Hij is een half jaar geleden geplaatst geworden vanuit Buddy Kat.
Juul kreeg als vriendje onze spaanse amigo Leo erbij. Het was wel even wennen voor beiden, maar het is uiteindelijk goed gekomen tussen die twee. Hier een korte update van het baasje van onze ex-opvangers:
Met Juul gaat alles prima.
Hij is alleen één keertje erg verkouden geweest. Na een bezoekje aan de dierenarts en medicatie gaat alles weer prima met onze Juul. Hij heeft zijn plekje bij ons thuis echt gevonden. Hij is nu zeer goede maatjes met Leo en ze rennen elkaar iedere dag flink achterna als ze hun speelse bui hebben. Leo laat Juul zelfs zijn gourmet mousse van hetzelfde schoteltje eten (allebei tegelijkertijd)! Dat was voor ons geweldig, aangezien Leo eerst onze Juul altijd pestte bij het eten.
Juul is heel anders dan onze Leo. Juul is niet brutaal (Leo wel) en nog altijd een beetje op zijn hoede. Overdag ligt hij het liefst in zijn eigen mandje en als de zon schijnt, ligt hij het liefst op de vensterbank voor het open venster van de zon te genieten. ’s Avonds als we TV kijken ligt hij graag bij één van ons op schoot. ’s Nachts ligt hij, net zoals Leo, het liefst bij ons op bed.
Toen wij Juul adopteerden, waren ze bij Buddy Kat niet zeker of Juul het bij ons wel fijn zou vinden aangezien wij een zoon van 8 jaar hebben. Echter, dit zijn nu de dikste vriendjes samen en hij vraagt altijd véél aandacht aan onze zoon.
Is dit niet fantastisch om te lezen?
Hier doen we het tenslotte voor, hen de kans geven om een normaal leven te kunnen leiden als een gezonde kat ;-)
29-06-2015
Verzorgster Lieve maakt reclame voor Buddy Kat
Buddy Kat kan niet bestaan zonder verzorgsters.
Iedere dag komt er in de voormiddag en de vooravond een verzorgster langs voor onze jongens. Men geeft eten en medicatie, kattenbakken scheppen, mandjes ontharen, borstelen, afwassen enz. Niet te vergeten ook knuffelen en aandacht geven aan onze jongens. Dat vooral!
De meeste mensen verwachten dan vaak dat onze verzorgsters gevoelig en aimable zijn. Dat zijn ze ook, geen paniek ..... maar we hebben er ook enkele straffe madammen bij. Zij zijn helemaal dol op motors, snelheid en al wat erbij hoort. Onze verzorgster Lieve is er eentje van en ze heeft afgelopen week goede reclame gemaakt voor Buddy Kat.
Wij delen graag haar verhaal met u mee.
Hoi,
We zijn vandaag onze nieuwe t shirts gaan showen op een trialwedstrijd in Maasbree :-))) We zijn 2de en 3de geworden in onze klasse. Spijtig genoeg geen podium of beker, omdat we zaterdag niet hebben meegereden. Het was een tweedaagse trial.
Toch hebben we veel vragen gekregen over wat Buddy Kat nu eigenlijk is. Er was een mevrouw die bij de dierenbescherming had gewerkt en nog nooit van Buddy Kat gehoord had.
Daar gaan wij dus wat aan veranderen met die t shirts!
Nu nog wat stickers bijkopen voor op onze motortjes:-)
Groetjes Lieve
23-06-2015
Nikko is terug Thuis in Buddy Kat
Gisteren hebben we Nikko naar het dierenuitvaartcentrum te Roermond gebracht. Mede door de mensen die adoptie op afstand doen voor onze aids- en zorgkatjes, hebben we Nikko een liefdevol en waardig afscheid kunnen geven.
Dank u wel lieve mensen voor uw steun, ook hier draagt uw maandelijkse donatie aan bij. We werden door de werknemers in de hemel geprezen omdat wij ons zo inzetten voor de aidskatjes. Omdat op de meeste plaatsen deze katten aan hun lot worden over gelaten of ingeslapen.
Lieve Nikko, je bent weer terug thuis bij ons en toch is het enorm leeg zonder jou in Buddy Kat. Het gemis zal met de tijd slijten, maar vergeten doen we je nooit.
Rust zacht lieverd
xxx
20-06-2015
Nikko is een sterretje aan de hemel
Verslagenheid in Buddy Kat, onze knuffelbeer Nikko is niet meer!
Nikko kwam verleden jaar in juni bij een opvanggezin van Buddy Kat terecht. Zijn baasje was overleden en sinds die tijd slenterde hij in de tuinen in de buurt rond. Hij at niet goed, verzorgde zich niet goed, zijn vacht raakte vervilt en ging zienderogen achteruit. De meldster had dit in de gaten en heeft onze VZW gecontacteerd voor hulp. Gelukkig maar!
Eerst werd zijn vacht geschoren zodat de klitten hem al niet meer pijn deden. Zijn mondje was flink ontstoken, hij had diarree, er was werk aan de winkel met dit kereltje. Ook werd er bloed afgenomen om te zien of er nog andere dingen niet oké bij hem waren. Hieruit werd vastgesteld dat deze lieverd ook aidspositief was. Nadat hij aangesterkt was, kon hij einde augustus naar Buddy Kat verhuizen.
Nikko stelde meteen zijn eisen tegenover de andere bewoners van Buddy Kat en de verzorgers. De bank was ZIJN bank en meneertje lustte alleen maar het beste voer, paté van Sheba .... daar was hij helemaal dol op. Gaf je hem iets anders dan trok hij zijn neus op en keek je aan van, eet dat maar zelf op, hoef ik niet!
Hij ontpopte zich tot de grote knuffelbeer van Buddy Kat, de schootjeszitter! Kwam je binnen in Buddy Kat, Nikko stond je meteen op te wachten om je te begroeten. Hij liep dan meestal naar de bank om je uit te nodigen om te gaan zitten. Jaaaaa, zo kon hij op je schoot komen liggen om zich lekker te laten vertroetelen. Nikko stal met zijn mooie koppie ieders hart en hij hoorde gewoon bij het interieur van Buddy Kat zeg maar. Eigenlijk heb je maar een goed jaar in Buddy Kat gewoond, toch leek het of je er al jaren verbleef. Je aanwezigheid was enorm, de liefde die je aan ons gaf was groots, ook toen je zieker begon te worden.
Een hele tijd geleden is Nikko in het laatste stadium van de aids gekomen. Wij (verzorgers van Buddy Kat) hadden daarom besloten hem niet meer te plaatsen en hem bij ons te houden tot het einde. De verzorging werd intenser, de medicatie moest aangepast worden, maar gohhhhh ...... wat genoot het ventje nog. Hij spinde, kneedde met de pootjes, kwam lekker bij je tuttelen op schoot. Zolang hij nog 'katwaardig' kon leven, gunden we hem dat dan ook van harte. Gisterenavond ging het helemaal verkeerd!
Tijdens de avonddienst van de verzorgster kreeg Nikko het héél erg benauwd. Het was duidelijk dat hij meteen naar de dierenarts moest, er werd ook meteen met hem gereden. Toevallig was er een vergadering voor de buddykatverzorgers en de sfeer was plotseling bedrukkend. Bang afwachten op een telefoontje van de dierenarts wat er met ons mannetje aan de hand was.Trinnngggg, telefoon ...... Nikko is niet meer!
Onze allerliefste knuffelbeer is rustig heengegaan, en heeft geen pijn meer nu. Daar zaten we dan met zijn allen, wachtend tot hij terug in Buddy Kat zou aankomen. We hebben Nikko op zijn favoriete plekje in Buddy Kat neergelegd. Op Zijn bank in Zijn mandje, een bloemetje erbij, heel erg emotioneel! We hebben hem met ons allen geaaid, gehuild, en herinneringen opgehaald.
Lieve lieve Nikko, wat gaan wij jou enorm missen lieve schat. De eerste weken zullen pijn doen als we Buddy kat binnen komen. Geen Nikko meer die op je wacht aan de deur, geen Nikko meer die schreeuwt om eten, geen Nikko meer die er alles aan doet om op je schoot te kunnen liggen. We troosten ons met de gedachten dat we nog alles voor je gedaan hebben wat we konden. Heel veel mensen hielden van jou, ook je adoptiemama's op afstand zullen verdrietig zijn. Jij zal voor altijd een speciaal plekje in ieders hart blijven hebben.
Rust zacht lieve jongen, wij gaan alle mooie herinneringen aan jou met ons volle hart koesteren!
Het Buddy Kat team xxx
19-06-2015
Koos is niet meer boos
YESSSSSS, KOOS did it!
Koos heeft helemaal de klik gemaakt!
Hij heeft lange tijd in het asiel van Born verbleven omdat hij aidspositief was. Hij zat er op een plankje en wilde niets met mensen te maken hebben. Hij was enorm boos en voelde zich doodongelukkig. Het was zelfs zo erg met hem, dat de verzorgers een beetje schrik van hem begonnen te krijgen.
Omdat de katten in Buddy Kat toch wat meer bewegingsvrijheid hebben en de buitenren om in te vertoeven, heeft men contact met ons opgenomen of wij hem wilden overnemen. Alles werd in het werk gesteld zodat deze jongen kon verhuizen naar Buddy Kat. O jee, Koos was echt wel boos!
Grote ogen, de oren plat, blazen, grommen en als het kon je een mep geven als je te kort in zijn buurt kwam. Hij had zich het hoogste plekje in de krabpaal veroverd en kwam er niet meer uit. Het is te zeggen, zolang er verzorgers in de buurt waren. We lieten hem tot rust komen en deden gewoon tegen hem zoals we ook tegen de andere bewoners van Buddy Kat deden. Na een tijdje merkten we toch op dat er interesse begon te komen bij hem. Hij wilde wel en hij wilde ook weer niet, spannend hoe dit ging evolueren. Op een gegeven moment durfde hij uit de krabpaal te komen als er een verzorgster op de bank bij Nikko zat. Daar hebben we u al een filmpje van laten zien een tijdje geleden.
De verzorgster die het meeste diensten draait in Buddy Kat heeft hem als eerste kunnen aaien. Het vertrouwen begon te komen en nadien konden ook andere verzorgsters hem aaien. Weliswaar eerst met een blaas voorafgaand, maar dit werd steeds minder en minder. We besloten hem ook kennis te laten maken met de buitenren en dat was helemaal de 'max' voor onze Koos. Voor hem was het nu hotel Buddy Kat, hij kwam net binnen om te eten en voor de rest van de dag vertoefde hij in de buitenren. Zich lekker verstoppen tussen de stuiken enzovoort, hij deed niets liever.
De buitenren moest opgeknapt worden en verleden week zijn we eraan begonnen. Dit betekende dat de jongens even binnen moesten blijven. In eerste instantie vond Koos het maar niets, ZIJN ren kon hij niet meer bereiken. Maar hij begon alles meer en meer te observeren in Buddy Kat zelf. Wachtte iedere dag netjes af op zijn eten in de klimpaal. Hij liet zich dan zachtjes aaien en hij begon ervan te genieten. Gisterenmorgen kwam hij voor het eerst een knuffel vragen aan de verzorgster die dienst had. Wowww, dit was alweer een hele vooruitgang voor dit mannetje. Maar 's avonds is het wonder gebeurd!!
De verzorgster die de meeste diensten draait was aanwezig en zat in de stoel. Koos begon om haar heen te draaien en je zag hem denken ..... ga ik het doen of toch maar niet? Zachtjes riep ze zijn naam en deed teken om op schoot te komen. En plots was het zo ver, al zijn angsten zette hij opzij en sprong zo maar uit het niets op schoot. Hij bleef op zijn gemakje zitten, ging erbij liggen en liet zich héél graag aaien. Hij spinde de sterren van de hemel.
Sprakeloos word je hiervan, hij doet het, hij durft het en hoe!!
Lieve lieve Koos, wat zijn wij ontzettend blij voor jou dat je zo moedig bent geweest en deze stap hebt durven te ondernemen. Het kan alleen maar beter gaan met jou. En weet je wat? Nog even en dan kunnen we ook voor jou op zoek gaan naar een gouden mandje.
Wat zijn wij toch ontzettend trots op jou lief mooi kereltje x
17-06-2015
Goed nieuws voor ex-opvanger Beer!
De wonderen zijn de wereld nog niet uit, NEE!
Lees het verhaal van onze ex-opvanger Beer en u begrijpt meteen wat we bedoelen ;-)
Hoi allemaal!
Ik schrijf jullie een berichtje, want ik heb jullie wat te vertellen! Laatst moest ik weer naar de dierenarts voor mijn halfjaarlijkse bloedcontrole (vind ik zo NIET leuk). Mijn mama had al geruime tijd haar twijfels bij mijn aidspositieve status, omdat ik het zo goed doe: ik blaak van gezondheid, ik heb veel energie, ik ben speels, ik zie er goed uit (dûh), en ik eet (héééél) goed.
Zodoende werd mijn bloed opnieuw getest op FIV met de Western Blot test. Het was een spannende tijd! Mijn mama belde geregeld met de dierenarts: “En? Al nieuws?”, “Nee, nog geen nieuws”. Ze waren hier zenuwachtig joh. Na drie weken was er dan eindelijk het verlossende telefoontje: de resultaten waren binnen!
Mijn mama kreeg traantjes in haar ogen, verpletterde mij bijna met haar knuffel en zei: “Beertje .... je bent negatief”. Ik snapte alle commotie niet zo goed en was eerst wel een beetje beledigd omdat ze mij ‘negatief’ noemde. Puh! Maar nu snap ik het: ik, Beertje, ben FIV-NEGATIEF!
Waarschijnlijk is de vorige test dus een vals positieve test geweest. Mijn mama’s zijn reuzeblij. En ik vind het ook allemaal best hoor. Mijn mama’s houden sowieso zielsveel van mij, met of zonder aids, dat maakt ze niet uit.
Het zal ze in de toekomst zeker niet tegenhouden om opnieuw een aidskatje te adopteren. Aidskatjes zijn immers ook gewoon hele lieve katjes die dolgraag een liefdevolle thuis willen waar ze gelukkig mogen worden.
Lieve kopjes, Beertje x
ps: Op de foto ziet u Beer, verwend met een feestelijke maaltijd :-)
13-06-2015
De buitenrenwerken zijn gestart
Jaaaaaa, ons oproepje voor Hulp aan de buitenren heeft zijn vruchten afgeworpen. Een vriend van onze verzorgster Ellen heeft zich spontaan aangemeld hiervoor. Eerst eens komen kijken wat er te doen is, plannetje uittekenen en dan eraan beginnen. Er is hier en daar nog wat onverwachte hulp komen opdagen. Puur om onze aidskatjes te helpen, hoe lief is dat dan!
Men is volle bak beginnen uitgraven om het gangpad breder te maken, een muurtje plaatsen en er gaat nog veel meer gebeuren.
We gaan niet alles verklappen, we wachten lekker tot alles helemaal klaar is om jullie allemaal te verrassen. Dit is nog maar het begin!
En weten jullie, de mannen die nu hard bezig zijn met de werken, hebben een opzichter erbij. Kijk eens goed op de foto? Zien jullie hem zitten?
Onze Koos houdt het allemaal strikt in de gaten, want er gebeurt van alles in ZIJN buitenren en daar wil hij toch graag het fijne van weten. Het gras is weggemaaid, struiken zijn uitgetrokken, waar moet hij zich in godsnaam nu gaan verstoppen?
Want dat kan hij als de beste, met momenten is hij een echte Houdini wink-emoticon
Maar Koosje, wees gerust jongen, als alles helemaal klaar is, ga jij het helemaal naar je zin hebben in de buitenren.
Wordt vervolgd ......
10-06-2015
Wiggle en zijn zwijmelmat
Wiggle is één van onze speciale opvangertjes.
Hij is aidspositief getest, nagenoeg doof en heeft ataxie. Hij wiebelt niet alleen met zijn kopje, maar hij heeft grote motorische problemen. Het deert hem niet!
Hij kan zich heel goed behelpen en geniet van alle knuffels en aaitjes. Hij viel geregeld in een diep dal, hoge koorts en voelde zich lamlendig. Daarna knapte hij weer op en was hij weer de oude Wiggle. Hij vraagt dan weer om aandacht met zijn luide miauwtjes. Gelukkig is hij met de aangepaste medicatie al geruime tijd stabiel.
Hij geniet weer van het eten, komt op zijn mensjes afgewaggeld, lekker knuffelen, gewoon op 'zijn' manier, relaxt.
Juist omdat Wiggle anders is, dachten we dat we hem wel een groot plezier zouden doen met een Zwijmelmat. Zie lieve Wiggle eens genieten van zijn cadeautje.
Zwijmel jij maar lekker verder lieve vent ......
07-06-2015
Wereldadoptiedag !
Over de hele wereld wachten vele dieren op een nieuwe thuis.
Dieren, die door verschillende omstandigheden niet meer bij hun eerste eigenaars kunnen wonen.
Veel mensen die op zoek zijn naar een huisdier, kiezen meestal voor een jong diertje dat van bij een fokker komt. Dit, terwijl de asiels en kleinschalige opvangplaatsen vol met afstandsdieren of vondelingen zitten, die dringend behoefte hebben aan een nieuwe familie waar ze geliefd en verzorgd worden.
Wereldadoptiedag is een dag die zoals het al zegt 'wereldwijd' aandacht vraagt voor deze dieren die vergeten worden.
Waarvan we weten dat in vele opvangplaatsen hun leven eindigt met "het" spuitje, omdat er binnen de vastgestelde tijd niemand interesse getoond heeft voor hen.
Dit is heel triest als men bedenkt dat aan de andere kant weer zoveel pups en kittens worden gekweekt om aan de vraag van jonge dieren te voldoen. Erg krom is dat!
Daarom is het zo van belang dat deze dag heel veel aandacht krijgt. Hebt u er al eens aan gedacht een volwassen dier te adopteren?
Dat kunt u alleen zelf beantwoorden ;-)
05-06-2015
Hoe gaat het met ex-opvanger Ozzy?
Ozzy!
Een half jaar geleden werd onze allerliefste Ozzy geplaatst. Zijn naam werd veranderd in Tommie en hij doet het uitstekend bij zijn nieuwe baasjes.We hebben een leuke update ontvangen over hem en willen dit graag met jullie delen. Leest u mee?
Met Tommie gaat het uitstekend!
In het eerste nazorgmailtje heeft hij je “persoonlijk” laten weten hoe het hem vergaat. Daarop is niet veel aan te merken. Hij is een heerlijke eigenwijze kater. We hebben een behoorlijke “wolken”krabber voor hem in de kamer staan, waar hij veelvuldig gebruik van maakt (zie foto), desondanks: Minpuntje is, dat hij het op onze leren meubels voorzien heeft. Je kunt katten niets afleren, hooguit iets (verkeerds) aanleren, zegt men wel. Dat klopt ook bij Tommie helemaal. Met een – voor katten - vies geurtje (idee van jullie) op het leer, laat hij onze meubels meestal links liggen. Maar we moeten alert blijven: ook de poten van onze houten tafel, bijzettafel en kasten, evenals ons behang, zijn niet veilig voor hem.
We denken dat het voortkomt uit verveling, ondanks het vele spelen en het speelgoed dat hem ter beschikking staat. We veronderstellen dat hij zich – door gebrek aan andere katten – onvoldoende kan manifesteren. We proberen dat te ondervangen, bijvoorbeeld door: hem alle dagen aan een lijntje mee naar buiten te nemen, want hij wil er iedere dag wel een paar keer even uit. Angsthazerig als hij is, duurt het de ene keer korter dan de andere. Ieder onverwacht geluid en/of onverhoedse beweging in zijn nabijheid maakt dat hij als de wiedeweerga op huis aan holt. Op zaterdag en zondag vroeg in de ochtend voelt hij zich buiten nog het meest op zijn gemak.
Tja, hij is wie hij is en we doen het ermee. We houden daarom niet minder van hem.
Zo is het gesteld met onze Tommie, jullie Ozzy.
Alle goeds en hartelijke groeten van de baasjes van Tommie!
01-06-2015
Hulp nodig voor de buitenren
Oproep voor HULP aan de buitenren voor Buddy Kat!
Sinds een aantal jaren hebben onze aidskatjes een fijne buitenren tot hun beschikking. Deze ren zorgt dat onze opvangers in Buddy Kat ook van het buitenleven kunnen genieten.
Om deze ren katproof te houden is het dringend nodig om vernieuwingen aan te brengen.
Wie o wie kan ons helpen om advies te geven en een handje mee te helpen? Donaties zijn ook van harte welkom.
Op de foto is te zien dat het niet zo'n grote ren is, dus het project op zich valt best wel mee ;-)