Gestorven bij eigenaar
Volg ons op Facebook | |
BIZLEY (en Mateo niet FIV)
Het baasje van Bizley, die samen met Mateo (niet-FIV) werd geplaatst schrijft ons:
Ik heb helaas verdrietig nieuws te melden....
Op 25 juni heb ik Bizley moeten afgeven. Op 21 juni had ik hem bij de dierenarts binnengebracht. Bovenop de kwaaltjes waarmee hij rondliep, kreeg hij nierfalen... en dit werd Bizley fataal. Hij is uit zichzelf gestorven (bij de dierenarts) op 25 juni.
Bij Mateo waren tumoren in de buik ontdekt; kort nadat ik hem in huis haalde.
Die tumoren zijn Mateo helaas fataal geworden op 23 augustus; hij is ingeslapen.
U kunt zich niet voorstellen hoe verdrietig ik hierom ben; ik mis Bizley en Mateo heel erg....
Vriendelijke groeten,
Fatima
Wij wensen het baasje van Bizley en Mateo heel veel sterkte bij het afscheid van haar geliefde huisgenootjes.
Het BuddyKat team, 7 september 2021.
DEEJAY
Met tranen in onze ogen melden wij het overlijden van onze allerliefste Deejay. Op zondag 28/02/2021 hebben we van onze stoere jongen afscheid moeten nemen.
Allerliefste vriend,
You were our favorite "Hello" and our hardest "Goodbye".
Wat doet het toch ongelooflijk veel pijn, die leegte die je achterlaat! We herinneren het ons nog alsof het gisteren was, je eerste week bij ons. Je verstopte jezelf en we zagen je maar enkele minuutjes per dag. Maar al snel merkte je dat we maar 1 doel hadden: je het allerbeste gouden mandje geven dat je voor jezelf kon wensen! Op enkele weken tijd was je het centrum van ons gezinnetje geworden. Je sliep bij ons, maakte ons wakker en toonde ons de weg naar je lege eetbakjes. Snel moesten die gevuld worden zodat je grote honger gestild kon worden. Knuffelen kon je ook als de beste! De hele avond op onze schoot liggen was het liefste wat je deed. Je kwam je hoofdje op onze schouders leggen en spinde erop los. Wat gaan we die knuffels missen! De lege stoel aan de eettafel doet bij elke maaltijd enorm veel pijn. We zien je er nog zitten met je hoofdje dat net boven de tafel kwam piepen. Even kijken of er toch niets te rapen viel. Je was echt een kat uit de duizend! Elke avond kwam je ons tegemoet gelopen. Onvoorwaardelijke liefde was het. Helaas kwam er na 9 geweldige jaren een einde aan ons verhaal. Jammer dat je je laatste dagen niet thuis hebt kunnen doorbrengen, maar we zijn er zeker van dat je wist dat we echt alles voor je gedaan hebben! De enige troost die we nog hebben is dat we alle drie bij je waren toen je van ons heen ging. De pijn op dat moment is niet te beschrijven, maar we troosten ons met de gedachte dat je nu geen pijn meer hebt. Bedankt voor de prachtige jaren gevuld met jouw onvoorwaardelijke liefde! Je blijft voor altijd in onze harten dikke vriend. Niemand gaat dit plaatsje ooit kunnen innemen!
Rust zacht lieve schat van ons!
Tamara, Yves en Elia
Wij wensen de baasje van Deejay heel veel sterkte bij het afscheid van hun geliefde huisgenootje.
Het BuddyKat team, 5 maart 2021.
BEAU
Tot voor kort ging alles heel goed met Beau en Belle. Ze waren heel snel gewend aan hun nieuwe leventje, aten en dronken goed, kwamen beiden veel knuffelen (Beau overdag en Belle heel stiekem ‘s nachts 🙂), speelden graag met de hengel, met muisjes en met speeltjes gevuld met kattenkruid.
Helaas is Beau op 24 november, van de ene dag op de andere dag gestopt met eten. Omwille van zijn FIV heb ik meteen contact opgenomen met de dierenarts die bloed genomen heeft om zijn waarden te checken. Daaruit bleek dat de ontstekingswaarden in zijn bloed verhoogd waren. Niet abnormaal voor een FIV kat, maar uit zekerheid toch medicatie beginnen geven.
De twee dagen erop at hij terug wat beter, maar na dag drie werd het weer moeilijk.
Mijn dierenarts heeft me talloze tips gegeven om hem te doen eten, maar helaas. Zelfs vloeibaar kattensnoep of tonijn wilde hij niet.
Uiteindelijk heb ik hem een dag laten opnemen bij de dierenarts, waar hij een bakster kreeg om terug aan te sterken. De week erna ging het weer beter en kon ik met antibiotica starten.
Maar na die week stopte hij opnieuw met eten en werd hij lusteloos. Hij sliep de hele dag in zijn mandje om er af en toe eens uit te komen, aan zijn bakje te gaan zitten, te ruiken aan zijn eten en dan weer terug in zijn mand te kruipen.
Helaas wisten we nog steeds niet wat er aan de hand was, dus maakte ik een afspraak voor een echo. Het viel mij op dat- hoewel hij niet meer at- zijn buikje heel dik en gezwollen stond. Ik mocht hem ook niet aaien daar. Hij was gestopt met zichzelf te wassen, dus ik verzorgde hem iedere avond met een vochtig washandje, wat hem toch nog wat rust bracht.
De dag van de echo bleek dat zijn buik vol vocht zat. De specialist heeft toen een staal genomen, wat Beau onderging als een baas, zonder tegenstribbelen of miauwen. Ik was zo trots op hem.
Maar het nieuws dat ik na het testen van de staal kreeg, brak mijn hart.
De diagnose was zo goed als zeker natte FIP. De vloeistof was geel en trok draden.
Na overleg met mijn vaste dierenarts, heb ik dan, na een heel aantal slapeloze nachten, besloten om Beau te laten inslapen. Hij zag te hard af en ik wilde hem niet nog langer nodeloos laten lijden.
Op 28 december om 17u is mijn mooie Beau rustig ingeslapen.
Ik troost mezelf met de gedachte dat ik hem nog 5 mooie maanden heb kunnen geven, waarin hij gekoesterd en verwend werd.
Wij wensen het baasje van Pom heel veel sterkte bij het afscheid van haar geliefde huisgenootje.
Het BuddyKat team, 1 februari 2021.
POM
Hij zat altijd in de buurt!
Het baasje van Pom schrijft ons het volgende:
Lieve Buddykat,
Vandaag vrijdag 6 november heb ik, met veel verdriet, onze Pom, ex buddykatje laten inslapen.
Pom is in korte tijd snel achteruit gegaan en uiteindelijk haalde de FIV hem in. Het was een zeer verdrietig, emotioneel besluit en de dag word gekenmerkt door tranen, maar ook opluchting dat hij niet meer hoeft te vechten, want dat was het geworden voor hem.
Pom is heel rustig gaan slapen, met liefde om zich heen, geborgen en veilig. Ik wil jullie bedanken voor alle goede zorgen en liefde tijdens zijn verblijf bij buddykat. De afgelopen 5 jaren hier met Pom waren een feestje! 😺 en daar ben ik heel dankbaar voor.
Lieve groeten uit Nederland,
Carola, baasje van Pom.
Wij wensen het baasje van Pom heel veel sterkte bij het afscheid van haar geliefde huisgenootje.
Het BuddyKat team, 7 november 2020.
BRAM
Eén van onze verzorgsters schrijft: Hierbij deel ik mede dat woensdagnacht 26 augustus 2020 onze allerliefste Bram de strijd heeft verloren tegen zijn FIV-infectie. We hadden de hoop dat hij nog opgelapt kon worden bij Brecht, naar helaas kwam deze laatste actie te laat om hem te redden.
Op 26 november 2019 vertrok hij vanuit de Villa naar Maassluis in Nederland waar hij absoluut een Gouden Mandje vond. Baas en kat hebben na twee maanden om elkaar heen te hebben gelopen zeven maanden van ultiem geluk gekend. Het was beiden zeer gegund. Onbegrijpelijk en bijzonder oneerlijk dat er zo snel een eind aan gekomen is.
Bram was een specialeke. Wij gaan dat schatteke heel erg missen. Rust zacht, jongen 💗.
Wij wensen het baasje van Bram heel veel sterkte bij het afscheid van zijn geliefde huisgenootje. Het BuddyKat team, 29 augustus 2020.
DOUWE
De baasjes van Douwe schrijven ons het volgende:
Ach lieverdje, wat heb je het geprobeerd. We hebben je moeten laten gaan.
Na een onzeker en angstig leven op straat, werd je na een zwaar ongeluk door de lieve mensen van Buddykat/Zwerfkat in Nood opgevangen en liefdevol vertroeteld. Toen je vrij kwam voor adoptie, twijfelden wij geen moment. Je was van ons!
Voor een kat van 13 (toen we je haalden) was je lekker speels. Om 10.00 uur zat je klaar voor je speelkwartiertje. Je had zo je ritueeltjes. Met z'n drietjes op bed deed je motortje starten. Wat een aandacht en liefde.. Je likjes op onze ellebogen en neus, wat gaan we ze missen.
Je droevig kijkende oogjes glansden als we je lieve knipoogjes kregen. Je eiste je plekje op, je werd steeds zelfzekerder.. een hapje om te laten merken dat het genoeg was. Je wist dat je ons geen pijn deed zonder je tandjes en dit gebeurde eigenlijk alleen bij het kammen van je vachtje.
Je was een FIV-katje en uiteindelijk werd je nierpatiëntje. En de laatste weken kon je niet meer op de bak.
Dapper sterk poesje wat heb je gestreden, maar wat heb je ons veel gebracht en hopelijk wij jou ook..
Je zit voor altijd in ons hart.
Slaap zacht lieve Douwe.. 💗 Ilon en Marcel.
Wij wensen de baasjes van Douwe heel veel sterkte bij het afscheid van hun geliefde huisgenootje. Het BuddyKat team, 23 augustus 2020.
BARON
Het baasje van Baron schrijft ons het volgende:
Ik wil jullie laten weten dat Baron niet meer is. De kanker is zijn mond werd groter en groter, hij stopte met eten, was niet meer de speelvogel die hij altijd geweest is .....
De pijnlijkste beslissing die ik ooit in mijn leven heb moeten nemen. Ik wil jullie alleszins bedanken om mij in contact te brengen met Baron en me de kans gegeven te hebben deze pracht kat te mogen adopteren. Hij heeft geleefd naar zijn naam, als een echte baron.
Groetjes, Katrien
Wij wensen het baasje van Baron heel veel sterkte bij het afscheid van haar geliefde huisgenootje. Het BuddyKat team, 18 augustus 2020.
FLYNN
Dag lieve mensen van Buddykat,
Met veel pijn in ons hart moet ik melden dat onze liefste kater Flynn deze ochtend is overleden... We vonden hem op zijn plekje in de woonkamer, hij is rustig in zijn slaap gestorven. Hij was al wel oud en had zijn gezondheidsproblemen, maar natuurlijk is het nog een groot verlies voor ons.
Hij heeft geweldige vooruitgang gemaakt sinds hij hier was. Toen we hem zijn gaan halen is hij de eerste drie dagen niet van de vensterbank af gekomen, zo verstijfd van angst. Meer en meer begon hij daarna te ontdooien, en de laatste maanden genoot hij zo hard van onze warmte en gezelschap. We zongen voor hem, knuffelden hem en hij zat altijd zo graag bij ons in de zetel. Als we thuiskwamen liep hij zelfs sneller onze kant op dan de andere katten, of hij nu door zijn blindheid tegen deuren botste of niet.
Omdat we een deur in het gezicht kregen vandaag van alle crematoren en dierenartsen vanwege COVID-19, zijn we hem gaan begraven in een bos. Nu heeft hij een mooi plekje voor zichzelf en kan hij weer één worden met de natuur.
We gaan hem vreselijk missen, maar we proberen erop te focussen dat hij na zijn moeilijke leven toch nog een heel mooi einde had waar hij altijd zijn buikje rond at en een plekje voor de verwarming had. Wij willen jullie vooral ook bedanken om hem op te vangen en de kans hebben gegeven dat wij hem toch nog een hele tijd bij ons hadden. Dank jullie wel 💗.
Veel liefs van ons en de poezen (Pippa en Bobo).
Groetjes, Nona
Wij wensen de baasjes van Flynn heel veel sterkte bij het afscheid van hun geliefde huisgenootje. Het BuddyKat team, 1 mei 2020.
GIJS
Kathleen meldt ons droevig het volgende:
Ik wil ik laten weten dat Hollebolle GIJS een ster geworden is in de katten hemel.
Binnen enkele dagen is hij ernstig ziek geworden. Hij heeft nog 3 dagen bij de dierenarts aan het infuus gelegen, helaas zonder resultaat. Hij had ernstig nierfalen.
Ik heb je maandag mee naar huis genomen om afscheid van je te nemen.
Donderdag heb ik je thuis laten inslapen.
Vrijdag ben je gecremeerd en nu is je urn thuis op de kast.
Hij werd ook heel graag geknuffeld, tot op het laatst.
Gijs was bij mij van 25-11-2012. Bedankt voor alle mooie jaren.
Aangezien Gijs 16 jaar oud is geworden, is hij het bewijs dat ook FIV-katten een mooie hoge leeftijd kunnen bereiken.
Wat ga ik mijn knuffelbeertje missen en je zachte gespin.
Vaarwel mijn lieve GIJS.
Boris
Kareltje
De hemel is een sterretje rijker: Kareltje
Marius en Boy (rechts)
Mijn vriend Boydie,
Met je wapens op scherp, je wilde haren kwam je in mijn leven.
je was niet knap, niet perfect maar je was en bent mijn piece unique.
In je ogen zag ik je angst, je pijn maar ook je zachtheid, je warmte.
Ik gaf je de naam Boydie en zag in je ogen dat het goed was.
De tijd die we samen waren, zag ik je openbloeien als een ontluikende lotusbloem.
Jij Boydie toonde me je zachtheid, je warmte, je steun.
Als ik thuiskwam, kwam je de trap af mij tegemoet.
'S avonds lagen we samen met Marius in de zetel.
Zag ik het niet meer zitten, keek jij me welbegrijpend aan.
Mensen zeggen wel: "Ben je gek; 't is maar een kat.
Wel het is de trouw, de eerlijkheid die ik bij jullie nooit vond.
Verdriet en pijn kwamen in mijn leben als Marius en ik je op 11 oktober zachtjes hebben zien inslapen in je vertrouwde omgeving.
Je was sterk geweest en had je leed nooit getoond tot je lichaam het niet meer hield en alle hulp te laat was.
Boydie jij was en bent een blijvertje.
Jij hebt je pootafdruk op mijn hart geplaatst en die zal er altijd blijven.
Boydie is over de regenboogbrug gegaan naar een plaats waar hij weer jong en gezond is, waar hij kan rennen en spelen samen met andere dieren.
Ik weet dat op een dag wij elkaar weerzien, ik je opnieuw kan aaien over je zachte vacht, je opnieuw in je ogen kan kijken.
En dan gaan we samen over de regenboogbrug...
Ann
Bram
Lieve Brampie
Je kwam bij ons in de opvang. Wat was jij boos op iedereen. Je blies, je sloeg naar elke kat in jouw buurt. Je keek argwanend vanonder je oogleden en vertrouwde ons voor geen meter. Al snel had je ons hart veroverd. Je plaste overal in huis, je waggelde van A naar B en kwam je met je hand in de buurt van je snoet, dan ging je pootje in de aanval.
Bibberend en trillend wilde je meppen, maar je sloeg altijd mis. Je leek zo gevaarlijk wanneer je langzaam je bekje opende om er een sissende waarschuwing uit te blazen. We waren niet onder de indruk. Genieten kon je, lekker kroelen op je rug, je schouders, zolang je de handen maar niet zag.
Oja, je had ook nog eens aids, jij lekker ding van ons...
Marielle vond jij maar vet cool. Brampieeeee riep ze, en je kwam al hobbelend om de hoek gescheurd.
Je had ruzie met ieder voorwerp hoe-klein-ook, wat je op je pad tegenkwam. Je sloeg tegen het kattenluikje, en kleine stukjes onschuldig papier, zonder verdediging. En zelfs daar won je niet altijd.
Je was de raarste kat die we ooit hebben gehad. Als mens zou je allang zijn opgesloten in een inrichting, maar wij hadden een thuis voor jou. Je was geen kat, jij was Bram, je had een nieuw ras gecreeerd.
Met de jaren werd je milder naar ons mensen, we mochten zelfs je kopje strelen. Aan je gedrag konden we kop noch staart krijgen en dat waren nu net twee lichaamsdelen die het meest aan jou opvielen.
Lieve Bram, we hadden je niet anders zo gewild. Jaren hadden we je nog liefst bij ons gehad, al plaste je alles onder, wat maakt het uit!
Zonder een brammapoetra zullen de keukenrollen eenzaam zijn.
Je bent uniek, je bent onze Bram.
We zijn duizenden kilometers van elkaar verwijderd en toch ben ik nu heel dicht bij jou, ik kan je kopje strelen,je mooie snoetje.
Je bent nu weer bij Isabelle, samen zijn jullie weer 1, zoals vroeger.
Wees lief voor elkaar en plas maar de hele boel onder daarboven! Maar wees lief
voor isabel... we missen jullie beiden meer dan ik kan uitdrukken...
dag lieverd, dag schatje, dag gekke kat
sabine en peter
Mouche
Lieve Mouche,
Elke dag spelen, keer op keer wat was je toch een mooie lieve poes elke dag weer.
Mijn hartje huilt en een traan rolt naar beneden op jouw mooie zachte vacht, een traan voor ons en het verleden.
Ik ging weg en heb je nog een laatste kus gegeven en wenste dat ik samen met jou onze tijd opnieuw mocht herbeleven.
Ik mis je nu je er niet meer bent, ik heb voor jouw een monument onbreekbaar in mijn hart gebouwd.
Ik voel me heel alleen, zonder jou om me heen, waarom brak de ziekte je jonge leven, was je nog maar even gebleven.
geen enkele kat zal jouw ooit vervangen want je het voor altijd mijn hart gevangen!
Mouche zal een heel mooie plekje krijgen naast Memmeke.
Liefs, Guido
Wiske
Vince
http://www.youtube.com/watch?v=ckJQ8Ir8MJ0
http://www.youtube.com/watch?v=gYcQblNZvzw
Liefste Vince, Vincenzo de III
je bent niet meer
zo abrupt uit jouw mooie lieve leven gerukt
je was zo geliefd in Buddy Kat
zo gekoesterd, omarmd door je baasjes Andre en Angelique
een kort ziekteproces beeindigde je te jonge leven
een laatste streel, een laatste kus
op afstand maar toch dichtbij voor jou
een diepe buiging voor onze koning
je kunt je kroontje achterlaten
aan de andere zijde weten ze wie je bent
daar is niks voor nodig
je zult regeren en stralen
je blik, je zachtheid zal nog vele harten raken
je was en blijft onze grote man
en als we konden toveren
dan was de aids weg en kreeg je een tweede kans
maar je hebt een speciale missie nu
regeer daar zoals een goed koning betaamd
en geef Andre en Angelique al je liefde van boven
ze missen je diep
wij knielen diep
je ex buddys
Simon
Basil
Zo wil ik je herinneren,
We slaan die rotperiode even over
Zo zie ik je ook nog altijd
Maar dan met dat gekke tongetje uit je bek
En dat maffe kontje omhoog bij iedere aai
Jij was de lieve kater met de mooiste ogen
Een zachtaardig karakter, zo innemend zo prachtig
Je vroeg niet veel
Je was bescheiden
In mijn armen ben je gegaan,
met een laatste diepe zucht
Toen stond je hartje stil
We hebben je zachtjes gekust
En gezegd hoeveel we van je houden
We zullen jou nooit vergeten,
Je blijft bemind, je blijft onze Basil
Mocht ik het overdoen, dan had ik meteen weer plaats voor jou……
Kusje op je mooie snoetje
Sabine
Memmeke
Altaartje Memmeke
Gewoon Memmeke
Niets is meer wat het lijkt, en niets lijkt nog wat het is.
Nu jij er niet meer bent voel ik een groot gemis.
Wie komt er nou bij mij kroelen, gezellig op bed liggen en even lekker stoeien.
Of zo hard miauwen om het eten, languit slapen op mijn bed en altijd zitten voor het raam of gewoon op de bank zo saam.
Geen kat is zoals jij, want jij was echt uniek. Echt ik hield en hou nog zoveel van jou, van verdriet ben ik echt ziek.
We zullen je nooit vergeten lieve Memmeke
Rust zacht
Guido & Ingrid
Lieve Mem
De dood van jou kwam bij ons als een grote shock. Tranen vloeiden ook hier, bij elk van ons. Jij was zo'n grappig lief dier. Ik weet nog goed dat de buitenren voortdurend herstelt moest worden: jij kreeg er op 1 of andere manier gaten in, om de hort op te gaan. En kletsen dat je kon! Onze lekkere dikke Garfield, snoezewoes.
Als je daar boven bent he? Ga nou niet meteen alle hekwerk slopen he en wees selectief met al die meiden, want we vrezen dat je veels te populair gaat zijn.
We houden van je.
Team Buddy Kat
Timo
Lieve allemaal wij moeten jullie helaas mede delen dat onze Timo (buddy kat) is overleden.
Hij is vredig op zijn favorietje plekje buiten in de zon rustig ingeslapen.
We hebben hem ook op dat plekje begraven.
Met de lieve groetjes van ons allen Tonnie ,Inge,Jennifer en Evelien.
En natuurlijk de andere huisdieren Charly Yottum en Cocco.
Ollie
The greatest gift
I always knew this time would come,
From the very first time our eyes first met.
How I loved you then! How I love you now!
I made a promise then and I keep that promise now.
You will not suffer from a pain that will not heal,
You will not know the loss of a life remembered, now gone.
It's for me alone to make this decision,
The price for the bright joy and pure laughter
You brought me during the time we shared.
I am the only one who can decide when it is time.
When my hope dies, and my fears ride high,
Just when I need you most, I must let you go.
It's for you alone to tell me when you are ready,
For without your guidance, I will not know
When to lay my grief, my guilt, my anger,
My sorrow and my selfish heart aside
And give you the last gift, the greatest gift.
Your eyes will speak to mine, and I will know.
The pain of this moment is excruciating.
Tears stream down my face in a river of sorrow,
And my heart drowns in a pool of grief.
For you have spoken and I have listened.
And unlike other decisions I have made,
This one brings no relief, no comfort, and no peace
For if there's one thing I have learned,
Unconditional love has a condition after all.
I must be willing to let you go when you speak to me.
I must accept my pain so you can be free of yours.
Go easily now, go quickly now,
Do not linger here, it is time for you to leave.
Go find the ones who have gone before you.
You are free to leave me now, free to let your spirit soar,
I pray I will find comfort in my memories,
In the dark and lonely days ahead.
I cannot say I will not miss you, I cannot say I will not cry,
For only my tears can heal my broken heart.
But I promise you this: as long as I live, you will live
Alive in my mind, forever in my heart.
And this will be my greatest gift,
Sending you away.
Is this the measure of my unconditional love,
For only the greatest love can say
Good-bye.
Go find the rainbow bridge
We'll meet again.
Loving you has been the greatest gift of all.
(Author: Karla Bertram- 1996)
Casper
Voor Casper….
Lief kereltje van me, ik wil graag enkele woordjes tegen jou kwijt. In februari ben je bij ons komen wonen. We hadden je geadopteerd uit het dierenasiel van Maasmechelen. Daar verklaarde men ons dat jij gezond was en dat men niet zeker wist of je de nodige inentingen had gekregen… je was nog maar pas bij hun… Je was enkel erg bang en schuw, zeiden ze. Bang en schuw? Nooit iets van gemerkt, want vanaf het eerste contact begon je te spinnen en je tegen me aan te vleien. Nooit, maar dan ook nooit heb ik of iemand anders gemerkt dat je bang of schuw zou zijn. Je was bij iedereen even hard op je gemak. Je was zachtaardig tot en met. Je was een schat van een katertje.
Ik nam je mee uit het asiel en zou je een 3tal weekjes binnenhouden en vooraleer je de wijde wereld van je nieuwe thuis zou gaan herkennen, zou ik je volledig laten inenten en zo. De dag na je aankomst liep het echter al fout. Toen ik thuiskwam had je overal gebraakt. ‘Komt door de stress van de verhuis’. Maar…het braken hield niet op en na tal van onderzoeken zijn we erachter gekomen dat je niet alleen toxoplasmose had, maar ook nog eens FIV positief was… zo ben ik dan op zoek gegaan naar informatie over wat FIV inhoudt en wat de kansen voor jou waren. Ik ben toen bij Buddykat terecht gekomen en na alle uitleg besloot ik om samen met jou te vechten tegen je ziekte.
Soms ging het je echt goed… andere dagen was je geen cent meer waard. Maar je vocht… je bleef ervoor gaan… je bleef je best doen terwijl je steeds maar verder weggleed. Bijna wekelijks zat ik bij de dierenarts om toch maar iets te vinden zodat we je konden helpen. En je liet je gewillig alles doen… je wist dat het je kon helpen. Zelfs als je de laatste dagen je spuitjes kreeg bleef je gewoon vrolijk verder spinnen. Je was zo moedig. En bij Sabine werd je opgevangen als het echt heel slecht met je ging…. en daar herkwam je dan altijd omdat je een beetje aan competitiedrang leed, denk ik. Want van jouw bordje moesten Sabine haar katjes afblijven.
Caspertje… Je hebt het goed gedaan, vriendje! En ik ben dankbaar voor elke minuut dat ik je gekend heb. Ik heb van je gehouden vanaf de eerste keer dat ik je zag. Het is gewoon niet eerlijk. Hadden we maar meer tijd gehad samen. Had ik je maar eerder gekend, dan had je niet in dat ellendige asiel moeten verblijven waar men deed alsof er niets aan de hand was met jou…
Caspertje… ik zal je luide gespin missen…. je masserende pootjes op mijn buik en zelfs de troep die je maakte met eten, die zal ik missen. Jongen… kon ik je nog maar één keer knuffelen, nog maar één keer over je struikelen als je me achterna liep om langs mijn been te wrijven… Kon ik maar toveren… ik haalde je onmiddellijk terug.
Lieve jongen… rust nu maar. Je hoeft niet meer te vechten, het is ok, vriendje.
Ik hoop dat je gelukkig bent geweest bij ons en dat je weet dat we allemaal heel veel van je houden!
Tot ziens, lieve schat van me, aan de regenboogbrug waar ik je ooit zal terugzien, samen met Miffy.
Je baasje Eva
Hanzel
Niet gestorven aan aids, maar aan FIP
Het moment is daar...en het komt altijd veel te vroeg...
Alles, werkelijk alles hebben we aangegrepen om de lieve jongen een gouden toekomst te bieden, maar soms moet je je gewonnen geven. Ik heb gisteren uren met hem doorgebracht, hem geknuffeld, geprobeerd hem moed in te spreken, maar gisteravond kwam dan toch het gevreesde moment. Hij keek me aan en ik zag het in zijn ogen. Hij is moegestreden. Hij wil niet meer...
We hebben de strijd verloren. Ik heb een oceaan aan tranen gelaten en er zullen nog vele volgen, maar ik heb er geen ogenblik spijt van gehad dat ik deze lieve jongen in mijn hart heb gesloten.
This river flows from dark to light,
So I will say adieu, my friends.
If my ship sails from your sight,
It doesn’t mean the journey ends,
But simply that the river bends
(J. Enoch Powell)
Annelies ( baasje)
Beste Annelies en Hanz
Dit verlies is zo moeilijk te plaatsen.Onze lieverd had al zo een moeilijk leven achter de rug, nu dachten we allemaal: hij mag eens lekker gaan genieten van het leven. Maar het lot heeft daar anders over beslist.
Hij had nu een heel fijne thuis gevonden met schatten van mensen, maar Hanzel heeft er niet lang mogen van genieten. Maar ik ben zeker dat hij van elk moment dubbel en dik genoten heeft. Hanzel, schat, nu je daarboven op een mooie roze wolk zit, kijk af en toe naar ons allen ... We missen u enorm we zullen je nooit vergeten lieveling . Zo lief , zachtaardig en ooo zo schuchter je hebt een heel speciaale plaats in onze harten. Rust nu maar lekker.
Buddy Marielle
Lieve Hanzel,
Wat moet ik zeggen, nog steeds kan ik niet bevatten dat je er niet meer bent.
We hadden zo gehoopt dat je een mooie toekomst tegemoet ging, je verdiende het als geen ander.
Je zat niet goed in Buddy, je had gewoon 1 iemand nodig die je kon vertrouwen en die had jou gevonden. We waren blij voor je, maar het mocht niet zo wezen.
Tranen lopen over mijn wangen terwijl ik dit typ, was je nog maar hier.
Ik heb je nog even mogen zien, aanraken zat er niet bij, je was te gestresst en ik wilde je niet nog meer stress geven.Je was die dag al aan het vechten voor je leven.......
Lieve Hanzel (Norman) rust zacht......je verdient een plekje in mijn hart
Buddy Daphne
Lieve Hanzel
Rood wit, mager, bang
Je verschool je in een hoekje
Ik zag het verdriet in je ogen, maar
Hoop sprankelde
Je wilde, je gaf een teken
wist enkel niet hoe, help me
zachte vingers, lieflijke stem, je ontspande
je ogen als een hemels paradijs
ik wist niet dat dit zou gebeuren
engel
Twee harten zagen jouw hart
Liefde vloeide samen tot 1 geheel
Eindelijk thuis, bestemming bereikt
Donkere wolk, weg, weg, weg
Ik wil door, ik ben thuis ,laat me met rust
Nee, je had een andere taak, in warme liefde gegaan
Jouw taak gaat nu verder, ver weg van ons, dichtbij ons
Niet huilen, hou de herinnering vast
Je was namelijk een engel op aarde, vermomd
We maken een buiging
Buddy Sabine
Lieve Hanzel,
Nog niet zo lang geleden kregen we heel goed nieuws.
Je zou een echte thuis krijgen.
Met hele lieve mensen die je iedere dag knuffeltjes geven en je lekker verwennen.
Dit was waar je naar verlangde, je verdiende dit ook zo erg.
We konden je met een gerust hart laten gaan, want we wisten dat je het heel erg naar je zin zou hebben.
Je nieuwe baasjes waren gewoon perfect voor jou
Maar het tij keerde snel... Je werd ziek....
Iedere minuut van de dag wou ik mijn mails nakijken of er wat nieuws was van jou.
Mijn gedachten waren constant bij jou.
Ik had je graag nog eens gezien, lekker knuffelen, je horen spinnen, zoals in je verblijf in Buddy Kat.
Maar dat heb je nog tegoed van mij.
Want ooit, lieve schat, zullen we elkaar terug zien.
In mijn hartje blijf je altijd bestaan.
Lieve knuffel
Buddy Cindy
Hänzeltje, ik herinner me nog heel goed onze eerste ontmoeting. Je was in opvang bij een opvangezin onder mijn begeleiding. Wat was je toch mager en zwak. Je was erg schuchter, maar toch genoot je van zachte strelingen en je reageerde op liefdevolle woorden met knipperende oogjes. Toen bleek dat je een FIVje was, ging je naar BK.
We wisten dat we voor jou snel een echte thuis moesten zoeken, vaste verzorgers voor jou.
Timide als je was, kon je niet zo goed aarden bij wisselende gezichten. Al kwam je in de laatste periode steeds meer los......
Ach men lieve ventje toch, tis niet eerlijk heh jongen, dan krijg je een thuis, wat je de hemel op aarde mag noemen en dan mag je er maar zo kort van genieten.
Ik heb je kort voor je laatste reis nog gezien, ik had je graag nog effe geknuffeld, maar ik was bang dat de stress niet goed voor jou zou zijn. Je lieve baasje liet ons zien, hoe jij genoot van knuffelen met haar. Dat heb je toch nog mogen beleven lieveke, baasjes, die van jou hielden. De liefde in de ogen van Annelies sprak boekdelen, lieverd je was erg geliefd. Maar spijtig genoeg was er ook veel smart in haar ogen, want ze wist toen al dat ze waarschijnlijk moest afscheid nemen van haar lieve jongen.
Hänzeltje, liefje, we dragen je in ons hart, wat hadden we je nog graag jaaaaaren gelukkig gezien, maar het lot heeft anders beslist……. Rust nu maar zacht lieve jongen, geen pijn meer voor jou.
Annelies en Hanz, veel sterkte met het verlies van dit prachtige kereltje!!!
Buddy Marina
Lieve Hanzel,
Wat waren we blij dat juist jij zo’n schitterend mandje kreeg bij Annelies in het verre Utrecht.
De laatste keer dat ik je zag in Buddykat, toen we afscheid namen, liet je me ook triomfantelijk zien hoe goed jij wel kon eten en hoe mooi je jezelf kon wassen, zoals het zo’n mooie rooie gezonde kater past.
Ok, je had dan FIV, maar ook daarmee kun je oud worden. Helaas, lieverd, het ging zo anders dan wij voor jou in gedachten hadden. En dat het allemaal zo snel zou kunnen gaan, is bijna niet te bevatten.
We missen je allemaal, maar ik zal je nooit vergeten, omdat je een blijvend plaatsje in mijn hart hebt ingenomen. Rust nu maar uit, lieve jongen.
Dikke knuffel
Buddy Ilse
Lieve Hanzel,
Waarom nou juist jij???!!! Wat heb jij toch allemaal moeten meemaken.....
Je was een van de liefste en zachtaardigste wezens die ik ooit in mijn hart heb mogen sluiten. Al vanaf de eerste dag was ik gek op je....Je was een beetje bang in het begin maar langzaam begon je open te bloeien en spinde je hard als ik je kroelde..... Ik heb verdriet maar troost me met de gedachte dat je in BuddyKat en bij je nieuwe baasjes een mooie en liefdevolle tijd hebt gehad...
Rust zacht lieverd! XXX
Buddy Stef