Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
30-10-2015
Kijk eens naar Alim!
Hier worden we heel blij van, kijk eens naar Alim?
Alim liep al een hele tijd in een park rond te zwerven in the middle of nowhere. Het was duidelijk te zien dat hij zich niet goed voelde en gelukkig hebben we hem kunnen invangen. Een bezoekje bij de dierenarts maakte duidelijk dat dit kereltje echt niet in orde was en dringend behandeld moest worden. Een bloedtest bij Alim leek ons niet overbodig, dus huppakee.... dat er ook nog even bij. Helaas was het resultaat van de bloeduitslag niet goed voor Alim: hij is aidspositief!
Alim is redelijk bang/schuw, net op het randje van verwilderd. Hij is uit zijn habitat weggerukt en hij is helemaal van de wap. Hem terug brengen naar zijn vertrouwde plek was nu niet meer mogelijk vanwege de kattenaids. Van het opvanggezin is Alim naar Buddy Kat verhuist. Hij vond het tien keer niets, hij vindt mensen tien keer niets.
Alim is meer een kattenkat dan een mensenkat. Wij respecteren hem hierin en laten hem zijn ding doen. Maar hij maakt vorderingen, heel heel erg langzaam, zijn nieuwsgierigheid wint soms. Eerst liet hij zich helemaal niet zien. Op een gegeven moment bleef hij in de overloop liggen en konden we foto's van hem nemen. Daarna kwam hij zelfs naar binnen in Buddy Kat om zijn bakje leeg te eten terwijl de verzorgster op de bank zat.
En nu ..... nu zien we hem vaker 's morgens relax in het kattenmandje liggen op de bank. Als de verzorgster dan binnen komt met de bakjes eten, maakt hij zich onder de voeten uit en gaat naar de buitenren. Maar toch, dit is weer een hele stap voor dit mannetje. Lieve Alim, jij krijgt alle tijd die je nodig hebt om aan ons te wennen. Je bent het waard!
Wie weet word je toch nog ooit een knuffelkater ;-)
Alim is de mascotte van Buddy Kat en voorlopig alleen maar te adopteren op afstand.
26-10-2015
Twee sterretjes in de hemel erbij
Een zwarte dag voor Buddy Kat!
Diep bedroefd moet ik jullie melden dat twee lieverds van ons zijn heen gegaan, Juul en Guus.
Juul is overleden aan een tumor. Uit respect voor de familie hebben we dit niet meteen geplaatst op onze pagina. Het verdriet is immens groot voor hen. Men had nooit verwacht dat men zo snel moest afscheid nemen van hem.
Wij (verzorgsters van Buddy Kat) kunnen alleen maar heel erg dankbaar zijn dat Juul nog 1,5 jaar een 'thuis' heeft gehad. Omringd met veel liefde en warmte tot het laatste moment.
Vanmorgen kwam als een donderslag het nieuws binnen dat Guusje er niet meer is. Guusje is afgelopen week met spoed naar onze dierenarts gebracht. Hij had zijn hele bekje ontstoken, ook de keelholte was aangetast, boosdoeners waren de hoektanden. Ter plekke werd beslist dat deze verwijderd moesten worden. Zo gezegd, zo gedaan!
De dag erna is zijn opvangmama hem gaan ophalen en wat zag Guus er toch zielig uit.
Het is een zware operatie geweest en dat hij daarvan moest recupereren, waren we ons met zijn allen van bewust. Toch verliep het genezingsproces niet zoals het moest. In tegendeel, het ging van kwaad naar erger met Guusje.
Zaterdagochtend is hij met spoed terug opgenomen bij onze dierenarts. Hij had vocht op de longen, zijn bekje was nog steeds ontstoken ondanks de behandeling met antibiotica en ontstekingsremmer. Hij had het benauwd en heel diep van binnen wisten we dat het niet gemakkelijk ging worden voor hem. Ome Brecht heeft nog alles uit de kast gehaald voor Guus. Helaas heeft de FIV de overhand gekregen en heeft hij de strijd moeten opgeven.
Vanmorgen is Guus door een verzorgster opgehaald bij de dierenarts en meegenomen naar Buddy Kat. Hij ligt daar opgebaard en de verzorgsters kunnen nog allemaal afscheid nemen van dit lieve mannetje. Guus zal gecremeerd worden in Roermond en dan terug naar 'huis' komen in een urne in Buddy Kat.
Geen pijn meer voor jou lieverd, je hebt je strijd gestreden.
Lieve Juul en Guus, we zullen altijd de mooie herinneringen aan jullie koesteren.
Jullie waren twee schoot-en knuffelkaters waar we met zijn allen ten volle van hebben genoten. We hadden jullie nog zoveel mooie momenten gegund.
Het Buddy Kat team xxx
22-10-2015
Hoe gaat het met Dusty?
Hey Dusty, waar heb jij gezeten? We hebben al zolang niets meer van je gehoord.....
Hallo lieve mensen, Jullie hebben me gemist hé? Sorry daarvoor.
Ik weet het, shame on me...
Ik heb even niets van mezelf laten horen. Ik ben eigenlijk al sinds half juli flink aan het sukkelen met mijn gezondheid.
Eerst een darmontsteking pfffff .... das echt niet fijn. Toen dat over was, werd ik flink verkouden, niezen, snotteren, zakdoekjes in de aanslag, verhoging enzovoort en het ging maar niet over. Antibiotica, (knuffels) stomen, (knuffels) nog meer stomen, (kusjes) pompjes, (knuffeltjes) neusspray, (heel veel kusjes) en heel veel neusspray blerghhh.
Nou, ik was er wel even zoet mee hoor!
Ik heb mijn opvangmama flink laten schrikken en druk bezig gehouden met de verzorging van mij. Maar ik ben weer boven water ;-) Ik voel me weer beter, "gelukkig", want nu heb ik weer genoeg lucht en probeer ik te genieten van elke dag. Voor zo ver mijn gezondheid het toelaat natuurlijk.
Hoe gaat het met jullie?
Liefs Dusty x
22-10-2015
Guusje
Guusje, Guusje, Guusje ...
Wat ben jij toch een kroelkater!
Hij loopt je na als een hondje en ligt het liefst de hele dag op je schoot of in je nek. Als het maar lekker kort bij jou in de buurt is, als hij maar jou handen voelt, dan is het goed voor dit kereltje. Helaas voelt Guusje zich op dit moment niet zo lekker.
In het weekend lag hij te rustig op bed en zijn opvangmama vond het heel erg vreemd. Echt niets voor Guus om zo maar op bed te blijven liggen.
Waarom komt hij geen knuffeltjes en aaitjes vragen?
De koorts werd gemeten maar die had hij niet. Hmmmm, vreemd ..... toch moet er iets zijn want Guus is niet in zijn gewone doen.
Eens kijken in je bekje vriendje, scheelt daar iets? O jee, zijn bekje ziet er rood uit!
Meteen heeft Guusje pijnstiller en ontstekingsremmer gekregen en gisteren werd het een ritje naar ome Brecht. Poehhhhh, Guus zijn bekje is helemaal ontstoken tot zelfs de keelholte. Dit is niet niks, arm mannetje toch. Ter plekke werd besloten om de boosdoeners (2 hoektanden) diezelfde dag nog te trekken.
Gisteren mocht Guus door zijn opvangmama opgehaald worden. Het is een zware operatie geweest maar wel goed gelukt.
Guus is nog wat suf en sloom en onder de indruk van het hele gebeuren. Maar hij was toch o zo happy toen hij zijn opvangmama zag. Meteen kreeg ze een zacht miauwtje van hem te horen.
Kom op ventje, niet de moed laten zakken. Even goed de medicijntjes innemen en binnen een weekje ben je weer min of meer onze 'oude' Guus.
Kan je weer lekker gaan bankhangen en schootliggen ;-)
18-10-2015
Nieuws van ex-opvangertje Pom
Een weekje geleden is onze Pom vertrokken naar zijn gouden mandje. Velen onder ons zullen wel benieuwd zijn hoe het nu met hem gaat, niet? Zijn mama heeft ons een mailtje gestuurd, lees maar eventjes mee:
Lieve nazorg van BuddyKat,
We hadden veel geluk dat we maar heel kort in de file stonden. Pom leek lekker in zijn mandje te zitten en heeft niet gehuild. Hij keek mij tussendoor af en toe aan, hij leek het prima te vinden in de auto.Toen we thuis aankwamen, leek het ons een goed idee om Pom wat rust te gunnen en hem niet meteen bij de twee poezen te zetten die hier wonen. Zo gezegd, zo gedaan; Pom mocht in de slaapkamer vertoeven met alle benodigdheden in zijn vizier. Maar hij bleef nog even lekker in zijn reismandje liggen.
Het bleek een goede oplossing dat hij zo tot rust kon komen. Rond 23u ging ik richting mijn bed en Pom lag nog lekker in zijn mandje. Het lampje ging uit en als een klein inbrekertje begon Pom plots rond te lopen. Hij miauwde naast het bed. Ik dacht: misschien wil Pom wel op bed springen maar durft hij niet goed. Dus werd meneertje opgetild en dat vond hij fijn! Hij begon lekker te knorren en ging bij mijn voeten liggen onder het genot van de nodige aaitjes. Na een half uur kwam Pom dan dichterbij liggen, bij mijn buik. Dat was zo ontzettend gezellig :-)
Zelf heb ik twee katten en de oudste poes is een beetje boos op Pom. De jongste niet, die is meer nieuwsgierig. Ze zit lekker te kijken maar vanaf een afstand. De poezen laten Pom ook met rust, ze gaan niet naar hem toe. Het lijkt wel alsof ze Pom de tijd geven.
Dit zijn de eerste uurtjes van Pom in zijn nieuwe huis. Ik ben heel blij met mijn mannetje. Pom heeft veel liefde te geven, maar heeft ook veel liefde nodig. Ik ben er zeker van dat Pom hier helemaal thuis hoort en dat het zo heeft moeten zijn. Nu nog even wachten tot de oudste poes minder boos is ;-)
Laatste update:
Ik woon nu precies één week bij mijn mama! Na héél eventjes wennen was ik vrij gauw op mijn gemakje. Ik zit nu veel in de woonkamer bij de andere poezen en Abeltje blaast wat minder naar mij. Ik ga heel vaak naar mama toe voor aaitjes, dat vind ik zo fijn! Als mama gaat slapen, ga ik lekker onder het bed op mijn dekbedje liggen, lekker zacht. Wat ik jullie maar wil zeggen is: het is feestjes tijd voor mij!
16-10-2015
Kasia
In onze VZW vangen we zwerfkatten op, aangereden dieren, moederloze kittens. In Buddy Kat vangen we aidskatten op en we proberen ook in onze VZW plaats te maken voor speciale zorgkatten.
Kasia is er eentje van, leest u haar verhaal mee?
Een vrijwilligster maakte zich klaar om naar haar werk te gaan. Ze stapte in de auto en zag, dat er een voor haar onbekend katje op de stoep zat. Het katje sleepte zich naar het midden van de weg, keek haar doordringend aan en zwalkte terug naar één van de opritten. Onze vrijwilligster bedacht zich geen moment, stapte uit en riep op het katje. Ze hoorde een zacht miauwend geluidje, het katje wilde richting haar komen. Maar het katje kon amper op haar pootjes staan, zo erg verzwakt was dit diertje. Haar vachtje was vervilt, haar oogjes stonden hol.
Dit werd dus geen rit naar het werk, neen .... dit werd een rit naar onze dierenarts!
Kasia is doof, ze heeft staar en is rondom de 18 jaar en zoooooo ontzettend lief! Haar slijmvliezen zijn spierwit, ze heeft zware bloedarmoede. We dachten snel afscheid van haar te moeten nemen. We lieten een bloedonderzoek doen en de uitslag kwam binnen.
Haar schildklierwaardes waren verschrikkelijk hoog, en ook heeft ze een nierprobleem. Ze krijgt nu enkel nog nierdieet en schildkliermedicatie. Haar oortjes hoeven enkel met dat product te worden ingesmeerd.
We hebben even overwogen om haar te laten inslapen omdat ze er zo erg aan toe was. Maar we gaven haar het voordeel van de twijfel. Haar eetlust is prima en ze geniet van de aaitjes over haar koppie. We hebben even gewacht en maar goed ook!
We merken het verschil want ze is precies veel alerter geworden en ze slaapt minder. Het nierdieet bevalt haar ook precies goed. Zolang Kasia nog kan genieten, geven we haar die kans. Geniet jij nog maar verder meisje, het is je van harte gegund.
Kasia is niet meer plaatsbaar.
De medische kosten zijn behoorlijk duur, maar niets is ons teveel.
Wil u meehelpen aan haar verzorging en medicatie, kan u altijd Adoptie op Afstand doen voor dit bijzondere meisje.
Wij danken u van harte!
13-10-2015
Nieuws van ex-opvanger Siam
Iets meer dan een half jaar geleden is Siam naar zijn gouden mandje verhuisd. Is het goed met hem of niet?
Zijn nieuwe familie geeft ons een korte update over hem. Leest u mee?
Hallo,
Siam stelt het helemaal goed. Het is zo een lieve kater! Hij komt graag knuffelen wanneer we 's avonds naar tv kijken. Hij probeert soms ook een plaatsje op bed te bemachtigen wanneer we gaan slapen. Overdag ligt hij in het zonnetje te slapen achter het raam of knus in het donker op een stoel onder de eettafel. De eerste keer dat hij daar lag, hebben we een uur lang naar hem zitten zoeken wink-emoticon
Wat zijn ziekte betreft: hij hoest regelmatig en zijn buikje is wat opgezwollen. Maar hij lijkt er weinig last van te hebben. Ondertussen zijn we met hem naar de dierenarts geweest en met de nodige medicatie is hij weer helemaal opgeknapt.
Wij zijn alvast zeer tevreden met onze nieuwe oogappel!
Kristel en Koen
Doe zo verder knappe Siam, geniet jij maar van je gouden mandje zoals geen ander ....
11-10-2015
Bericht uit een gouden mandje
Woohoo !!!
Ik ben al 1 jaartje officieel geadopteerd door mijn lieve mamma.
Wie had dat gedacht zo'n 2 jaar geleden. Ik zat immers maar wat zielig te wezen bij Buddy Kat, dat vond één van de verzorgsters ook en zij nam mij mee naar huis. Toen werd ik dus haar opvangertje, want ik had toch wel veel zorgen nodig eer ik zou kunnen geadopteerd worden.
Ik ben namelijk een Fiv-je, mijn weerstand is niet optimaal en ben heel stressgevoelig. Ook heb ik chronisch ontstoken nagelriempjes, das heel pijnlijk hoor. Gelukkig heeft mijn mama samen met ome Brecht, die lieve dierenarts, nooit de moed opgegeven. Na heel veel medicijntjes, behandelingen en controles gaat alles nu toppie;-)
Ik ben mijn mama ook heel graag gaan zien en zij mij ook. Zo graag zelfs dat ik voorgoed mocht blijven wonen bij haar, echt waar! We doen veel knuffelen, ik ga lekker bovenop haar liggen soezen en van buikje kriebelen word ik helemaal blij.
Omdat het nu zo goed gaat met mijn voetjes is de ballenbaan mijn favoriete speeltje. Ik doe heel dikwijls die balletjes eruit en dan mag mamma er naar op zoek, lekker stout zijn hihi.
Ik ben dan wel 15 jaar oud, maar daar merk ik helemaal niets van hoor.
's Avonds voor het slapen gaan zijn er de Catisfactions, nom nom nom! Ik heb het beste thuisje van de hele wereld.
Uw lief klein zwart Engeltje, Anaise x
09-10-2015
Lieve Sheldon
Sheldon is aidspositief en suikerpatiënt. Zijn gezondheid gaat de laatste tijd met veel ups en downs. Omdat Sheldon ook in de laatste fase van zijn kattenaids zit, hebben we besloten dat hij niet meer geplaatst wordt. Hij mag voor de rest van zijn leventje bij zijn opvangmama blijven wonen die hem met alle liefde in de watten legt. Sheldon laat even weten hoe het met hem is.
Ik voel me goed, ik voel me ziekjes...
Het gaat heel erg op en af met mij.
Ik krijg nog steeds dagelijks mijn 2 spuitjes
Dat gaat goed, ik voel ze niet.
Ik ben vriendjes met alle soortgenootjes
ook met de hond des huizes,
ik vind snel weer iemand die naast me willen liggen
anders zoek ik het schootje van het vrouwtje weer op
ligt lekker, en ik krijg dan heel veel aaitjes, heerlijk,
eigenlijk is zij mijn grootste vriendin.
Ik krijg de liefde die ik nodig heb hier,
alle aandacht die ik wens
en door alle ziektes die ik heb, door mijn op en af leventje
weet ik dat ik hier blijf.
In dit huisje weten ze hoe ik ben, wat ze moeten doen,
als het eens een dagje minder gaat,
We praten dan uren met elkaar, ik kan hier alles kwijt.
Er wordt niet boos gedaan als ik weer eens zo ziek ben,
dat ik alles overgeef, dat ik heel erg suf ben.
Mijn ziekenbedje wordt dan gewoon weer uitgehaald,
knuffeltjes en een warmtekussen bij me gelegd.
Opvangmama poetst en poetst, want ik gooi mijn maagje zo vaak leeg.
Maar zij en ik, we weten samen, alles komt goed.
Morgen gaat het weer (eventjes ) beter ...
Dikke knuffel van Sheldon
07-10-2015
Pom heeft ook zijn gouden mandje gekregen
En weer een bewoner minder in Buddy Kat.
Pom heeft vandaag zijn gouden mandje gekregen en is onderweg naar Alphen a/d Rijn. Tis te zeggen, hij zal nu wel thuis zijn.
Wat was hij toch chagrijnig vandaag. A ja, meneertje wilde graag naar de buitenren maar dat konden we niet toelaten. Wij wisten dat er kijkbezoek voor hem gepland was.
Stel je voor dat de mensen in Buddy Kat kwamen en Pom zat lekker in de buitenren ;-)
Hoe maak je dat duidelijk aan zo een kereltje? Hij snapte er echt niets van dat het luikje dicht was, dat hij niet naar buiten mocht.
Maar gohhhhh, hij zal het ons nu wel vergeven hebben zeker?
Zijn nieuwe baasje is een heel erg lief rustig meisje. Ze heeft alle begrip voor hem en we zijn er zeker van dat het allemaal goed gaat komen met onze Pom. Hij krijgt zelfs 2 kattenvriendjes erbij, fijn hé Pommetje?
We gaan je heel hard missen lieve jongen. Maar als we de eerste updates van je gaan ontvangen, weten we weer waarom we er voor jullie zijn!
Zwaai zwaai Pom, het ga je goed bij je nieuwe familie.
Het Buddy Kat team xxx
06-10-2015
Nieuws over Wiggle van het thuisfront
Hoe zou het met Wiggle gaan bij zijn nieuwe thuis?
Een update van het thuisfront:
Wiggle gaat heerlijk goed. Aangezien ik gisteren vrij had van het werk, heb ik samen met Wiggle op de bank gezeten en filmpjes gekeken. Hij kan alles vinden in huis, de katten brommen al iets minder hard en hij klimt (grabbelt) zelf op de bank en op één zetel. In die zetel liggen de andere katten in huis nooit ..... dus heeft Wiggle zich die eigen gemaakt.
Hij krijgt elke ochtend en avond zacht voer en tussendoor helpt hij zichzelf aan brokjes. Je ziet dat hij zich rustig voelt maar dat er nog wel veel nieuw voor hem is. Hij slaapt ook best veel.
Nou, hier kunnen we alleen maar heeeeeeeeel erg blij mee zijn.
You Rock Wiggelie ;-)
04-10-2015
Vandaag Werelddierendag
Een dag waarop onze eigen dieren meestal nog eens extra verwend worden. Maar het gaat niet enkel om onze eigen huisdieren.
We hopen dat iedereen vandaag eens extra stilstaat bij alle dierenleed wereldwijd.
Mensen denken vaak dat het geen nut heeft om iets te doen, want daar los je het probleem niet mee op.
Toch vormen alle kleine beetjes een groot geheel van ongekende omvang.
Laten we nu de handen in elkaar slaan voor alle dieren die het slechter getroffen hebben dan onze eigen huisgenootjes.
Dan wordt het misschien ooit in de toekomst, elke dag dierendag?
Wij wensen alle dieren een fijne dierendag!
02-10-2015
Wiggle is vertrokken naar zijn gouden mandje
Namiddag was de grote dag voor onze Wiggle, de kater die aidspositief is en ataxie heeft. Hij kreeg kijkbezoek met een eventuele adoptie in het vooruitzicht, spannend allemaal. De opvangmama van Wiggle is mevrouw gaan ophalen aan het station in Maastricht, omdat zij geen vervoer had.
Het was liefde op het eerste gezicht!
Mevrouw was meteen weg van Wiggle en hij ook van haar. Hij nestelde zich meteen bij mevrouw op schoot en deed niets anders dan spinnen en ronken. Is dit een match? Jaaaaaaa, dat dachten we van wel toch ;-)
Even raakte onze Wiggelie in paniek toen hij in de reismand moest. Maar al snel ging hij sabbelen aan zijn valeriaankussen en vond hij het oké. De opvangmama moest mevrouw en Wiggle terug brengen naar het station.
Afscheid nemen aan de trein viel voor de opvangmama van Wiggle heel erg zwaar. Wiggle is een kereltje die je in je hart sluit en niet meer loslaat. U kan zich dan wel voorstellen dat hier meerdere traantjes bij gevallen zijn. Het belangrijkste is dat Wiggle het voordeel van de twijfel heeft gekregen bij Buddy Kat. Een kater plaatsen met aids en ataxie is maar zeldzaam.
Wiggletje, wij wensen je het allerbeste en hopen snel iets van je te horen. Wij houden allemaal ontzettend veel van jou en zullen je ook heel hard gaan missen in Buddy Kat.
Het Buddy Kat team xxx
01-10-2015
Ollie, een nieuwe bewoner in Buddy Kat
Enkele weken geleden kregen we een melding van een mevrouw die op vakantie was in een bungalowpark te Durbuy. Ze had daar een aantal zwervertjes bij de vuilnisbakken aangetroffen, op zoek naar eten. Ze waren ziek en hadden duidelijk hulp nodig.
Enkele vrijwilligers zijn naar de Ardennen gereden, gewapend met vangkooien om de zieke katjes mee te nemen voor verzorging en medische behandeling. Tijdens deze vangactie viel er een zieke kater op. Dat snoetje van hem ..... dit kereltje moest en zou ook gevangen worden want hij had duidelijk hulp nodig. Hij was het er niet mee eens en het heeft heel wat moeite gekost, maar uiteindelijk is het toch gelukt om hem te vangen. Yessss!
Deze zieke kater heeft de naam Ollie gekregen.
De dag na het invangen is hij meteen naar onze dierenarts gebracht voor medische controle. O jee, het zag er niet goed uit. Ollie werd onder narcose gebracht en uitgebreid bekeken. Hij is heel erg mager, niesziek, ontstoken keeltje, oormijt, vlooien en teken hadden vrij spel en zijn vachtje is gewoonweg hartstikke vuil. Er werd ook bloed afgenomen omdat er een sterk vermoeden was dat Ollie wel eens aidspositief kon zijn. Na iets meer dan een week viel het verdict .... Ollie is inderdaad aidspositief!
Hij is van harte welkom in Buddy Kat en we hebben hem even in de kleine ruimte apart gezet. Hij is heel erg bang, maar als je hem begint te aaien, hoor je heel zachtjes een gespin. Ventje toch, wat heb jij allemaal meegemaakt? Wat gaat er door jouw kopje heen?
Als je Ollie ziet, kruipt hij meteen in je hart en laat je niet meer los.
Wij verzorgers van Buddy Kat zullen er alles aan doen om het zonnetje weer voor hem te laten schijnen. Neem je tijd maar jongen, niets moet, alles mag.....
