Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
25-01-2016
Marijn is terug naar zijn huisje
Tadaaaaaaa, waar we allemaal een beetje op hadden gehoopt is vandaag gebeurd. Marijn is terug naar zijn baasje/meldster!
Verleden week werd Marijn naar Buddy Kat gebracht omdat de meldster geen oplossing zag als zij werken was, Marijn is aidspositief. Ze hield hem dan apart in de badkamer en dat was echt niet het leven dat ze voor ogen had voor hem. Als ze 's avonds terug thuis was, mocht Marijn met de andere katten samen in de woonkamer. Dan kon ze erop toekijken dat er niets gebeurde. Hij vond het heerlijk om naast haar op de bank te liggen, zich te laten aaien, knuffelen enz. Maar als hij dan weer naar de badkamer moest, begon hij te mopperen. Dat brak haar hart keer op keer.
Bij het afscheid nemen van Marijn verleden week maandag, zijn heel wat traantjes naar boven gekomen. Bijna iedere dag belde of mailde mevrouw even om te horen hoe het met Marijn ging. Zaterdag kwam het goede nieuws voor Marijn.
De liefde voor Marijn was groter dan ze zelf dacht. De oplossing was zo kortbij dat ze het zelf niet in de gaten had. Mevrouw had plotseling een ingeving gekregen! Mits enkele aanpassingen in huis, wilde ze Marijn graag voor goed in haar groep verwelkomen. Super super super, Marijn mistte zijn vrouwtje toch wel een beetje in Buddy Kat. Vandaag was de grote dag :-)
Op het afgesproken uur was mevrouw daar en stond te popelen om Marijn terug in haar armen te sluiten. Marijn liet een diepe zucht toen mevrouw hem opnam en op haar schoot zette. Echt zo een beetje van .... waar ben je al die tijd geweest? Hij klampte zijn pootjes rond haar armen zodat ze hem moest blijven aaien. Hij genoot ervan, was aan het spinnen geraakt, oogjes dicht, jaaaaaa ... dit voelde goed voor Marijn.Terug bij zijn vrouwtje in de armen die hij gewend is. Hij lag er ontspannen bij, weer een diepe zucht om te zeggen, het komt allemaal goed nu met mij.
Een heerlijk gevoel als je ziet dat de meldster/bazinnetje en de kat zo voor elkaar bestemd zijn. Jouw mandje, krabpaal, eetbakjes staat allemaal klaar voor jou Marijn. Je komt deze keer Echt thuis en hoeft nooit meer weg te gaan. Laat je nog eens iets horen hoe het met je gaat, lieverd?
Dikke knuffel van het Buddy Kat team xx
24-01-2016
Hoe gaat het met ex-opvanger Oskar?
Ook onze allerliefste Oskarito is al iets meer dan 1 jaar geplaatst.
Nou ... het is te zeggen ... hij woont al veel langer bij de buren van Buddy Kat. Na eerst gepest te zijn geweest door de medebewoners van Buddy Kat, een mislukte plaatsing
en dan ook nog oorkanker te hebben gekregen .... had Oskar het privilege om bij de buren van Buddy Kat binnen en buiten te lopen. Maar we zagen Oskar bijna niet meer in Buddy Kat!
En wat we eigenlijk al allemaal wisten, Oskar had zijn gouden mandje gevonden bij onze voorzitster van de VZW. Het moest alleen nog officieel bevestigd worden :-)
Een leuke update van ons mannetje:
Oskar is nu al een tijdje bij ons, en het is een heel bijzonder diertje. Ik hou enorm veel van hem en hij is aanhankelijk naar zijn mensen. Hij blijft echter wel een voorzichtig baasje, gevoelig, en rustig. Hij weet na zoveel tijd nog altijd niet hoe het kattenluikje werkt, dus we zijn zijn portier en binnenlokker. Maar binnenlokken hoeft niet echt. Als hij zijn ommetje in de buitenren heeft gemaakt, dan horen we gekras op het raam.
Je kunt het niet negeren, het blijft een onophoudelijk geluid. Wanneer ik niet snel genoeg reageer, dan komen er 10 nageltjes hem te hulp. Hij hijst zich rechtop en gaat als een gek krabben en tikken op het glas. Pas wanneer we oogcontact krijgen, zie ik een blik van: Ja? Ik binnen?
Oskar is niet alleen aidspositief, hij heeft ook oorkanker. Ooit is hij geopereerd aan zijn oortje en heeft hij een andere gehoorgang gekregen. Het blijft nog altijd rustig. Af en toe moeten we zijn oortje schoonmaken, maar het gaat goed, met zijn scheve oortje.
Oskar is mijn hele bijzondere vriend, een bescheiden persoonlijkheid die af en toe een gek spelletje kan spelen. Op 1 of andere manier ontroert hij me altijd. Ik wil hem beschermen, helpen, bij me nemen. Maar dat bepaalt hij echter zelf, ik kan niks afdwingen ;-) Oskar vriend, jij gaat heel oud worden hoor, je bent prachtig!
Het slagroomsoesje op het puntje van je staart, is de kers op de taart.
Hou van je x
24-01-2016
Ozzy na 1 jaar plaatsing
Onze wittekop Ozzy is ook iets meer dan één jaar geplaatst.
We zijn blij te horen dat hij nog steeds in opperbeste conditie is.
Een update van zijn baasje:
Met Ozzy/Tommie gaat het uitstekend.
We hebben ondertussen een kattenluikje geïnstalleerd, want hij was behoorlijk gefrustreerd geraakt vanwege het gedwongen binnenblijven. Nu hij in en uit kan lopen wanneer hij wil, is het een héél andere kat geworden. Rustiger, speelser en op zijn gemak. Overdag is hij nog meer dan voorheen een schootpoes, die niets liever wil dan samen op de bank zitten. Dat weet hij ook feilloos aan ons duidelijk te maken.
Sabbelen aan je kleren, aan het dekentje of aan je handen heeft hij ook nog niet afgeleerd. Het lijkt net of hij dan helemaal in trance is;-)
Het is een kater met karakter die weet wat hij wil en zeker wat hij niet wil.
We zijn allebei hartstikke dol op dit kereltje en kunnen hem niet meer missen.
18-01-2016
Nieuwe Buddy Kat bewoner Marijn
Wat ging vooraf:
Deze mooie rooie jongen werd 4 jaar lang buiten gevoerd door een dame. Hij is blind geworden aan 1 oogje en aan het andere oogje ziet hij ook niet meer zo goed. Deze beperking is veel te gevaarlijk om op straat te leven. Daarom werd er een huisje voor hem gezocht. De meldster is hem gaan ophalen, naar de dierenarts met hem geweest om te zien of alles in orde was en daarna mocht hij mee naar haar thuis. Het bericht van de dierenarts dat deze kater aidspositief was, kwam als een donderslag binnen.
Wat met haar eigen katten? Worden die ook ziek, zoveel vragen en geen antwoord. Hij leefde het grootste gedeelte van de dag op de badkamer, maar als de meldster thuis was, mocht hij gewoon binnen bij haar groep katten. Ze kon hen allemaal observeren en was gerust dat er niet gevochten werd of zo. Maar een leven, grotendeels op de badkamer, was ook niet de bedoeling voor deze jongen. De meldster is druk beginnen zoeken naar een oplossing en zo is ze bij ons, Buddy Kat, terecht gekomen. Vandaag was het dan zo ver!
Een knappe rooie kerel, zachtaardig van karakter, lief en niet goed weten wat er eigenlijk ging gebeuren. De meldster had het ontzettend moeilijk om afscheid van dit mannetje te nemen. Ze heeft zelfs zijn mandje meegenomen zodat hij iets van zichzelf bij ons, in Buddy Kat, heeft.
Marijn lag lekker in haar armen, liet zich lekker kriebelen en knuffelen, buikje aaien vind hij helemaal de max. Hij ziet er zo schattig uit met zijn sproetjes op zijn snuitje, buikje, oortjes en en en ;-) Nadat de meldster is vertrokken, heeft hij zich een verstopplekje uitgezocht. Heel normaal, doen ze altijd.
Verstop jij je maar lekker en kijk maar even de kat uit de boom.
Binnen een paar dagen gaat een nieuwe wereld voor je open.
Je krijgt alle tijd om aan ons te wennen. En als je er helemaal klaar voor bent, gaan we op zoek naar jouw gouden mandje.
Dat heb je vast en zeker verdiend!
16-01-2016
Pim is gelukkig
Ja ja, onze Pim hoort ook bij het clubje die op het allerlaatste moment in december 2015 zijn gouden mandje heeft gekregen.
We hebben een update ontvangen van zijn nieuwe familie.
Leest u mee, hier word je gewoon vrolijk van ;-)
Hey dag lieve mensen van Buddy Kat + opvangmama, Pim hier!
Ik woon sinds een maandje in mijn Forever-huisje en ik heb het hier REUZE naar mijn zin. Elke avond mag ik, natuurlijk bij mammie op schoot, samen naar de tv kijken. Het ligt daar zó lekker, dat ik haast elke avond met mijn tongetje op mijn teentjes in slaap val. Als ze niet thuis is, dan ga ik op de verwarming liggen. Als je wat ouder wordt, heb je het graag lekker warm. Als mammie thuis komt van het werk of zo, dan moet ik haar eventjes begroeten: "mammiee!" roep ik dan. Ik word dan helemaal bedolven met kusjes en knuffeltjes. Hmmmm, zo kan ik het wel hebben hoor!
Hier wonen ook nog andere poesjes. Sommige voor altijd en sommige voor eventjes. Dat zijn namelijk opvangertjes, tenminste dat ik hoor ik toch altijd zeggen. Ik vind ze allemaal even leuk en ze krijgen van mij allemaal een neusje. Vooral Tommie is mijn vriendje. Het lijkt wel alsof hij mij als zijn grote broer ziet, hij doet me in alles na. Leuk vind ik dat, zo'n beetje zorgen voor.
Als ik moe ben, of de pubers doen weer eens te druk, dan ga ik op mijn grote kussen liggen en dan laat iedereen mij met rust. Heb ik ze hier niet goed opgevoed?!
Ik word weer helemaal slaperig op mammie haar schoot. Jullie kunnen gerust zijn over mij. Ik ben de gelukkigste kater op de wereld. Maar nu moet ik echt afronden, ben moe ...
Slaapwel lieve vriendjes!
Pimmetje x
15-01-2016
Alim na 1 maand bij zijn baasjes
Nieuws over Alim, onze kattenkat die niets van mensen moest weten!
Iets meer dan een maand geleden is onze Alim geplaatst. Hij werd in the middle of nowhere ingevangen. Hij bleek ziek te zijn en na bloedonderzoek kwam er ook nog eens aidspositief bij. Op zich niet zo een hele grote ramp, maar Alim is helemaal geen mensenkat .....hij is een kattenkat. Toch viel een mevrouw als een blok voor hem en wilde hem persé adopteren. Ze is helemaal van Utrecht gekomen om dit mannetje te adopteren. Hoe zou het nu met hem zijn? Nieuwsgierig?
Lees dan snel onderstaande update over hem mee.
Sinds half november is hij hier. Ik heb hem de eerste dagen in de serre gelaten, zodat hij een wat beperkte ruimte had waar hij makkelijk kon wennen. Hij was in het begin zo bang, dat hij haast verlamd van angst was. Hij verstopte zich achter de stoel, lag helemaal plat op de grond en alleen zijn grote ogen gingen heen en weer. Ook wilde hij niet goed eten en durfde nauwelijks naar het toilet. Arm ventje, ik had echt medelijden met hem!
Al snel heb ik de deur tussen de woonkamer en de serre gewoon opengezet, zodat hij in ieder geval ’s nachts (als wij niet in de woonkamer waren) de boel op zijn gemak kon verkennen. Na een paar dagen ging het eten steeds beter, uiteraard alleen als we “uit het zicht” waren. Je kon nog zoveel overheerlijke dingen voor zijn neus neerleggen, hij nam geen hap als je nog in de buurt was.
Het is een heel verschil met hoe het nu gaat. Hij heeft (voor zijn doen) best wat stappen gemaakt. Waar hij eerst alleen ’s avonds even om de hoek kwam kijken, ons op de bank verderop zag zitten en dus snel weer rechtsomkeert maakte, durft hij nu vlak langs ons heen te lopen.Natuurlijk wel met een kort sprintje, maar toch ;-) Hij beschouwt de serre nog steeds als zijn veilige plek, maar hij zit ook veel onder de bank. Van daaruit kan hij alles goed in de gaten houden. De laatste twee weken wordt hij steeds vrijer. Hij komt regelmatig overdag onder de bank vandaan, loopt dan op zijn gemak wat rond (houdt me altijd wel goed in de gaten), zit vaak op de bank i.p.v. eronder en sinds een paar dagen springt hij ook op de houten kist bij het raam om daar lekker in een mandje te gaan liggen. Nog steeds zoekt hij een veilige plek op als er iemand zijn richting oploopt, maar dat wordt ook al minder “paniekerig”.
Daar waar hij eerst altijd veilig verscholen wachtte tot zijn eten vlak bij hem neergezet werd, komt hij de laatste paar dagen zelf naar de keuken gelopen om te kijken waar het blijft. En hij eet het gewoon allemaal op terwijl ik ook in de keuken ben. Lekkere dingen eet hij nog niet uit mijn hand, hij blaast naar me en ik krijg dan een paar tikken van hem, maar al zonder nagels en maar heel zachtjes. Zo van “ik vind het nog een beetje eng, maar ik vind je ook wel aardig”. Hij eet alles gewoon op terwijl ik op 30 centimeter naast hem zit. Het zijn misschien vooralsnog kleine stapjes, maar ik ben ontzettend trots op hem! Geen idee wat het ventje allemaal heeft meegemaakt in het verleden, maar duidelijk is dat de mens hem niet heel veel goeds heeft gebracht tot nu toe. Daar gaan we verandering in aanbrengen. Wacht maar tot hij straks doorkrijgt hoe fijn het wel niet is om lekker geaaid te worden. Dan wordt het de grootste knuffelbeer van allemaal! Maar daar wachten we nog even mee.
Ik wil niets overhaasten en eerst zorgen dat hij echt doorheeft dat hij van ons niets te vrezen heeft en dat we het beste met hem voor hebben.
Als dat geen liefde is .......
12-01-2016
Afscheid van Leo
Blijdschap en verdriet liggen kort bij elkaar!
Gisteren en de vorige dagen blijdschap vanwege de leuke updates over onze geplaatste aidskatjes. Vandaag is er groot verdriet in Buddy Kat, onze Spaanse vriend Leo is overleden.
Leo is ongeveer drie jaar geleden van Spanje overgevlogen naar de opvang in Buddy Kat. Hij was aidspositief en had ook nog eens suikerziekte. Bij ons had hij het meeste kans op overleven en opvolging i.v.m. zijn gezondheid. Leo was een ronde kater van ongeveer 10 kg, zoooooo ontzettend lief!
De verzorgsters had hij meteen om zijn pootjes gedraaid. Hij hield van aandacht, knuffelen, buikje aaien en vooral eten. Hij heeft nog geen twee maanden in de opvang gezeten, zijn gouden mandje was al aan het wachten op hem. 1 jaar later heeft hij Juul (ook een aidskater uit Buddy Kat) als vriend erbij gekregen.
In het begin had Leo het wat moeilijk ermee, hij moest de aandacht delen met Juul en daar was hij het in eerste instantie niet mee eens. Beetje bij beetje kwam het goed tussen die twee mannetjes in huis. Leo was en bleef de allergrootste vriend van het zoontje des huizes. Hij heeft een drietal maanden een terugslag gekregen en de baasjes dachten dat hij verdrietig was om het verlies van zijn vriendje Juul.
Juul had kanker gekregen en is een drietal maanden geleden overleden. Je kon goed merken dat Leo niet goed in zijn vel zat. Hij bleef kilo's verliezen en woog nog maar 4,9 kg. Men heeft nog alles uit de kast gehaald voor Leo maar het mocht niet baten.
Vanmorgen hebben zijn baasjes de verschrikkelijke beslissing moeten nemen om hem te laten gaan. Het verdriet is immens groot, de stilte in huis ondraaglijk. Men wordt niet meer begroet met het oorverdovend lawaai van Leo zijn miauw als je thuiskomt of als hij honger had.
Leo heeft genoten van zijn leventje hier in België. Hij gaf veel liefde, knuffels en rust aan zijn baasjes. Het zal tijd nodig hebben om dit verlies een plekje te geven.
Wij willen hen dan ook heel veel sterkte wensen bij het overlijden van Juul en Leo op drie maanden tijd. Ook denken wij aan het zoontje van de baasjes die het nu ontzettend moeilijk heeft met het verlies van zijn twee grote vrienden.
Rust zacht Leo, geef je Juul nog een dikke knuffel van ons allemaal?
Het Buddy Kat team xxx
11-01-2016
Pierke, 1 jaar na plaatsing
Verleden jaar in deze tijd hebben we enkele leuke plaatsingen in Buddy Kat meegemaakt. Pierke, onze zwarte parel, heeft toen ook zijn gouden mandje gekregen. Zijn baasjes hebben ons een leuke update gegeven van dit mannetje. Leest u mee?
Harvey (Pierke) is ons leven binnen gehuppeld en we waren verliefd vanaf de eerste minuut. Hij is ongelofelijk trouw en sociaal, aanhankelijk naar ons en iedereen die ons huis binnenkomt. Alle pluimspeeltjes zijn stuk binnen de week, daar is hij gek op. Nu is het vol spanning afwachten op de volgende pluimpjes die we hebben besteld! We hebben enkele muisjes op de vloer gelegd waar hij graag mee speelt tijdens zijn “zotte uurtje” ‘s avonds.
We hebben ook een fret thuis en na wat wennen aan elkaar komen ze best goed overeen. Ze vechten nooit, lopen elkaar soms achterna maar meestal blijven ze gewoon uit elkaars buurt.
Zijn favoriete plekje is zijn mandje bovenop de krabpaal, lekker hoog en warm naast de verwarming, waar hij vaak schattig ligt te snurken… Regelmatig kruipt hij ook in onze nek als we in de zetel zitten. Hij slaapt naast ons in bed en maakt ons onbeschaamd wakker als het ‘s ochtends tijd is voor zijn eten! Hij heeft een grote tuin tot zijn beschikking, met hoge muren eromheen waar hij niet over kan springen.
Harvey stelt het erg goed. Zijn vacht glanst, hij is afgevallen en zit nu op een gezond gewicht, eet en beweegt goed. Hij houdt van knuffelen en veel aandacht, wat we hem graag geven! Enkel zijn oogje traant nog af en toe, maar daar is weinig aan te doen behalve de zalf aanbrengen. Hij heeft onze harten veroverd en we doen er alles aan om hem een zo lang en goed mogelijk leven te geven… We willen hem nooit meer kwijt!
Vele groetjes van ons en ons kleine varkentje Pierke!
Het is wel overduidelijk dat Pierke met zijn gat in de boter is gevallen, niet ;-)
10-01-2016
Nieuws van Pom
Pomperdepomperdepomperdepom .....
Jullie zullen hem nog wel vast en zeker herinneren, onze mooie langharige jongen. Hij heeft een drietal maandjes geleden zijn gouden mandje gekregen en zijn bazinnetje geeft ons een update hoe het met hem gaat.
Pom heeft het erg naar zijn zin, als dat niet zo is kan hij heel goed toneel spelen. Hij kwam eerst niet zoveel in de woonkamer, maar kwam elke dag eventjes kijken vanaf de deuropening. Inmiddels is Pom lekker aan het vertoeven in de woonkamer, vooral 's avonds. 's Middags ligt hij vaak op zijn dekentje onder het bed, dat is echt zijn plekje. 's Avonds komt hij lekker tv kijken in de woonkamer, heel gezellig!
Als ik naar bed ga hobbelt hij er vrolijk achteraan en komt hij ook een slaapje doen. De andere twee poezen zijn wat meer gewend aan hem, maar nog niet helemaal. De ene blaast nog flink als Pom te dicht bij haar komt en de ander kijkt op gepaste afstand toe. Maar het gaat wat beter en ze komen steeds een stukje dichter in elkaars buurt. Dan ligt Pom bij het hoofdkussen en de kleinste poes aan het voeteneind van het bed.
Ondertussen woont Pom hier al 3 maanden (7 okt - 5 jan). De tijd gaat snel maar tegelijkertijd voelt het alsof hij er al langer bij is.
Met de oudste kat heeft Pom niet zoveel, alhoewel, de oudste kat heeft niets met Pom ;-) Er wordt niet meer zoveel naar hem geblazen, maar ze vind hem duidelijk niet zo leuk. Gelukkig laten ze elkaar wel met rust en gaan beiden hun eigen gangetje.
Tussen Pom en de jongste kat gaat het wel oké, maar ze zijn allebei een beetje gek ;-) De ene keer zijn ze bang voor elkaar en het volgende moment rennen ze achter elkaar aan en dagen elkaar uit. Geen touw aan vast te knopen die twee!
Ik ben blij dat Pom hier bij ons woont, het voelt goed en juist aan!
08-01-2016
Ollie
Een tijdje geleden, zijn we met een aantal vrijwilligers afgezakt naar Durbuy in de Ardennen. Er waren daar meerdere katten die hulp nodig hadden. Maar bij het zien van Ollie zijn snoetje, wisten we meteen dat hij ook mee in de opvang moest komen. We vonden hem in het bungalowpark en kregen hem maar niet te pakken. Hij zag er zo verschrikkelijk mager uit, vies en we voelden ons zo machteloos tegenover hem. Zijn snoetje straalde leegte en droefheid uit, dat brak ons hart!
De volgende dag is het toch gelukt om dit mannetje in te vangen. Snel met hem naar de dierenarts en ja, er was werk aan de winkel met dit kereltje. Ook bleek Ollie aidspositief te zijn en kwam dus in de opvang van Buddy Kat. Langzaam aan kruipt hij uit zijn dalletje.
Ja? Ollie? Misschien kan jij je verhaal nu zelf verder vertellen?
Nou euhhhhh (helemaal verlegen).... dit is een drastische wending in mijn leven geweest. Ik doolde maar rond en voelde me alleen en verlaten. Nu woon ik al een tijdje in Buddy Kat en kan niet geloven dat ik dit 'geluk' mag beleven.
Hier wordt voor me gezorgd alsof ik een prins ben. Op tijd en stond lekker eten, snoepjes en knuffeltjes a volonté! Soms weet ik niet goed wat ik ermee moet. Ik verstop dan liefst mijn snoetje, ik ben beschaamd. Maar dan krijg ik weer van die heerlijke kriebeltjes over mijn koppie en zachte woordjes in mijn oortje gefluisterd. Gohhhh, dat is zo genieten, ik begin dan spontaan te prrrrr-en.
Soms trek ik heel eventjes de stoute schoentjes aan en durf ik de verzorgster wel eens aankijken. Ik ben nu ook al zo ver dat ik al eens durf rond te lopen als een verzorgster in Buddy Kat is. Ik sta met momenten versteld van mezelf wat ik allemaal doe en durf. Gelukkig hebben ze hier alle tijd en geduld met mij.
Ik mag zelf het tempo bepalen wat ik voel, wat ik wil doen, dus dat is super-de-luxe ;-)
Ik begin zelfvertrouwen te krijgen, geef me nog wat tijd en het komt allemaal goed. Kijk maar eens naar mijn foto, zie je hoe stoer ik hier poseer?
Pppprrrrrrrrrrrr, Ollie
06-01-2016
Een mooie gift aan Buddy Kat
En we blijven in de dank-je-wel modus hangen ;-)
Een vrijwilligster van Zwerfkat in Nood II heeft meegedaan aan een spel. Daar heeft ze deze mooie krabpaal mee gewonnen.
Ze bedacht zich geen minuut en heeft meteen gemaild dat ze hem wilde schenken aan onze jongens in Buddy Kat. Het kon niet beter van pas komen want de huidige krabpaal in de kleine ruimte was dringend aan vervanging toe.
Ollie was een beetje overdonderd ervan. Strakjes zal hij hem wel gaan testen als de lichtjes in Buddy Kat uitgaan voor het slapen gaan.
Nogmaals dank-je-wel voor deze mooie gift!
04-01-2016
Kerstfeest in Buddy Kat
Naar jaarlijkse gewoonte komen de verzorgsters altijd samen met Kerst/Nieuwjaar in Buddy Kat. Gisteren was het zo ver, eens kijken wat onze jongens allemaal hebben gekregen.
Ze zijn dit jaar weer verschrikkelijk verwend geworden!
Heel veel lekkere voeding, snoepjes, melk, speeltjes, mandjes, teveel om op te noemen. We hebben ook tal van mooie kaartjes ontvangen van adoptiemama's op afstand. Motiverend om te zien hoe de mensen Buddy kat een warm hart toedragen.
Koos en Ollie waren een beetje overrompeld.
Zoveel mensen in Buddy Kat, al die pakjes, gekraak van papier, poehhhhhh .... dat zijn ze echt niet gewend. Na wat geknuffel met Ollie en Koos, zijn de verzorgsters samen wat gaan eten.
Koos en Ollie hebben ook ieder een bakje eten gekregen met wat lekkers uit de ontvangen pakjes. Dat was lekker smikkelen, hmmmmmmmm!
Vanmorgen waren ze er allebei als de 'katten' bij ;-)
Ze hadden zo van die oogjes in het koppie van ... heb je nog van dat lekker eten als gisterenavond? Jazeker jongens, voorlopig kunnen we jullie iedere dag heerlijk verwennen met allerlei lekkers. En dit hebben jullie te danken aan alle lieve mensen die voor jullie gedoneerd hebben met de kerstactie.
Nog een hartelijk dank-je-wel van al onze aidskatjes!
02-01-2016
Nieuwe aidskater op komst
We gaan gewoon verder in 2016 zoals we geëindigd zijn in 2015.
Katten besmet met aids helpen, omdat wij een unieke opvang voor aidskatten zijn hier in België.
Normaal gezien werken we met een wachtlijst. Als er een aidskater(poes) geplaatst is, mag de volgende binnenkomen. De plekjes zijn vrij beperkt omdat we de dieren ook alle liefde, warmte en verzorging willen bieden die ze nodig hebben. Maar Nood breekt wet!
Afgelopen dinsdag kregen we een pb-tje via Facebook van Buddy Kat:
Beste Buddy Kat,
Ik realiseer me dat jullie vast heel veel van dit soort berichtjes krijgen, maar ik wil het toch proberen. Deze kater heeft alle pech van de wereld: 7 jaar, gevonden in Roemenië, goed opgeknapt maar hij blijkt FIV te hebben. De kat kan tot 7 januari bij de dierenarts blijven maar daarna is zijn toekomst onzeker. In Roemenië zijn geen privé opvang beschikbaar. Hebben jullie een mogelijkheid om deze kater op te vangen en misschien zelfs wel te herplaatsen op termijn? Jullie zijn bekend als FIV+ opvang tenslotte. Alvast dank voor het lezen van het berichtje.
Bij het zien van de foto's die in een link toegevoegd waren, brak ons hart. Deze kater moest kost wat kost naar Buddy Kat komen, hij heeft dringend (medische)verzorging nodig. Maar hoe krijgen we dit diertje zo snel mogelijk naar België? Het kan toch niet zo zijn dat deze zieke kater in een kooitje moet verblijven tot er een oplossing voor hem is? Er werd druk heen en weer gemaild om voor een oplossing te zorgen.
Zoals jullie weten hebben we afgelopen jaar ijzer en blikgoed bij elkaar gespaard t.v.v. Buddy Kat. Dit heeft ons de mooie som van 350 euro opgebracht. We gaan dit geld volledig spenderen aan deze jongen! Er werd al 200 euro overgemaakt naar de opvang in Roemenië voor het transport naar België. De rest houden we om zijn behandeling te bekostigen als hij bij ons in Buddy Kat is. Het duurt sowieso nog 1,5 maand voor hij kan komen. Hij is nu nog onder behandeling en daarna moet hij zijn vaccinaties krijgen om naar België te komen vanuit Roemenië. Hij moet ook voldoende aangesterkt zijn om de lange reis aan te kunnen. Dus laten we zeggen .... half/eind februari 2016 mogen we deze jongen gaan verwelkomen bij ons in Buddy Kat.
U mag ons ook altijd steunen i.v.m. de vervoerskosten en de medische verzorging die hij zal nodig hebben.
Alvast een hartelijk dank-je-wel en we kijken vol spanning uit naar deze kanjer.
01-01-2016
Gelukkig Nieuwjaar
Het jaar 2015 is weer een groot succes geweest voor Buddy Kat.
Wij hebben Boris, Oskar, Ozzy, Siam, Pom, Wiggle, Alim, Pim en Dusty een liefdevolle thuis mogen geven. Helaas hebben we ook afscheid moeten nemen van onze kanjers Nikko en Guus.
Momenteel krijgen Morre en Flo, Koos, Ollie, Shmiegel, Miesh en Shmie alle verzorging en warmte in onze opvang die aan hun behoefte voldoet.
Wij willen jullie bedanken voor het vertrouwen dat u in Buddy Kat heeft. Voor de steun aan onze aidskatjes want zonder jullie kunnen wij dit niet verwezenlijken. Wij blijven ons verder inzetten voor deze groep van katten die meestal aan hun lot worden overgelaten.
Namens het Buddy Kat team, een heel hartelijk "dank-je-wel" en op naar een spetterend 2016!
