het Buddy Kat team xxx

Dag lieve mensen, hier ben ik eindelijk!

Ik heb een hele belevenis achter de rug. Toen ik voor mijn nieuwe thuis gekozen had, was ik heel zeker van mijn stuk. Waar ik niet aan gedacht had, was dat ik daarvoor een akelige rit in een klein kooitje moest doorstaan en ineens moest wennen aan hele nieuwe geluiden en gewoontes... man man... was me dat iets! Ik ben meteen in een hoekje gekropen. Ze wilden me hier maar gerust stellen maar (tegen niemand zeggen want ik ben eigenlijk een hele stoere bink)... ik miste al mijn verzorgers van Buddy Kat heel hard. Ik heb echt een beetje getreurd. Gelukkig vertelde mijn nieuwe mama mij dat ik altijd mocht mailen en dat ze allemaal aan me bleven denken. Stilletjes aan begonnen die aaikes en zachte woorden hier toch heel verleidelijk te klinken. De derde avond heb ik mijn moed bijeen gepakt en ben ik zomaar pardoes op papa zijn schoot geklommen. En sindsdien... amai! Hier is zoveel te beleven. Ik ben zo nieuwsgierig! Ik wil graag overal bij zijn. Ik ben erbij als er gekookt en gegeten wordt, als er tv gekeken wordt, als ze denken dat ze me kunnen buitensluiten uit de badkamer ga ik aan de deur miauwen hihi, dan laten ze me altijd binnen. En weet je wat ook helpt? Ik ga met hele lieve lodderige oogjes in de zetel zitten en dan komt er altijd wel een schootje waar ik kan gaan liggen. Laatst was er bezoek en toen heb ik het allemaal mee gevolgd vanop mama's schoot. Ik ben wel een echte fijnproever. Ze moeten me niet zomaar alles voorschotelen hè. Ik laat het goed merken wat ik lust en wat niet. Ik zal ze maar direct goed opvoeden hier hé ;-) Buiten zijn ze een kattenren aan het bouwen voor ons. Ik kijk aan het raam of ze goed werk leveren. Jullie gaan zeker nog van me horen maar nu moet ik eerst nog veel ontdekken. Tot gauw! 

Koosje x

 

Hallo allemaal, ik ben een beetje verlegen maar mama vroeg me toch iets te vertellen omdat er zoveel mensen met Koos en mij meeleven. Ook voor mij was de rit nogal heftig. Ik ben onder de kast gekropen om even te bekomen. Ik had wel al snel door dat ze hier ook goed kunnen strelen. Al de eerste dag begon ik hard te spinnen en met mijn kopje te draaien als ik geaaid werd. Het gaf me troost en hielp me om te wennen. Nu ga ik lekker op mijn rugje liggen zodat ze me eens goed kunnen masseren. Ik ben blij dat ze hier ook lekker eten hebben, want ik ben een echte Bourgondiër. Onder de kast uitkomen, vind ik nog altijd een beetje akelig. 's Avonds, als mama op haar buik gaat liggen voor de kast, kom ik wel gezellig tegen haar aan gekropen. En als het heel stil is in huis, ga ik eens een wandelingetje maken of in de zetel of op de stoel liggen. Ik heb wel gezien dat ze hier een paar hoge slaapplaatsen hebben. Ik denk toch dat ik die binnenkort eens ga uittesten. Ik ben de vriend van iedereen. Ze zien me hier allemaal graag. Mama zegt dat ik een peperkoeken hartje heb (ik weet niet zo goed wat ze daarmee bedoelt). Maar zeg nu zelf: slapen, observeren, knuffelen en eten... het leven is zo slecht nog niet. En binnenkort in het zonnetje liggen. Dag allemaal, we laten nog wel eens iets van ons horen. 

Ollie x

Koetje!

Ja ja, de kogel is door de kerk,er worden geen namen veranderd. Monk blijft Monk en Koetje blijft Koetje. Hoe gaat het nu met Koetje?

Nou nou, hij heeft een muurtje om zich heen gebouwd. Als je te kort in zijn buurt komt, gaat hij heel hard grommen, blazen en probeert je te slaan. "Ga weg, laat me met rust", straalt hij uit. Meent hij dit? We betwijfelen het.

Als je verzorgster wordt of bent in Buddy Kat, horen tot de taken niet alleen knuffelen en spelen met de jongens. Neen, er moet ook gepoetst en opgeruimd worden zodat het altijd netjes is en blijft in de woonruimtes. 1 van onze verzorgsters had net alles onthaard. Ze moest nog alleen met de bezem alles bij elkaar vegen en afwassen. Zonder erbij na te denken, ging ze met de bezem onder de bank in de grote ruimte. 

Helpppppp .... wat is dat?

Koetje zat onder de bank verstopt en daar had ze niet meer aan gedacht. Hij sprong al blazend van onder de bank op de poef naast het bankstel. Hij begon te grommen en keek zo kwaad als hij kon! Hij bleef staan, wilde imponeren van 'kom niet in mijn buurt'! De verzorgster nam snel haar gsm en maakte een foto van hem. Dit was immers de eerste keer dat we Koetje helemaal te zien kregen ;-) Via de poef en de krabpaal, ging hij op de plank zitten/liggen of hoe je het noemen wil.

Deze verzorgster heeft al meerdere keren schuwe katten opgevangen en zij besloot een babbeltje met hem te houden. Eerst ging hij tekeer als een wilde, maar hij merkte dat het geen effect op de verzorgster had. Wat ze hem heeft verteld, laten we even privé ;-)

Feit is dat Koetje op een gegeven moment rustiger werd, hij keek al niet meer zo boos. Hij was op zijn hoede en volgde iedere handbeweging van de verzorgster.

Zij heeft op haar gemakje de camera genomen en een aantal mooie foto's van hem kunnen nemen waaronder deze. Dit is al een stap in de goede richting ... blijven liggen terwijl er toch van kortbij foto's worden gemaakt. Wat ben jij voor een knapperd, mannetje!

Eigenlijk is Koetje niet zo boos, hij moet opnieuw vertrouwen krijgen in de mens. Wij geloven in jou, Koetje en we weten dat er een dag komt dat we ook een foto kunnen maken van jou, lekker kroelend op de bank of op schoot.

Vanmorgen stond de postbode aan de deur bij Buddy Kat. Hij had een brief bij vanuit Nederland, huuuu. Wat mag dat dan wel zijn?

Pompiedompiepompompom .... kent u hem nog ;-)

 

Pom heeft een briefje geschreven om te laten horen hoe het met hem gaat. Leest u mee?

Ik ben nu iets meer dan een half jaar bij mijn mama en de andere viervoeters. Ik moet zeggen, ik vind het hier cool en heb hier helemaal mijn plekkie gevonden. Met de oudste kat heb ik niet zoveel gemeen, wij hebben geen band. Je kan het zo bekijken, we gaan ieder ons eigen gangetje, we maken geen ruzie en laten elkaar met rust. Mooi toch, niet? Geen herrie in huis;-)

De jongere kat hier in huis vind ik wel tof en wil ook graag met haar spelen. Soms doet ze met me mee en soms is ze ineens bang voor me. Wat een rare meid zeg, je moet wel weten wat je wilt, niet?

Ondertussen heb ik ook 'mijn' favoriete plekjes hier in huis om te liggen. Op het kleed onder het bed, in het hoekje bij het raam en de zetel vind ik helemaal de max! Als ik in de zetel lig of zit, kan ik lekker naar buiten kijken naar het vijvertje met de eendjes. Zalig gevoel is dat, ik kan er uren in liggen te luieren.

Dus allerliefste mensen, zoals jullie horen heb ik het super naar mijn zin. Maak je maar niet ongerust over mij, ik ben helemaal happy de pleppy !

Kusje van Pom x

 

Voor degene die me nog niet moesten kennen ..... ik ben de prachtige langharige kater aan de linkerkant van de zetel ;-)

Gisteren zijn weer twee nieuwe bewoners gearriveerd in Buddy Kat.

Voorlopig heten ze nog Monk en Koetje, maar daar gaan we verandering in brengen. Ze krijgen snel andere namen en suggesties zijn altijd welkom;-)

Koetje is bruin met wit, zit apart in de kleine ruimte want hij is ontzettend bang. Hij heeft duidelijk tijd nodig!

Geen probleem jongen ... tijd, geduld en liefde zullen je wel snel doen thuis voelen in Buddy Kat.

Monk is grotendeels wit van kleur en heeft een zwart mutsje op zijn koppie. Hij zat onder de bank en is wat bang van Jonas.

Jonas is allesbehalve onder de indruk van de nieuwe katjes. Hij is wel nieuwsgierig naar zijn nieuwe huisgenootjes. Monk moet hier nog aan wennen en zit onder de bank als Jonas kort in de buurt is. Zodra Jonas wat afstand neemt, is Monk daar om te fletsen! Hij geniet echt van de aandacht.

Wat een mooie kerel ben jij, met zo mooie groene ogen! Jij bent niet bang van mensen hé, alleen wat onder de indruk. Het komt wel goed met je.

Ben jij ook verzot op Catisfaction snoepjes? Geen nood jongen, hier zijn genoeg snoepjes wink-emoticon

Om maar één dagje in Buddy Kat te zijn, doen jullie het heel goed!

Welkom in Buddy Kat ....., de namen moeten we nog bedenken voor hen ;-)

 

Hallo iedereen!

Mama vertelde me net dat ik even over mezelf moet vertellen.

Wel ... ik had een slecht oogje, het was een beetje kleiner geworden. Dit zou te maken hebben doordat ik zolang heb rond gezworven. Het was heel vervelend en deed enorm veel pijn. Ome Brecht heeft ervoor gezorgd dat ik van deze last bevrijd zou worden en heeft het oogje verwijderd. Nu wandel ik weer vrolijk door het leven met één oogje.

In het begin was het wel moeilijk en wennen, maar het gaat me best goed af hoor. Hoewel ik niet alles meer zo goed zie, kan ik toch goed mijn plan trekken. Soms duurt het wel eventjes voor ik een speeltje zie voorbijkomen, maar voor de rest gaat alles prima! Helaas waren mijn tandjes ook één groot fiasco! 

Tja, zo gaat dat met FIV-katjes, er komt een tijd dat wij slechtere tandjes krijgen en dan moeten ze deze uiteindelijk verwijderen. Ook dit is even wennen zo zonder tandjes in mijn bekkie ;-) Het eten lukt ietsje moeilijker, maar ik doe mijn best. Ik slobber lekker aan mijn voer, werkt even goed! Achter enkele weekjes is dit ook alweer vergeten en kan ik knabbelen zoals iedere stoere kater.

Overdag hou ik meestal mijn siësta’s, lekker rusten op de stoel onder de tafel, genieten van aaitjes en knuffels van mijn opvangmama – en papa, gezellig bij hen slapen in bed. Heerlijk vind ik dat!

Ik ben héél graag in je buurt, zodat je mij lekker kan vertroetelen, maar soms hou ik ook van rusten op een rustiger plekje. Ik moet nog een beetje aansterken, maar over een tijdje mag ik op zoek gaan naar mijn gouden mandje. Ik zal jullie zeker een seintje geven als het zo ver is.

 

Knuffel en dikke poot,

Shmie

Koos en Ollie!

Vandaag was geen woensdag zoals een andere.

Vandaag gingen Koos en Ollie verhuizen naar hun nieuwe familie.

Het geeft een dubbel gevoel! Blijdschap, dat ze samen bij een liefdevolle familie worden opgenomen. Droefheid, omdat we deze twee kanjers enorm gaan missen in Buddy Kat.

Koos is ongeveer één jaar geleden in de opvang gekomen. Hij zat in een asiel waar ze niet wisten wat met hem te doen. Hij was ontzettend boos, niet benaderbaar en zijn adoptiekansen waren zo goed als nihil vanwege zijn kattenaids. De laatste strohalm voor het asiel was vragen of wij hem wilden opvangen. Tuurlijk mocht Koos bij ons komen, daar twijfelden we niet aan. Hij was inderdaad ontzettend boos en niet benaderbaar, maar toch zagen we in zijn oogjes een soort van angst. Zich niet willen of durven bloot geven aan ons mensen. Met tijd, geduld, liefde en ondersteuning van Bach Bloesems heeft hij na een tijdje de klik gemaakt. Wie had ooit gedacht dat Koos een schootkater ging worden. Jaaaaaa, dat is hij! Als je je op de bank zet, is hij meteen daar. Hij vleit zich op je schoot en je kan beginnen met hem te aaien. En nog, en nog, en nog .... dit kereltje krijgt er geen genoeg van ;-)

Ollie werd tijdens een vangactie in de Ardennen gespot en het was overduidelijk dat dit kereltje medische verzorging nodig had. Het heeft wat voeten in de aarde gehad om hem in te vangen, maar uiteindelijk is het toch gelukt. Wat was hij mager, vuil, ziek en vooral ontzettend bang. Met medicatie hebben we hem erbovenop gekregen.Nu nog aan zijn zelfvertrouwen werken. Hij durfde zijn oogjes niet te openen, durfde niet naar je te kijken. Wat heb jij allemaal meegemaakt lieve jongen? Ondanks alles begon hij toch met zijn pootjes te kneden als we hem over zijn koppie aaiden. Hij is een timide mannetje, maar o zo lief! Hij doet absoluut nog geen vlieg kwaad en is vriendjes met iedereen, van kat tot mens ;-)

Koos en Ollie, twee vriendjes, ieder met hun eigen karaktertje. Verleden week heeft Koos totaal onverwachts zijn 'mensjes' uitgekozen. Ze kwamen kijken om wat ideetjes op te doen over de buitenren in Buddy kat en hadden ook nog wat vragen over kattenaids. Koos ging tijdens het gesprek plots met zijn pootjes tegen meneer zijn been staan met een blik van ... mag ik bij je op schoot? Hij deed het, hij genoot en voelde zich happy. Mevrouw had een klik met Ollie. Tja, al snel werd duidelijk dat deze twee heren hun gouden mandje hadden gevonden.

Vanmorgen brak het moment aan om afscheid te nemen. Bij het zien van meneer, had Koos zich weer heel snel op zijn schoot genesteld. Wowww, echt niet te doen wink-emoticon Ollie hield mevrouw in de gaten, maar zo timide als hij is, knipperde hij wat met de oogjes. Zonder al teveel stress werden ze in de draagmanden gezet. Ieder kregen ze nog wat lekkers mee van het 'huis' en daar vertrokken ze. Een lach en een traan!

Jonas was ook even de kluts kwijt. Waar is iedereen nou? Zit ik hier nu alleen? Wat is het nu akelig stil in Buddy Kat. Maar we gunnen het jullie van harte Koos en Ollie.

Geniet nog heel lang van jullie gouden mandje en nieuwe familie.

 

Dikke kus van het Buddy Kat team xxx

Wat een drukte afgelopen week in Buddy Kat!

Eerst kwamen mensen kijken naar de buitenren van Buddy Kat om ideetjes op te doen. Totaal onverwachts werd het hele gezinnetje verliefd op onze Ollie en Koos. De adoptie van beide mannen werd een feit. 

Joehoeee, we gunnen het hen zo van harte maar wat gaat het a.s. woensdag moeilijk worden om afscheid te nemen van deze lieverds. Voor de zekerheid hebben we al enkele dozen tissues klaar gezet in Buddy Kat.

Maarrrr ... 's avonds kwam er nog een meneer kijken naar Buddy Kat. Gewoon wat vragen stellen i.v.m. aids bij katten. Geloof het of niet, maar Jonas heeft een goed voorstelrondje gegeven aan meneer. Er was meteen een klik tussen onze vriend Jonas en hem. Toch wilde meneer er even rustig over nadenken. Dat het ook een juiste beslissing zou zijn als hij Jonas wilde adopteren. Wij hebben daar alle begrip voor en gaven meneer een week de tijd om erover na te denken.

Spannend voor de verzorgsters, wat gaat het worden, krijgt Jonas zijn gouden mandje of blijft hij alleen achter in Buddy Kat?

Tadaaaaaa, gisteren kwam het verlossende telefoontje, Jonas wordt geadopteerd! Meneer heeft heel goed nagedacht over de adoptie en stelde zeer gerichte vragen. Bingo!!

Omdat Jonas momenteel een beetje aan de snotter is en hij een kuurtje AB krijgt, word hij over een maandje definitief opgehaald. Ons mannetje is dan helemaal genezen en klaar om naar zijn gouden mandje te vertrekken. Gohhhh, wat gaat dit allemaal snel hé?

Maar hier doen we het voor, zoveel mogelijk aidskatten opvangen en een tweede kans geven. Een eigen thuisje, eigen personeel, het ontdekken van warmte, genegenheid en vooral liefde.

Ze verdienen het gewoon .... omdat aidskatten ook een Buddy nodig hebben.

Sheldon Sheldon toch ...

Sheldon is aidspositief, diabeet en heeft enorm veel last van artrose in zijn voorpootje!

Zijn leventje gaat door met vele ups en downs, helaas beginnen de downs zich meer aan te melden dan de ups.

Hierdoor heeft zijn opvangmama met Sheldon een speciale band gekregen.

Ze kent hem door en door en weet wanneer ze aan de bel moet trekken als het weer mis met hem begint te gaan. Sheldon vertrouwt alleen maar zijn opvangmama als hij weer eens speciale zorgen nodig heeft.

Sheldon kan niet meer geplaatst worden, je kan hem enkel Adopteren op Afstand om hem te steunen met zijn speciale voeding, de insuline enz. 

Normaal gaat de liefde van de man door de maag hé? Hoe zit dat dan bij een vrouw?

Bij de opvangmama gaat de liefde voor Sheldon recht in haar hart.

Zijn pootafdruk is voor altijd vereeuwigd!

Een tattoe van Sheldon, zijn pootje als teken van verbondenheid.

Hoeveel kan een mens van een dier houden ....

Wat was het weer vandaag? O ja, Wereld Zwerfdierendag.

Nouuuuuuuuu, voor Koos en Ollie is dit een Superdag geweest!

Zoals jullie weten, geven wij ook informatie aan de mensen i.v.m. aids bij katten. 

Vandaag was er een afspraak gemaakt met een gezin om Buddy Kat te komen bekijken. 

Ze wilden graag ideetjes opdoen om een buitenren bij hen thuis te maken en wat informatie te krijgen over kattenaids. 

Kwart na 11 ging de bel en de verzorgster heeft het gezin ontvangen. Meteen naar de buitenren om hen alles uit te leggen hoe en wat je kan doen. Daarna gingen we naar binnen om de vragen van mevrouw i.v.m. kattenaids te beantwoorden. Midden in het gesprek gebeurde er iets ongelooflijks! Plotseling kwam onze lieve Koos stilletjes bij ons zitten, ging rechtop tegen meneer zijn benen staan. Hij had een blik in zijn oogjes met de vraag ..... mag ik op je schoot zitten? En hij deed het! 

YESSSSSSSS, prachtig om mee te maken. 

Wie had dat ooit gedacht van onze Koos. Meneer begon hem te aaien en Koos genoot dat het een lust was om te zien. Mevrouw had haar oog op Ollie laten vallen. 

Hij lag in de klimpaal alles te bekijken. We weten dat Ollie heel erg timide is, dus de verzorgster stelde aan mevrouw voor dat ze hem zou gaan aaien. 

Neeeeeeeen, ook Ollie liet zich helemaal gaan. Nog mijn koppie aaien, nog nog ... 

Hij duwde met zijn pootje tegen mevrouw haar hand toen ze stopte met hem te aaien. 

Hij ging zelfs op zijn zijde liggen en toonde zijn buikje, zo van, hier ook aaien alsjeblief ;-) 

Tja, dit is gewoon een wonder, een match die je niet kan negeren.

Meneer en mevrouw bekeken elkaar en het werd een feit! Koos en Ollie werden gereserveerd en volgende week worden beide jongens opgehaald. 

Terwijl we de adoptiepapieren aan het invullen waren, was Koos precies helemaal door het dolle heen. Hij trippelde van schoot naar schoot en heen en terug. 

Geweldig, een kippenvelmoment!

Het zal volgende week zwaar worden als Koos en Ollie vertrekken. Maar zij gaan hun gouden mandje krijgen, een huis met drie verdiepingen, een buitenren in de maak. Maar het meeste van alles, zij gaan veel liefde krijgen.

Wat wil een kat nog meer :-)