Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
29-02-2016
Nieuwe Buddy Kat bewoner Klaas
Klaas, onze nieuwe Buddy Kat bewoner.
Klaas komt uit St. Niklaas en is in oktober 2015 gevangen door de meldster. Hij is ziek en ziet er onderkomen uit, zijn huid zit onder de korstjes en hij heeft een slecht gebit.
Klaas heeft een mooi zwart pakje aan met een wit befje en witte sokjes aan over zijn teentjes. Hij is heel lief en verdraagzaam naar andere katten toe.
Nu is hij een beetje de kluts kwijt. Hij weet niet goed wat er aan de hand is en verstopt zich achter de klimpaal of onder de bank. De kat uit de boom kijken, zo noemen ze dat!
Toch durft hij van de ene ruimte naar de andere ruimte te lopen op verkenning. Als je naar hem toe gaat, blijft hij zitten en kijkt je aan met zijn grote kijkers. Begin je hem te aaien over zijn koppie, duwt hij al gelijk tegen je hand van nog... nog... nog een beetje van dat ;-)
Het gaat helemaal goed komen met jou Klaas. De afspraak bij ome Brecht is voor jou gemaakt. Woensdag ga je helemaal onderzocht worden en zijn we benieuwd naar je leeftijd. Deze is nog onbekend, is het een jonge of een wat oudere kater?
Spannend, woensdag hopen we meer te weten .... ondertussen laten we Klaas langzaam wennen aan Buddy Kat, zijn huisgenootjes en de verzorgsters.
25-02-2016
Hoe gaat het met Shmiegel?
Hé hallo, wat leuk ... ik mag mij voorstellen vanavond!
Ik ben een wat oudere heer van 13 lentes jong en ik mijn naam is Shmiegel. Ik heb veel te lang buiten moeten leven en ben ziek geworden. Via een noodoproep ben ik gelukkig bij een opvanggezin van Buddy Kat terecht gekomen.
Ik ben niet alleen aidspositief, ik ben ook leucosepositief!
Zo, dat is eruit, valt me zwaar maar het is nu eenmaal zo. Leucose is enorm besmettelijk naar andere katten toe, dus moesten ze even zoeken om een plekje bij een gastgezin voor mij te vinden. Ik moet nu wat beter op mezelf letten en daarom mag ik niet meer naar buiten gaan. Mijn bekje was ook flink ontstoken, maar een lekkere maaltijd zag ik helemaal zitten hoor :-) Dat gaat zelfs zonder tandjes in mijn bekje, hihi.
Mij hoor je niet klagen, ik vind het leven binnen in huis ondertussen geweldig! Tuurlijk was ik in het begin onder de indruk, mijn veilige plekje was eerst onder het bed. Maar dat was toen, nu heb ik meer zelfvertrouwen gekregen!
Ik heb ontdekt dat mensen heel lief kunnen zijn en dat ze me heerlijk kriebelen. Hmmmm over mijn kopje, mijn rug, mijn staart. Ik ga er spontaan van spinnen! En wil je nog wat weten, ik ben stiekem een beetje verliefd geworden op een puberpoesje dat hier rondloopt. Zij heeft ook leucose en het kan dus geen kwaad als we samen zijn. Zij komt dan lekker tegen me aan liggen en dan knuffelen we wat met elkaar, zooooo heerlijk.
Ik hou van mensen, honden zijn ook geen probleem voor mij. Eigenlijk andere katten ook niet, ik hou van iedereen. Ik hou enorm van knuffelen, ik moet inhalen wat ik al die tijd heb gemist. Verder heb ik niet veel wensen buiten een goede warme plek en lekker eten. Ik beloon je dan met vele kopjes en een spinconcert van hier tot in Tokio. Vaker hoor ik wel zeggen als ze mijn koppie zien ..... die sluit je meteen in je hart.
Heb jij dat ook als je me op de foto ziet?
Kom me dan maar eens gauw bezoeken bij mijn opvanggezin, ik ga je verleiden .....
Alvast een kopje van Shmiegel!
22-02-2016
Tiho uit Roemenie is aangekomen
Tadaaaaaa .... hier is tie dan, Tiho onze vriend uit Roemenïe!
Einde december 2015 kregen we een pb via onze facebookpagina van Buddy Kat. Tiho liep er door de straten, mager, vuil, ziek en had dringend medische verzorging nodig. Gelukkig heeft men hem dan toch naar een dierenarts gebracht en daar bleek na een bloedtest dat hij aidspositief was. Tiho had in Roemenïe geen schijn van kans, ze vroegen ons (Buddy Kat) om hulp.
Bij het zien van de foto's van dit mannetje, brak ons hart. Er was geen overleg nodig, hij moest naar ons komen om een tweede kans te krijgen in zijn leventje. Na wat heen en weer gemail en ook een gedeelte van de kosten op onze rekening te nemen voor het vervoer, was het vandaag zo ver.
Een lange busreis van twee dagen heeft hij moeten doorstaan, op naar een nieuw begin in zijn leventje.
Een verzorgster stond stand-by in Buddy Kat om deze jongen de eerste uren op te vangen en hem gerust te stellen. In de vroege namiddag arriveerde het transport van Roemenïe met Tiho. Na een korte hartelijke begroeting werd het meteen duidelijk dat de chauffeurs van de bus Tiho in hun hart hadden gesloten. Ze waren enorm ongerust en bezorgd of het wel allemaal goed ging komen met het mannetje. Het was duidelijk dat 'aidspositief' iets onbekends voor hen is. Nog een snelle knuffel, een aaitje over Tiho zijn koppie, daarna zetten deze twee lieve kerels hun reis weer verder. Daar stond onze verzorgster dan met Tiho in haar armen.
Er was voorzien om hem toch eerst even apart te houden van Ollie en Koos. Zo kon hij tot rust komen en wennen bij ons in Buddy kat. Maar Tiho was het daar niet mee eens, hij wilde eerst knuffelen, kopjes geven en heeeeeeel veeeeeeel aandacht krijgen :-)
Wat een schatje is dit dan??
Hij begon gelijk te spinnen en te genieten, niets wennen in Buddy Kat. Het lijkt wel of hij zich al thuis voelt! De verzorgster had opgemerkt dat zijn vacht een beetje vies was. Ze besloot hem snel een badje te geven zodat hij zich een beetje meer op zijn gemak zou voelen. Ongelooflijk, pas in een totaal nieuwe omgeving, maar Tiho liet het zich allemaal welgevallen. Het lijkt of hij weet dat hij bij ons een tweede kans krijgt en die ook voor 100% wil benutten.
Na de wasbeurt werd het tijd voor een natje en een droogje. Eerst heeft hij gedronken en gedronken en gedronken, na zo een lange reis zou je wel voor minder hé wink-emoticon Daarna werd hem lekker nat voer voorgeschoteld dat hij smakelijk heeft opgegeten. Tijdens het eten moest hij wel een paar keer pauze houden. Ja ja ..... knuffelen en aaien maar!
Na het eten en drinken was het buikje van Tiho goed gevuld en tijd om een middagdutje te doen. Ons mannetje was toch een beetje onder de indruk van het hele gebeuren rondom hem. Dat hij menig hartje gaat veroveren, daar zijn we helemaal van overtuigd.
Onze hartjes heeft hij al ingepalmd .
Welkom lieve Tiho bij ons in Buddy Kat!
19-02-2016
Ollie
Heyla, kijk eens even hier op de foto? Herken je mij?
Jaaaaa, ik ben het .... Ollie :-)
Ik heb weer een stapje vooruit gezet in Buddy Kat. Jullie kunnen zich nog wellicht herinneren dat men mij heeft ingevangen in de Ardennen. Ik was mager en ziek, zag er ellendig uit, hongerig, beestjes op bezoek bij mij, bah bah.Toen zijn ze met mij naar de dierenarts gegaan. Ik werd helemaal onderzocht en er werd bloed afgenomen.Nou, leuk is anders hoor als je je al niet helemaal geweldig voelt! De mensjes rondom mij keken maar heel sipjes toen ze mijn bloeduitslag hoorden. Ik bleek aidspositief te zijn. Duhhhhh, wist ik veel wat dat was.
Ik mocht in Buddy Kat gaan wonen maar ik ben toch zo een verlegen mannetje. Echt wel, iedereen dacht dat ik een stoere kater was, maar dat is helemaal niet zo. Je kan mij vergelijken met een klein fragiel kittentje dat nu pas begint open te bloeien. Ik was zo bang in het begin dat ik je niet durfde aan te kijken. Het liefste had ik me ergens onderin verstopt zodat ze me niet zagen.Toch bleven de verzorgsters mij maar aaien, knuffeltjes geven en vooral lekker eten. Gohhhhh, ik ben al heel wat kilo's aangekomen! Stiekem genoot ik van de aandacht en begon stilletjes te spinnen en pootjes kneden. Eerst zat ik veel in de buitenren maar dat is voorlopig verboden terrein voor mij. Ik kwam alleen maar naar binnen als er niemand van de verzorgsters was in Buddy Kat. En dat is nou net wat ze niet wilden, dan kan ik namelijk niet socialiseren. Poehhhh, wat een moeilijk woord zeg?
Enfin, ik begin nu stilaan door te krijgen dat ze het goed met me voor hebben. Ik geniet van het lekkere eten, de knuffeltjes en de aaitjes en vooral van de catisfactions snoepjes, njom njom njom. Jaaaaa, daar kom ik wel voor naast je zitten. Lekker smullen man ;-) Ik begin me nu vaker te verplaatsen in Buddy Kat van de ene ruimte naar de andere ruimte. Dan eens in dit mandje liggen, dan weer een ander mandje uitproberen, ik kan het zo wel hebben hoor. Ik ga ook op de uitkijk liggen, even in de gaten houden of ook alles goed gedaan wordt in onze woning.
En dan moet je ze horen! Goed zo Ollie, flinke kerel Ollie, wat ben jij dapper Ollie .....poehhh, word er helemaal verlegen van. Maar wat ik wil zeggen, ik ben op de goede weg. Geef me nog heel eventjes de tijd en dan ga ik mij Echt voorstellen om te solliciteren voor mijn gouden mandje.
Tot binnenkort, Ollie xx
14-02-2016
Flo en Morre met Valentijn
Ook bij Morre en Flo is er nog steeds Love in the Air.
Morre heeft een mooi gedichtje gemaakt voor zijn Flo-ke.
Ik heb geen hartje van goud,
maar wel eentje dat zielsveel van je houdt,
Ik vind het met jou samen zo fijn,
Wil jij vanavond mijn Valentijntje zijn?
13-02-2016
Hoe gaat het met Miesh?
Joehoeee, hier ben ik ook weer eens, ken je me nog?
Ik ben Miesh, dat mooie knappe zwart-wit meisje met de koevlekjes hier en daar :-)
Hoe ik bij een opvanggezin van Buddy Kat terecht ben gekomen?
Wel..... lieve mensen hebben mij van de straat geplukt omdat ik ziekjes was. Ze zijn met mij naar de dierenarts geweest en uiteindelijk kwam ik in het asiel van Sint-Truiden terecht. Ik zeg het je, een hele belevenis hoor, poehhhhhhh!
Nu ben ik ook nog aidspositief getest, maar mij niet gelaten hoor. Ik cross, speel en geniet van mijn leventje alsof er niets aan de hand is. Maar ik hou ook ontzettend van knuffelen, op schootje kroelen en dat soort dingen. Schijnbaar ben ik ook een tettermieke volgens mijn opvangmama. Maar ja, als ze tegen me fluistert, fluister ik zachtjes terug. Als ze tegen me praat, dan miauw ik hard terug. Dat is toch de bedoeling van een conversatie, niet?
Ik ben ook goed aangekomen in gewicht en mijn vachtje glanst als een spiegel. Niet moeilijk hoor, ik vind alles van eten lekker en kan het niet weerstaan, hihi. Mijn opvangmama zegt dat ik een gulzigaard ben, puhhh.
Wat ik nog allemaal zo doe om de tijd om te krijgen?
Ik heb graag het overzicht van alles wat in huis gebeurt, daarom lig ik het liefste hoog. Ik zou geen meisje zijn als ik niet nieuwsgierig was hé? Overal ga ik in neuzen en mijn geurtje achterlaten. Niets is zo spannend als mijn opvangmama terug komt van de winkel. Heeft ze iets voor ons meegebracht? (Ja, voor ons, ik woon hier samen met Shmie). En dan lekker snoeten in die boodschappentas, heerlijk gewoon :-)
Maar euhhhh, het is de bedoeling dat ik solliciteer voor een gouden mandje. Niet dat ik het beu ben bij mijn opvangmama hoor. Bijlange niet!
Maar zo een eigen huisje en mijn eigen familie, het heeft wel iets waar ik toch al een tijdje van droom. Staat er soms bij jou nog een warm knus mandje klaar voor mij? Mag ik daar mijn schoonheidsslaapjes komen doen? Je gaat er geen spijt van krijgen als je mij een 'thuisje' geeft. Echt hoor, ik beloof dit uit de grond van mijn lieve tere hartje.
Koppie Miesh x
06-02-2016
Hoe gaat het met onze ex-opvangers?
Hier nog eens een update van Moustache, Sushi, Fonz en Corky.
Dit zijn vier ex-opvangers van Buddy Kat en ze wonen allemaal samen bij hetzelfde gezin. Het gaat hartstikke goed met hen, een beetje lui en ze houden van lekker eten :-)
Moustache kwam in de opvang van Buddy Kat via een schrijnende melding in december 2011 uit Dendermonde. Enkele vrijwilligers zijn daar een aantal katten gaan ophalen en Moustache bleek aidspositief te zijn. Een jong koppel had zijn zinnen op Moustache gezet.Ze hadden immers al een aidskat en waren bekend met FIV. Amper 2 maanden na binnenkomst bij het opvanggezin van Buddy Kat werd Moustache geplaatst bij hen.
In augustus 2012 is altijd opendeurdag in Buddy Kat en ook dit jonge koppel kwam op bezoek.Toen ze Sushi en Fonz zagen, waren ze beide verloren. Ze konden niet kiezen, dus werd er besloten om ze alle twee te adopteren.
Gohhhh, wie had dat ooit gedacht!
Zij hadden nu vier aidskaters in huis en de verstandhouding onderling verliep helemaal goed. De nazorgmomenten voor de jongens werden op vaste tijdstippen gedaan. Zo bleven we samen in contact mocht er zich toch een probleem voordoen. Maar dit was helemaal niet nodig, we kregen de leukste updates en foto's van de jongens.
In augustus 2013 was er weer opendeurdag in Buddy Kat en dit koppel had laten weten dat ze flink wat eten gekocht hadden voor onze opvangers/aidskatjes. Van deze dag maakte ze gebruik om weer op bezoek te komen bij ons. Het was toch een behoorlijke rit voor hen om helemaal af te zakken naar Tongeren in Belgisch Limburg.
Maar .... dat was buiten Corky om gerekend ;-)
Deze lieve, mooie, rooie jongen was ondertussen ook een bewoner van Buddy kat.
Hij was aidspositief en suikerpatiënt. Corky hield van aandacht en knuffelen, hoe meer hoe beter. Plots hoorden we 'adopteren' zeggen, toen het koppel aan het knuffelen waren met Corky. Dit werd even heel goed besproken met hen, er worden geen ondoordachte besluiten genomen. We zijn blij in Buddy Kat als we een aidskat een gouden mandje kunnen geven, maar het moet wel verantwoord blijven. Dit zou immers hun vijfde aidskater worden. Maar ze gingen verhuizen, groter wonen zodat alle dieren ruimte genoeg hadden om te spelen, om zich terug te kunnen trekken als ze hier behoefte aan hadden. De liefde voor Corky straalde er zo vanaf, dus werd de adoptie afgerond.
We leven nu in 2016 en onze vier jongens doen het super goed!
Zelfs Sushi die in het begin best wel schuw/bang was, heeft er helemaal zijn plekje gevonden. Hier kan je alleen maar van dromen, maar kijk ..... soms komen dromen ook uit!
Moustache, Fonz, Sushi en Corky, wij wensen jullie nog veel gelukkige jaren toe bij jullie baasjes.
02-02-2016
Anaise haar 16de verjaardag
Gisteren is ons ex-opvangertje Anaïse 16 jaar oud geworden!
Anaïseke, een Fiv-je, een zorgenpoesje, een zwartje en een senior.
Lieve mensjes,
Ik ben 16 jaar oud geworden, woohoo. Het was gisteren mijn verjaardag en ik wil héél graag mijn verhaaltje met jullie delen. Maaaaaar.... ik had het zo druk druk druk druk! Vooral met knuffelen en spelen want dat doe ik alsmaar meer. Dat komt omdat ik me zo happy voel, ooit was dit helemaal anders.
Ik kwam 2,5 jaar geleden terecht bij Buddy Kat en voelde me niet goed in mijn velletje. Gelukkig mocht ik diezelfde avond mee naar huis met mijn opvangmamma, zij is verzorgster in Buddy Kat. In het begin was het heel moeilijk hoor want mijn maag en darmpjes lagen helemaal ondersteboven. Het heeft dan ook lang geduurd vooraleer dat in orde was. Men heeft moeten uitzoeken welke voeding ik wel kon verdragen en welke niet. Het proeven was wel héél erg leuk want ik ben een echt lekkerbekje, nom nom ;-)
Ondertussen deden mijn voetjes ook erg zeer want ik heb namelijk chronisch ontstoken nagelriempjes, niet leuk! Een regelmatige verzorging is dan ook uiterst belangrijk: pootjes baden, zalfje smeren en naar Ome Brecht (de lieve dierenarts) voor controle. Het gaat prima nu met mij, geen tijd meer om zielig te wezen!
Na een jaartje opvang werd dit huisje "mijn thuisje" en werd ik geadopteerd door mijn opvangmamma. Hier woont ook nog een ander poesje, Trulleke. Ik wilde daar zo graag vriendjes mee worden maar dat kon lange tijd niet. Ik was niet zo best en had veel pijn. Trulleke voelde dat en wilde de baas over mij spelen.
Maar nu is het anders hoor, iedere dag een stapje voorwaarts tussen ons. Komt wel goed met ons tweetjes;-) Mijn mama heeft veel geduld en liefde voor mij, zij heeft mij volledig op mijn eigen tempo laten ontdooien.
Ik wens voor alle diertjes op de hele wereld net zo een warme lieve thuis als ik heb gekregen. Nu ga ik nog even nagenieten van mijn feestje gisteren.
Happy birthday to me !!!
Jullie lief klein zwart Engeltje, Anaiseke xx
