Het duurt soms een hele tijd voor een opvanger van Buddy kat zijn gouden mandje krijgt. Maar mensen die een aidskatje adopteren, kiezen daar ook heel bewust zelf voor. De liefde voor een aidskatje kan heel erg intens zijn, net omdat ze zo speciaal zijn. Boris, onze ex-opvanger van Buddy Kat, heeft het geluk gehad dat hij een half jaar geleden definitief bij zijn opvanggezin mocht blijven wonen.
Leest u deze mooie verwarmende update van Boris zijn mama mee?
We zijn nu een aantal maanden verder. Boris woont inmiddels een jaar bij ons, eerst als opvanger, maar we hadden hem al volledig in ons hart gesloten en konden hem niet meer loslaten. Hij moest gewoon blijven!
Boris is een oudje, opa Boris noemen we hem liefdevol. Het jonge grut dat hier rond rent, daar moet hij niet veel van hebben, dat is hem allemaal wat druk. Boris sloft op en neer van beneden naar boven op zoek naar een rustig slaapplekje. Op het moment dat er iemand thuiskomt is hij meteen bij je om je te begroeten. Ook als er bezoek komt, is Boris als eerste van de partij voor een uitgebreide knuffelsessie. Mensen zijn altijd onder de indruk van zijn lieve karakter.
Het liefst eet hij rauwe tartaar en gekookte kip, dan staat hij vreugdevol aan het aanrecht. Hij krijgt ook altijd een bord voor zich alleen. Heel rustig geniet hij dan van zijn maaltijdje. Er komt ook niemand aan zijn eten. De andere katten respecteren dat dit bordje helemaal voor hem is.
De ontstekingen in zijn bekje komen en gaan, maar blijven toch steeds sluimerend aanwezig. Hij krijgt hier zijn medicijntjes voor en dan knapt hij ook snel weer op. Gelukkig eet hij goed en zit hij voor de rest super lekker in zijn vel. Zijn huidaandoening is geheel verdwenen, vanwege wat aanpassingen in zijn voeding. Hij is verlost van de korstjes en de jeuk, dat is al heel veel waard. Verder is het qua zorg een kleine moeite om hem dagelijks zijn Interferon en Cortisonen te geven.
Hij gaat gewoon zijn gangetje en wij laten hem lekker zijn ding doen. Alles mag en alles kan. Ik hoop dat hij nog heel lang van zijn leventje hier mag genieten, want een huis zonder Boris zal nooit meer hetzelfde zijn. Hij hoort bij ons en ondanks dat ik vaak te maken krijg met vooroordelen van mensen, heb ik nooit spijt van mijn beslissing gehad. Voor mij was deze keuze vanzelfsprekend en het heeft het leven van zowel ons als van Boris in de meest positieve zin veranderd.
24-07-2015
Verzorgers gezocht!
Buddy Kat is een opvang voor zwerfkatten die aids-positief zijn.
Via ons 4-sterrenhotel (Tongeren) of onze gastgezinnen verwennen we de fivjes en zoeken we een gouden mandje voor hen. Buddy Kat is 'uniek' in België!
Momenteel zijn we op zoek naar nieuwe collega’s. Misschien heb jij wel zin om onze fivjes te helpen. Lees dan zeker onze vacature en wie weet mogen wij jou binnenkort verwelkomen in ons Buddy Kat-team.
Verzorgers gezocht:
Om deze lieverds die zorg te kunnen blijven geven, zullen er voldoende verzorgers moeten zijn: mensen die het niet erg vinden om kattenbakken schoon te maken, om de Buddy Katjes te voeden, eventuele medicatie toe te dienen, te poetsen en om verplicht (alhoewel verplicht?) urenlang te kroelen, knuffelen om vervolgens alle liefdevolle kusjes en kopjes in ontvangst te mogen nemen. Niets is toch heerlijker dan die gekke koppies voor je te zien stralen, die je adoreren aankijken met hun lodderige ogen, want daar smelt je hartje toch van? Aidskatten hebben meestal een verleden waardoor ze heel speciaal zijn. Er worden diensten gedraaid, een wekelijks rooster wordt gemaakt, er wordt meerdere malen per dag verzorgd. We zoeken enkel verzorgers die serieus zijn, een groot hart voor katten hebben en hun veel liefde kunnen geven. Een verzorgster met het hart op de juiste plaats, waar ook een deel doorzettingsvermogen van gevraagd wordt. Wil jij onze Fivjes lekker komen vertroetelen?
Neem dan contact op met info@buddykat.be
21-07-2015
Pom en aaitjes over zijn kopje
19-07-2015
Guusje voelt zich prima
Koekoek, hier ben ik ook weer eens ....Guusje!
Ik ben/was een timide mannetje toen ik pas in Buddy Kat woonde en verstopte me een hele tijd onder de rieten bank. Dat was mijn veilige plekje en ik voelde me daar helemaal op mijn gemak. De verzorgsters gingen dan op hun knieën voor me zitten om me te kunnen aaien. Hahahaha, dat vond ik toch zo leuk dat ze die moeite voor me deden. Ik bedankte hen dan door héél luid te spinnen en met mijn kopje te duwen tegen hun hand. Jaaaaaaa ..... dat was echt genieten voor mij hoor! Maar ik had 'auwww' aan mijn bekje en dat hadden ze al snel door. Ik werd meegenomen naar ome Brecht en hij stelde vast dat mijn hele bekje ontstoken was. Ik had rotte tandjes en mijn tandvlees was tot bloedens toe gehavend. Met spoed werden mijn tandjes getrokken, alles moest eruit behalve mijn hoektandjes. Jezemiena zeg, was me dat een opluchting, geen pijn meer voelen in mijn bekje! Ondertussen heb ik al veel meer zelfvertrouwen gekregen. Ik heb me nu het plekje op de bank veroverd en durf soms wel eens stout te zijn, hihi. Als er iemand van de andere bewoners in Buddy Kat op de bank wil liggen, dan jaag ik hem weg. Dan krijg ik wel te horen van 'foei Guusje, dat mag je niet doen'! Maar ik kan het toch ook niet helpen dat ik graag alle aandacht voor mij alleen wil hebben hé?
Ik ben een knakker van 10 jaartjes oud en heb wat last van artrose aan mijn knietjes. Maar gohhh, daar bestaan medicijntjes voor en die helpen me wel hoor. Trouwens, als je me ziet, ben je meteen verkocht. Ik heb heel vaak mijn tongetje uithangen en dat vinden de verzorgsters allemaal super cute aan mij ;-) Ik wind ze om mijn vinger en geniet met volle teugen van de aandacht, de aaitjes, het eten en en en. Stoppen ze met aaien, graai ik met mijn pootje naar hun hand want ik wil nog meer. Niet meer lang mag ik gaan solliciteren voor een gouden mandje hebben ze me gezegd. Dus ..... wil jij heel graag knuffelen en aandacht geven, heyla hola ..... denk je dan eens aan mij?
Guusje hier, ik ben dan de perfecte kater voor jou.
Misschien tot binnenkort,
Een lief kopje van Guusje
14-07-2015
Nieuw in de webwinkel!
In onze vernieuwde webwinkel vindt u allerlei leuke producten om te bestellen.
Speciaal voor de Buddy Kat fans zijn er nieuwe producten om te bestellen met het logo van Buddy Kat.
U wil ons graag steunen, maar u vindt het ook leuk om hier iets voor terug te krijgen?
Dan is dit DE ideale manier om ons te helpen.
Grijp uw kans en bestel 1 of meerdere producten uit onze winkel! http://www.zwerfkat.com/winkel.php?s=1
Onze aidskatjes zullen u dankbaar zijn ;-)
14-07-2015
Hoe gaat het met ex-opvanger Pierke?
Kennen jullie onze zwarte panter Pierke nog? Ook hij is een half jaar geleden geplaatst geworden. Zijn mama laat weten hoe het met hem gaat. Leest u mee?
Hallo,
Met Harvey (Pierke dus) gaat het nog steeds heel erg goed!
Hij krijgt zijn medicatie en we wrijven regelmatig nog wat oogzalf aan zijn oogje. Hij heeft er nog maar af en toe last van. We hebben het gedurfd om de deur naar de tuin open te zetten. Eerst bleven we er steeds bij zitten, maar nu weten we zeker dat hij geen behoefte heeft om over de muur heen te springen. Soms komt er een andere kat piepen in de tuin. Deze blijft rustig op de muur zitten en meer dan wat gemiauw naar elkaar gebeurt er niet. Hij is nog steeds een enorme flodder!
Hij doet niets liever dan zo dicht mogelijk tegen ons aan liggen in bed (hij slaapt ook bij ons) en kruipt meteen in je nek als je in de zetel zit. Pierke's vacht glimt erg mooi, geen last van kale plekjes en hij eet steeds goed. We geven hem het best mogelijke eten! Als wij vis of vlees maken krijgt hij 's avonds ook vaak een apart klaar gemaakt stukje. Hij is ondertussen ook al wat gewicht kwijtgeraakt. Nu is hij niet meer zo zwaar en heeft hij een gezond gewicht wink-emoticon
Iedereen die op bezoek komt is helemaal weg van hem. Hij is een echte charmeur die totaal niet verlegen of bang is. En wanneer we het veertje om te spelen boven halen in hij in alle staten! We hebben zeker al 50 van zo'n speeltjes bijgekocht, want ze gaan steeds stuk en hij heeft niet veel interesse in ander speelgoed.
Anyway, hij is onze 'schattebout' en ons huisje zou echt leeg zijn zonder zijn constante geronk.
Veel liefs van ons en de Mini Zwarte Panter!
Tja, moet hier nog iets aan toegevoegd worden? Ik denk het niet, Pierke is een gelukkige kater en daar zijn we heel erg blij mee om dit te horen ;-)
10-07-2015
Morre en Flo
Hallo allemaal,
Hier zijn we nog maar weer eens, Morre en Flo. Dit zal wel zeker zo voor de 12de-13de-14de keer zijn?
We moeten wat vertellen over onszelf, maar we zijn een beetje uitgepraat. We zijn nog altijd hartstikke verliefd op elkaar en hopen ons gouden mandje samen te vinden. We lijken wel bijna op het Belgisch zangduo Nicole en Hugo, hahaha.
Ik wil wel een liedje zingen hoor, zo van ….. “goeie goeie morgen, goeiedag” of eentje speciaal voor jou Flo-ke , “oei, is ’t alweer morgen, is ’t alweer dag? Spijtig dat ik niet langer slapen mag”, hahahaha.
Ja ja Morre, het is al goed jongen. Ik weet dat ik geen ochtendtype ben. Jij trouwens ook niet hoor! Je staat alleen maar zo vroeg op om te eten en om dan naar buiten te glippen. Dan kan je samen met Sumo naar de vrouwtjes gaan kijken buiten. Ik hoor jullie wel, jullie mannen, allemaal dezelfde!
Maar allez Flo-ke, jij weet toch dat jij de enige vrouw in mijn leven bent. Maar, we moeten echt iets gaan vertellen. De mensen willen graag weten wat we zo voor de rest van de dag doen. Wel ….. luieren en praten. Nu zullen jullie wel denken, praten?
Ja, wij praten over onze opvangpapa! Die nieuwe dienstregeling bij de NMBS trekt op niks overigens. Hij is met de avonddienst altijd te laat thuis. En wij maar wachten op ons diner, leuk is anders hoor! Treinstakingen, nog zoiets, dan moet onze opvangpapa vroeger opstaan om de files voor te zijn. Slaperig en verstrooid dat hij dan is, echt niet te doen. En wij moeten dat maar goed vinden, pfff.
Jullie zien dat wij met ons tweetjes de dag goed om krijgen met praten. Toch is er één ding waar we al een hele tijd serieus over bezig zijn? Waar blijft eigenlijk dat zogezegde gouden mandje voor ons?
We zitten nu toch al een drie jaar in de opvang, dus het mag er best eens van komen. Vinden jullie het ook niet? Wil iemand voor ons een win-for-life biljetje kopen?
Misschien helpt dat wel om ons Forever-huisje te krijgen.
07-07-2015
Hoe gaat het met ex-opvanger Massimo?
Ook voor onze ex-opvanger Massimo is het alweer een half jaartje geleden dat hij geadopteerd is geworden. Hoe is het met hem vraagt u zich wellicht af. Wij hebben een leuke update over hem ontvangen van zijn baasje. Leest u mee?
Alles nog steeds in orde met hem, hij heeft zijn draai helemaal gevonden. Het is zo een schat, maar tegelijk ook heel erg ondeugend! Hij blijft ook nieuwe slaapplekjes uitvinden. Zoals even geleden, kroop hij in de fruitmand, daar heeft hij zeker een halve dag in liggen slapen! Verder als we aan de grote tafel zitten (waar ook de fruitmand staat) komt hij er altijd bij zitten. Of we nu aan de laptop zitten, of een gezelschapsspel spelen of aan het knutselen zijn, hij wil er altijd bij!
Zijn pingpong-balletjes periode is wel om. Ik had een eekhoorntje gekocht met catnip en daar is hij zot van, hij slaapt er zelfs bij. Als we thuiskomen is het 'aandacht-tijd'. Dan moet er geaaid en even gespeeld worden, eerder laat hij ons niet met rust. Ook zit hij graag op het muurtje aan de trap. Daar heeft hij een volledig overzicht over de woonkamer en zit hij daar zoals de 'Lion King', zijn domein te overzien.
We hebben een tijdje geleden een tuigje gekocht zodat we met hem naar buiten kunnen. In het begin wist hij niet waar kijken en schrok heel erg snel, zelfs van de wind. Maar nu weet hij hoe laat het is als ik het tuigje aandoe. Dan loopt hij vanzelf al naar de deur;-) Hij loopt dan graag langs de hagen af en ik volg hem. Eigenlijk wandelt hij meer met ons i.p.v. omgekeerd. Als we dan na een uurtje terug naar binnen gaan, laat hij soms goed merken dat hij daar geen zin in heeft! Hij is graag buiten... We zijn daarom al aan het denken om in ons huis dat we nog aan het verbouwen zijn, ook een buitenren voor hem te maken.
Kortom, alles dus prima! We zijn zo verliefd op hem, ik kan echt niet begrijpen waarom een aids-positieve kat zou moeten worden ingeslapen. Je ziet echt dat hij geniet en zijn motortje springt direct aan als je hem nog maar aankijkt!
Nou, het is wel duidelijk dat Massimo zijn gouden mandje heeft gekregen. Daar draait Buddy Kat tenslotte om, aidskatjes een tweede kans geven!
05-07-2015
Hoe gaat het met ex-opvanger Oskar?
Met Oskar gaat het super de luxe;-)
Hij woont alweer iets meer dan een half jaar bij onze voorzitter van de VZW. Oskar heeft al heel wat meegemaakt in zijn leventje.
Na een mislukte plaatsing die amper 1,5 week heeft geduurd, kreeg dit kereltje ook nog oorkanker erbij. De andere bewoners van Buddy Kat vonden hem niet meer zo leuk, en het werd een welles-nietes spelletje onderling, dat de gezondheid van Oskar niet bevorderde. Er werd besloten om Oskar naar een opvanggezin te laten verhuizen zodat hij weer de rust kreeg en zichzelf kon worden. Maar dit was buiten de gevoelens van onze voorzitter gerekend. Zij kon geen afscheid van hem nemen en besloot hem bij haar thuis op te vangen. Zo wisten we ook zeker dat hij alle verzorging kreeg die nodig was aan zijn oortje.
Poehhhhh, het beste dat Oskar heeft kunnen meemaken in zijn leven!
Hij heeft even moeten wennen aan de andere katten in huis, maar na een korte periode ging dit steeds beter. Het was of hij begreep dat als hij zich daar niet ging gedragen, hij alsnog moest overgeplaatst worden. Oskar voelt zich gelukkig, heeft een bepaalde vrijheid gekregen. Hij vindt het super om in de afgezette tuin te vertoeven en van het zonnetje te genieten. Hij komt regelmatig nog even gedag zeggen tegen de verzorgers in Buddy Kat. Dan wordt hij lekker verwend met een bakje voer en wat knuffels en aaitjes over zijn koppie.
Weten jullie ...... de rust die hij nu heeft, doet hem zo goed dat zelfs zijn oorkanker is genezen! Een wonder kan je het bijna noemen, dus al met al, Oskar heeft zeker en vast zijn gouden mandje gevonden. Dit sluiten we dan ook af met de woorden van onze voorzitter zelf:
Ik hou enorm veel van hem:-)
Hij vindt kittens erg leuk en hij sproeit heel ons huis overhoop. Maar ach.... ik ruim het op en ik knuffel hem. Ik kan me een leven zonder hem niet meer voorstellen, hij hoort er echt bij en hij voelt zich goed!
Als dat geen liefde is ......
03-07-2015
Vervolg van de werken aan de buitenren
De mannen (vrijwilligers) hebben tot nu toe puik werk geleverd aan de buitenren. Ze moest dringend onder handen genomen worden en na een oproepje voor hulp, was dit binnen enkele dagen gepiept.
Men heeft de buitenren flink verstevigd door er een muurtje voor de afgrond te zetten. Men heeft gewerkt met etages, zo kunnen onze buddy's heerlijk op en af rennen van het bergje.
Volgende stap is de draad controleren of die nog overal stabiel is en er geen ontsnappingsgaten kunnen gemaakt worden. Koos en Alim houden het allemaal nauwkeurig in de gaten, het is hun buitenverblijf en alles moet tot in de puntjes verzorgd worden.
Als de draad en al wat erbij hoort helemaal in orde is, dan gaan we beginnen met het 'aankleden' van de buitenren voor onze buddy's.
Dat kunnen jullie komen bewonderen op onze opendeurdag in augustus. Hier wordt in de komende weken nog verdere informatie over gegeven.
Spannend allemaal hé ;-)
01-07-2015
Nieuwe bewoner in Buddy Kat
Hallo allemaal, ik ben de nieuwe Buddy Kat-bewoner en ze hebben me gevraagd of ik een voorstelrondje wil doen. Nou .... daar gaat tie dan, zal mijn best doen voor jullie.
Pomperdepomperderpomperderpom......
Hebben jullie het door? Pom is mijn naam hahaha. Ik ben 7 jaar oud en een superrrrrrrrr lieve halflanghaar kater, al zeg ik het zelf. Ze hebben mij als zwerver van de straat geplukt in West- Vlaanderen. De lieve mevrouw die me had meegenomen, heeft mij daar in een bench moeten zetten. Dan denk je zeker, waarom dat dan?
Wel, ik ben niet voor niets in Buddy Kat terecht gekomen. Ik ben positief getest op aids, vraag me niet hoe ik eraan kom maar het is wel zo. Mijn lieve meldster heeft alles in het werk gesteld om het me zo comfortabel te maken, dat ik eens mijn pootjes languit kon strekken. Na een tijdje ben ik dan kunnen verhuizen naar Limburg in Maasmechelen, bij een vriend van haar.
Hooooooo, dat was wel het één en ander! Daar kreeg ik een aparte kamer voor mij helemaal alleen. Super zeg, dat was al stukken beter dan in die bench. En toen was het wachten tot ik naar Buddy Kat kon komen want ik stond daar op de wachtlijst.
1 jaar heb ik moeten wachten voor ik mocht gaan, erg hé? Mensen vinden het precies nog steeds eng om een aidskatje te adopteren, terwijl er echt niets mis is met ons. Maar ik dwaal af van mijn voorstelrondje, haha.
Ik woon dus nu in Buddy Kat en ik heb het er reuze naar mijn zin. Ik ben heel erg zachtaardig, kom je meteen begroeten en ben altijd te vinden voor een knuffel en een aaitje over mijn koppie. Ik voel me zo happy dat ik al heb liggen te kneden met mijn pootjes en te prrr-en. Dat vinden de verzorgers daar natuurlijk super cute!
Ik heb nog even voor een veilig plekje gekozen onder de rieten bank. Guus vindt mij precies niet zo aardig, hij loopt de hele tijd weg als hij me ziet. Ik wil alleen maar kennis maken met hem maar als hij niet wil, goed hoor, aan mij zal het niet liggen wink-emoticon
Volgende week ga ik naar de dierenarts voor een algemene controle. Mijn bekje wordt eens goed nagekeken of mijn tandjes nog allemaal oké zijn, klitten moeten nog uit mijn vacht gehaald worden. Maar dat komt allemaal goed, ik heb er alle vertrouwen in. En hoe zeggen ze dat? Als de dierenarts het licht op groen zet, dan mag ik op zoek gaan naar 'mijn' gouden mandje.
Wat spannend allemaal, ik kijk er al naar uit, mijn leven kan vanaf nu alleen maar positiever worden.