Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | Eerdere berichten
December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
27-02-2015
De zwijmelmatten voor katten
En ja hoor, onze vrijwilligers vangen niet alleen zwerfkatten in nood op, zij zijn ook ontzettend creatief bezig momenteel.
Enkele vrijwilligers zijn begonnen met het maken van zwijmelmatjes voor katten.
Voor honden is dit al langer op de markt, een snuffelmat.
Bij de zwijmelmatten voor de katten wordt valeriaan tussen de stroken toegevoegd. De eerste kant-en-klare zwijmelmat werd aan Buddy Kat geschonken.
En kijk eens naar onze Nikko ..... hij is helemaal in zwijmel gevallen in zijn mandje :-)
Meer informatie over de zwijmelmatjes kunt u vinden op deze pagina: www.facebook.com/zwijmelmatten
24-02-2015
Nieuwe bewoner in Buddy Kat
Enkele dagen geleden is deze lieve jongen in Buddy Kat met open armen ontvangen. Guus is een senior kater die al ruim 10 jaar gevoerd werd door de meldster.
Hij leefde in een zwerfkattengroep maar begon de laatste tijd slechter uit te zien. Het werd zelfs zo erg dat hij kale plekken begon te krijgen.
Dit was reden genoeg voor de meldster om hem uit de groep te halen en ermee naar de dierenarts te gaan. Hoog tijd!
Guus bleek na een bloedtest aidspositief te zijn en hij had ook nog eens schimmel erbij. Vanwege aidspositief kon hij niet meer terug in de groep geplaatst worden. Voor hij naar Buddy Kat kon komen, moest hij ook helemaal genezen zijn van de schimmel. Er volgde een wekenlange behandeling hiertegen en ja hoor ....... uit de laatste schimmelkweek bleek Guus weer helemaal in orde te zijn.
Guus is zo een lief dier, nog een beetje verlegen maar wat kan hij genieten als je met je hand over zijn wangetje streelt. Hij begint kopjes te geven en vraagt naar 'nog'. Zachte spingeluidjes krijg je te horen en die warme blik uit zijn oogjes doet je helemaal smelten.
Het is ons wel opgevallen dat Guus zijn tongetje vaak uit zijn bekje hangt.
Zodra hij wat gewend is in Buddy Kat en aan de verzorgers, gaan we hem laten nakijken bij ome Brecht (onze dierenarts). Er zit geen greintje kwaad in Guusje. Sterker nog, hij zoekt Alim op in de opvang en ze zoeken samen steun bij elkaar...
Welkom lieve Guus, we zullen ons best gaan doen om voor jou ook het geschikte gouden mandje te vinden.
21-02-2015
Siam is geplaatst
Joehoeeeee ....... Siam is geadopteerd!!
Siam woonde eerst in Buddy Kat maar voelde zich daar echt ongelukkig. Hij vond het alles behalve leuk met de andere jongens en zat er steeds wat te mokken, te blazen en durfde ook al eens met een pootje te slaan.
Per toeval kwam er een opvanggezin vrij, bij onze moederorganisatie Zwerfkat in Nood II, waar geen andere huisdieren aanwezig waren. Dit zou helemaal perfect zijn voor Siam en alles werd in het werk gesteld om hem naar daar over te dragen. Bij het opvanggezin aangekomen werd de reismand op de grond in de woonkamer gezet. Heel voorzichtig werd het deurtje open gedaan en wat gebeurde er?
Siam voelde zich "thuis", een nieuwe wereld ging open voor ons mannetje.
Meteen ging hij alles verkennen in huis, langs de benen van zijn opvangmama strijken, spinnen en snorren. Hij liet zich ook meteen aaien van het zoontje des huizes, begon te kletsen. Het was heel ontroerend om te zien hoe hij plots van een ietwat afstandelijke kater, op tijd van vijf minuten, een knuffelkont werd.
Hij liet zich heel graag knuffelen en vond het super om bij het zoontje op bed te slapen. Hij kon ook genieten als zijn opvangmama hem oppakte. Zo kon hij aan het raam, samen met haar, naar de vogeltjes buiten kijken. Heerlijk toch?
Hij bloeide dag per dag steeds meer open.
En dan kregen we afgelopen week een telefoontje van een koppel die interesse in Siam hadden. Zou het echt lukken voor hem? We hebben allemaal onze duimen blauw gedraaid, om hem geluk te wensen.
En ja hoor, het is gelukt. Hij lag ontspannen in de zetel toen de mensen op kijkbezoek kwamen namiddag. Meteen ging hij snuffelen en kopjes geven, het was wel zeker dat de bewuste klik er was.
Siam is rustig, lief, knuffelig, maakt niets kapot en kan best enkele uren alleen blijven. De ideale match en men hoefde zich dan ook niet lang te bedenken of men hem daadwerkelijk wilde adopteren. Even een kleine strubbeling om hem in de reismand te krijgen, maar hé ..... niemand is perfect ;-)
Hij zal er super verwend worden en we wachten nu vol ongeduld op een eerste update van ons mannetje. Ondanks het gure koude winterweer, zijn we helemaal goed gezind in Buddy Kat.
We hebben weer een aidskater zijn thuisje kunnen geven, daar draait Buddy Kat tenslotte om.
Lieve Siam, we wensen je alle geluk en nog een heel lang
kattenleventje toe bij je nieuwe mensjes.
Het Buddy Kat team xxx
21-02-2015
Onze jongste Buddy Kat verzorgster
Mama droeg mij negen maanden lang,
ze werd er 's nachts soms wakker van.
Maar ik ben nu geboren,
en kan vanaf nu ook mijn papa storen.
Tadaaaaaaaaa, hier is ze dan ...... Amy!
Amy is het dochtertje van onze verzorgster Anneke en we zijn ontzettend trots op haar. Misschien wordt ze net als haar mama ook een grote dierenvriend en verzorgster in Buddy Kat?
Het begin is er al, een T-shirt en een slabbertje met het logo van Buddy Kat erop.
Welkom kleine meid, is ze niet schattig?
19-02-2015
Oskar voelt zich goed
Het eerste nazorgmoment van onze Oskar!
Als dit geen houden van is ......... lees en oordeel zelf.
Oskarito my man,
Ik weet niet eens meer wanneer je in de opvang kwam. Eens zien, augustus 2013. Ja 1 1/2 jaar in de opvang schatje van ons. Je kwam in Buddy Kat. Je was aidspositief. Een mooie forse zachtaardige jongen. Maar je werd gepest door soortgenoten, je zelfvertrouwen daalde en je voelde je ongelukkig. Er was iets mis met je oor. Hmm, het zag er lelijk uit, dus een uitgebreid onderzoek volgde.
Verdorie je had een kwaadaardige tumor in je oor! Mijn hartje brak. Je kreeg een zeer delicate operatie. Je was niet geliefd bij soortgenoten, aidspositief, kanker in het oor. Ik begon wat meer op je te letten. Je wilde naar buiten, de wind in je snoetje, de lucht inademend, het kalmeerde je. Je mocht stiekem naar buiten, in mijn buitenren, bij mijn katten.
Ik was het zat, die pesterijen, ik haalde je uit Buddy Kat en je mocht in mijn huis wonen. Maar ook daar leefden vele katten, maar het kwam nooit tot een gevecht. Je bloeide open, kreeg de ruimte en mocht zo vaak je wilde, genieten van de buitenlucht. Mijn hart maakte elke dag een sprongetje. De liefde voor jou stroomde door mijn aderen.
De kanker in je oor kwam weer terug, ik heb je een intensieve verzorging moeten geven. Je wantrouwde me, je trok je terug.
We besloten je bij een ander opvanggezin te plaatsen, zonder katten: geen stress. Dit was belangrijk voor je genezing.
Maar ik werd emotioneel, tranen vloeiden. Alsof je het voelde. Ineens werd het kalmer in de groep, je paste je aan, je liet op alle vlakken zien: " Ik voel me echt oke hier hoor."
De dag voordat je zou vertrekken, kreeg ik huilbuien. Ik had je ondertussen diep in mijn hart gesloten, op een eiland, zodat niemand jou kon halen. Jij moest voor altijd bij ons blijven. En zo geschiedde het ook. Jij bleef bij ons!
Weet je lieve Oskar? Ik hou knetterveel van je, je voelt je goed bij ons. We hebben een verbond gesloten, we hebben ons eigen geheimpje.
Ik voel je volledig aan en de buitenren is het paradijs voor je. En je oor? Wonderbaarlijk lijkt deze genezen! Met je scheve oortje en je gevoelige blik, geniet ik in stilte als je zo lekker in je mandje ligt te ronken.
Aidspositief? I don't care. We blijven samen, hopelijk heel heel lang, mijn lieve vriend, ik hou van je.
Sabine
Oskar woont bij de voorzitter van onze VZW. Zo kunnen de Buddy Kat verzorgers ook nog steeds genieten van het kereltje tijdens hun dienst. Hij komt nog regelmatig 'gedag' zeggen in Buddy Kat :-)
17-02-2015
Beer laat iets van zich horen
Hoi allemaal!
Ik woon ondertussen al 6 maanden in het verre Tisselt, dus hoog tijd om nog eens een mailtje te sturen!
Hoe het nu met mij gaat? Alles tip top in orde hé!
Ik heb hier helemaal mijn draai gevonden en voel mij echt kiplekker in mijn mooie velletje. Op 1 december heb ik mijn 6de verjaardag gevierd samen met mijn mama’s. Dat was echt een te gek feestje. Mijn mama’s hadden een heerlijke feestmaaltijd voor mij gemaakt. Smullen joh! Het water loopt mij nog steeds in mijn mondje als ik eraan denk. Na het eten mocht ik mijn cadeautjes uitpakken. Leuk, leuk :-)
Uitgaan op oudejaarsavond heb ik een beetje gehad, dit jaar ben ik lekker thuis gebleven met mijn mama’s. Lekker aperitieven, heerlijk gegeten aan de feesttafel en dan gezellig met z’n drietjes keuvelen in de zetel. De kerstboom vond ik trouwens ook he-le-maal geweldig. Al die bling-blingetjes en balletjes om in het rond te meppen. Ik heb me echt rot geamuseerd!
Wat ik niet zo leuk vind, is als mijn mama’s ’s morgens weggaan om dan pas tegen de avond terug thuis te komen. Ze zeggen dan iets van “centjes verdienen om lekker eten voor Beertje te kopen”. Ik tover dan mijn meest zielige blik tevoorschijn, maar ze zijn onvermurwbaar! Als ze ’s avonds thuiskomen, ben ik echt superblij. Dan moet ik heel veel en vooral ook heel luid vertellen, ik ben nogal redelijk expressief. We gaan dan heerlijk knuffelen en krijg ik lekkere kip. Eten is nog steeds een passie. Ik ben zelfs één kilo bijgekomen en ben nu een stevig kereltje van 7 kg!
Mijn mama’s zeggen dat ik hun hart gestolen heb. Ze zijn echt helemaal verliefd op mij. Ik begrijp het wel hoor want ik ben een heel lief knulletje, een echte knuffelkont. Ik heb een heel arsenaal aan schattige geluidjes in petto en ik ben een vrolijke speelvogel.
Je ziet het: ik geniet met volle teugen van mijn leventje.
En dat ik FIV+ ben?
Merk ik helemaal niks van! Zo, nu ben ik weg, want ik heb grote honger.
Daaaa-aaag!
Beertje x
13-02-2015
Siam voelt zich goed
Hoi hoi hoi, it's me.... ik ben het, Siam!
Jullie kennen me toch nog wel hé?
Ik heb een tijdje in Buddy Kat gewoond maar kon niet goed opschieten met die andere gasten daar op vier poten. Neen hoor, ik vond het 2x niets, neh.
Toen ben ik maar een beetje beginnen te 'mokken' om duidelijk te maken dat ik het helemaal niet leuk vond. De verzorgers waren hartstikke goed voor me, maar uiteindelijk merkten ze toch op dat ik me echt niet thuis voelde. Wat je al niet moet doen om de aandacht te krijgen hé?
Gelukkig kwam er een opvanggezin vrij waar geen andere viervoeters wonen. Dat zou helemaal ideaal zijn, het rijk voor mij alleen, joepie!
Tante Bina bracht me erheen en van de stress heb ik in de auto, omdat ik niet wist waar ze met me naartoe ging, moeten overgeven. Ik werd helemaal beschaamd toen ik hoorde dat ik naar een opvanggezin werd gebracht. Wat moesten ze nu wel niet van me denken?
Daar aangekomen mocht ik meteen uit de reismand enne.........hoe zeg je dat, de hemel ging voor me open. Een huisje en mensjes helemaal voor mij alleen, en alle knuffels en liefs helemaal voor mij alleen om te ontvangen! Ik word er heerlijk verwend en laat me nu ook oppakken. Ik kom op schoot zitten en slaap bij mijn jongste mensenvriendje op bed. Ik ben helemaal happy de pleppy:-)
Nu zou je denken prima toch, niet?
Nou, mijn opvangmama is voor mij op zoek naar een gouden mandje waar ik het net zo fijn zal krijgen als nu. Als ik dat plekje vind, kunnen andere katten die het zwaar hebben ook zo een fijne tijd beleven bij een opvanggezin, vooraleer ze naar een definitief huisje gaan.
Wil jij mij een heerlijk thuis geven in ruil voor veel kopjes en mijn gezellige snorgeluiden? Zal ik mijn koffertje dan maar terug inpakken?
Ik wacht op jou ...... kopje van Siam
10-02-2015
Alim heeft het moeilijk!
Hoe gaat het nou met Alim, kent u hem nog?
Alim liep al een hele tijd in een park rond te zwerven in the middle of nowhere.
Het was duidelijk te zien dat hij zich niet goed voelde en gelukkig hebben we hem kunnen invangen. Een bezoekje bij de dierenarts maakte duidelijk dat dit kereltje echt niet in orde was en dringend behandeld moest worden. Een bloedtest leek ons niet overbodig, dus huppakee.... dat er ook nog even bij. Helaas is het resultaat van de bloeduitslag niet goed voor Alim: hij is aidspositief!
Alim is redelijk bang/schuw, net op het randje van verwilderd. Hij is uit zijn habitat weggerukt en hij is helemaal van de wap. Hem terug brengen naar zijn vertrouwde plek is nu niet meer mogelijk vanwege de kattenaids. Van het opvanggezin is Alim naar Buddy Kat verhuist.
Maar jongen toch, je begrijpt er niets meer van hé? Je vertrouwt de verzorgers voor geen meter. Eerst liet je je nog aaien en zachtjes strelen, maar nu begin je echt boos te worden en te meppen. Soms is het leven van een zwerfkat zwaar en beseffen ze niet dat de mens het beste met hen voor heeft.
We gaan voor de zekerheid onze buitenren in Buddy Kat nog eens goed inspecteren. Geen gaatje of wat dan ook, zodat Alim zou kunnen ontsnappen.
Jongen toch, je hebt het moeilijk en verlangt naar de buitenlucht en vrijheid. Hopelijk voel je je in de buitenren ietsje beter. We proberen er alles aan te doen om het je toch zo aangenaam mogelijk te maken. Daarom hebben we besloten dat Alim onze mascotte van Buddy Kat gaat worden!
Hij is niet plaatsbaar, maar aan zijn lot overlaten doen we ook niet. Jij mag voor de rest van je leventje in Buddy Kat blijven wonen. Zo krijg je toch alle verzorging en aandacht die je nodig hebt.
Hopelijk komt er een dag dat je de ommezwaai en de bewuste klik maakt en toch kan genieten van je kattenleventje bij ons. Bekijk het nog maar eventjes van op afstand in je kartonnen krabhuisje .....
Alim is alleen maar te adopteren op afstand,
09-02-2015
Pierke maakt het goed
Onze Black Beauty Pierke is nu iets meer dan 1 maand geplaatst.
Natuurlijk vragen we ons af hoe het met het mannetje gaat?
Gelukkig hebben we een update mogen ontvangen van het baasje, leest u mee?
Met Pierke gaat het allemaal erg goed, gelukkig!
Hij heeft ondertussen wel een nieuwe naam gekregen, Harvey, waar hij verbazend genoeg al goed naar luistert. We hadden nog geen ervaring met een aidskatje voor Pierke. En eerlijk gezegd dachten we dat de zorg een veel grotere opgave ging zijn dan bij een 'gezonde' kat, maar het valt enorm goed mee!
Hij had eerst nog wat last van zijn tranende oogje, maar met het zalfje erin is dat weer helemaal beter. Kerst en nieuwjaar heeft hij samen met ons gevierd. We hadden speciaal een lekker stukje vlees apart voor hem gemaakt, natuurlijk zonder kruiden erop.
We letten wel erg goed op zijn voeding (het gebeurt wel vaker dat hij ook een vers stuk vlees of vis krijgt voorgeschoteld). Hij is ondertussen ook al een beetje afgevallen. Pierke is nog steeds een stevige kater, maar wanneer we het pluimpje tevoorschijn halen, rent hij als een panter door het huis!
Maar zo speels als hij is, zo lief en aanhankelijk is hij ook. We mogen nog zoveel dure en mooie mandjes voor hem kopen, zijn favoriete plekje is nog altijd op je schoot of in je nek liggen om lekker te ronken en te genieten van alle aandacht.
We hadden ook al een fret, Sura, een kleine dame van nog geen halve kilo. Het was toch even aankijken hoe ze het met elkaar gingen vinden. Na wat gesnuffel en gesis beginnen ze al erg goed aan elkaar te wennen.
Kortom, Pierke maakt onze familie gewoon af, en we zouden ons huisje niet meer kunnen indenken zonder hem.
Vele groetjes van ons en Pierke!
Enne pssst..... heeft u het gezien?
Pierke is aan het oefenen voor zijn A-diploma zwemmen :-)
06-02-2015
Poes Dusty, nieuwe opvanger bij Buddy Kat
Dusty is een poes van ongeveer 9 jaar oud en zwierf al een tijdje rond in de buurt van de meldster. Ze was ziek en zag er ontzettend onderkomen uit. Ze zag amper iets en het leek of er ook iets mis was met haar gehoor.
Na verwoede pogingen heeft men haar toch kunnen invangen en bij een opvanggezin van ons ondergebracht. Ze liet zich niet aanraken in het begin, het was duidelijk dat ze menselijk contact niet (meer) gewoon was. Ze was echt wel heel erg ziek en aangezien haar herstel zodanig traag verliep, hebben we besloten om een bloedtest te laten doen.
Ons vermoeden werd bevestigd: Dusty is aidspositief bevonden, daarom verliep haar herstel zo traag. Arme meid, ook dat nog!!
Na overleg met onze dierenarts hebben we besloten om haar de kostbare interferonbehandeling te geven. Interferon is een eiwit, zij beschermt het immuunsysteem en zorgt voor afweer. Onze FIV katjes krijgen dit dagelijks preventief in hun bekje, weliswaar zwaar verdund.
Maar Dusty kreeg het puur ingespoten, 5 dagen op rij. Daarna 2 weken niks, en dan opnieuw 5 dagen achter elkaar. Nou, heel voorzichtig maken we en vreugdedansje, want ze heeft er drie dagen op zitten en we zien haar gewoon letterlijk opknappen! Ze voelt zich minder ziekjes, is niet meer zo in zichzelf gekeerd en kijkt opgewekt en nieuwsgierig om zich heen.
Ze is trouwens zo lief en dankbaar, ze geniet intens van al het geknuffel. Ze spint op volle toeren als men haar kriebelt en ze laat zich dankbaar en heel goed behandelen. Hopelijk zet zich deze vooruitgang van de behandeling door voor onze lieve Dusty. Alles wordt uit de kast gehaald om haar er bovenop te krijgen, ook al is ze 9 jaar oud. Ze verdient het gewoon en is het waard om alles voor haar te doen.
Lieve Dusty, wat ben jij een klein wondertje!
Je vecht samen met ons om uit dat hele diepe dal te geraken, zowel lichamelijk als mentaal. Je angsten worden steeds minder en je beseft dat wij alleen maar het beste met je voor hebben. Gisteren gaf je voor het eerst zelfs een kopje en likte je zachtjes de vingers van je opvangmama. Jaaaaa ..... Dusty mag bij het opvanggezin blijven wonen en aansterken en wordt niet verhuisd naar Buddy Kat. Hoe fijn is dit dan, nu kan dit meisje verder openbloeien bij haar opvangmama waar ze alle vertrouwen in krijgt.
Er is een speciale oproep gedaan om Dusty te helpen. Men kon een donatie doen om bij te dragen aan de kosten van de dure interferonbehandeling. Heel veel dank lieve mensen, we hebben tot nu toe maar liefst 390 euro mogen ontvangen. Jullie dragen bij om het leventje van dit speciale meisje te verlengen.
Lieve Dusty, je beseft het niet, maar vele mensen leven met je mee.
Blijven doorvechten meisje, je krijgt een tweede kans, pak ze met je vier pootjes aan.
Dusty is momenteel alleen te adopteren op afstand,
06-02-2015
Ozzy laat iets van zich horen
Hallo Jullie Allemaal,
Ik wil jullie even laten weten dat het héél goed met me gaat.
De foto die ik meegestuurd heb, vertelt zowat het hele verhaal. Ik heb het hier enorm naar mijn zin zoals jullie kunnen zien. Ik heb zeeën van ruimte, twee etages kijk-en ruikplezier. En er loopt buiten mij geen andere viervoeter hier rond.
Alleen die twee tweevoeters die me uit België hebben meegenomen, lopen me af en toe in de weg wanneer ik mijn ronde doe.
Ik heb besloten dat voorlopig te dulden.Temeer, omdat ze me regelmatig van een natje en droogje voorzien. Het is wel allemaal afgepast, blijkbaar woog ik te veel. Ze houden me nu op 52 ons, pfff ....
Ik zie er uit als om door een ringetje te halen. Jammer genoeg kan ik vanwege mijn aandoening het Nederlandse vrouwelijke poezenschoon niet verleiden met mijn slanke flanken. Je kun niet alles hebben, zeggen ze hier.
Maar voor de rest kom ik werkelijk niets te kort. Ik kan ook heerlijk bij hun luieren, wanneer ze op de bank zitten. 's Nachts mag ik op bed, als ik dat wil; maar ik blijf ook vaak beneden.
Vooral niet al te veel doen wat ze willen, dan krijgen ze maar kapsones en ben ik mijn vrije leventje één-twee-drie kwijt. Nee, nee, ze moeten maar zo nu en dan in het ongewisse blijven :-)
Ik ben en blijf natuurlijk een kater, ook al heet ik nu Tom(meke).
Aan de naam Ozzy konden ze maar niet wennen.
Voor mij is óók dat een beetje thuiskomen.
Alle liefs,
Tom (Poes) jullie Belgische Kater.
03-02-2015
Pleidooi van een baasje voor onze FIV-jes!
Het baasje van Boris, tevens ook de ex-opvangmama van Boris, wil iets duidelijk maken aan de mensen. Dit komt recht van uit het hart, zo mooi verwoord ..... hier hoeft niets aan toegevoegd te worden.
Boris .... ik heb al vele foto's van hem geplaatst.
Boris is een heel speciale kat; hij heeft namelijk FIV.
Sinds hij hier bij ons in huis leeft, ben ik al vele malen geconfronteerd met het feit dat mensen dit toch akelig lijken te vinden. FIV (oftewel kattenaids) is bij veel mensen onbekend en het onbekende maakt huiverig.
Door Buddy Kat, ben ik enkele jaren geleden betrokken geraakt bij deze katjes en heb mijn hart aan ze verloren. Katten die op de meeste plaatsen kansloos zijn en geëuthanaseerd worden.
Waarom? Omdat mensen vaak niet weten dat deze katten, net zoals andere katten, een heel goed leven kunnen hebben. Als ze in een stabiele kattengroep leven, hier ook gerust kunnen blijven, zonder dat de andere katten besmet raken. Ze eten en drinken uit dezelfde bakjes, gebruiken dezelfde kattenbak. Enkel door bloed op bloed contact, kunnen ze elkaar besmetten, dus dit risico is zeer klein.
Ook is kattenaids absoluut niet overdraagbaar op mensen!
Boris kwam bij mij in opvang en ik wist niet dat hij besmet was.Toen bloedonderzoek uitwees dat hij FIV had, heb ik er geen seconde over gedacht om hem over te plaatsen. Hij was ziek en had verzorging nodig. Dat was alles wat voor mij op dat moment telde.
De kennismaking met mijn eigen katten heb ik gedoseerd laten verlopen en inmiddels is er sprake van een harmonie. Alles valt of staat bij de rust die je zelf uitstraalt.
Het leven van Boris heeft meerdere malen aan een zijden draadje gehangen en dat gaf mij nog meer de drive om alles voor hem uit de kast te trekken. Het is ons samen gelukt!
Af en toe een antibiotica kuurtje, vanwege zijn ontstoken slijmvliezen en iedere dag krijgt hij wat cortisonen tegen zijn huiduitslag en preventief Interferon om zijn weerstand op peil te houden. Het toedienen van deze medicatie is binnen enkele seconden gepiept.
Helemaal geen intensieve zorg en het houdt onze jongen fit en gezond.
Ik weet dat niet iedereen ervoor zal kiezen om een FIV-kat te adopteren, zo realistisch ben ik wel. Maar deze katten hebben ons wel heel hard nodig en je kunt een FIV-katje op afstand adopteren.
Voor 5 euro per maand draag je bij aan de verzorging van een aidskatje, zodat ze de extra dingetjes krijgen die ze nodig hebben. Het adoptie op afstand formulier kun je invullen op de website van buddykat, (www.buddykat.be).
Boris heeft zijn huisje gevonden en is niet meer overgeleverd aan de grillen van de mens, maar er zijn nog veel katten zoals Boris die het niet zo getroffen hebben.
Ik hoop dat ik met mijn verhaaltje weer wat vooroordelen weg heb kunnen nemen. Als ik 1 persoon heb kunnen overtuigen, ben ik al heel blij.
Kijk maar eens goed naar Boris en je weet waarom...
01-02-2015
Hiep hiep hoera!
Hiep hiep hoera, een bijzonder dag vandaag.
Onze ex-opvanger Anaïse is vandaag 15 jaar geworden. Anaïse heeft een hele moeilijke start gehad, maar nu is ze al een tijdje stabiel en stelt ze het naar omstandigheden heel goed. Anaïse en haar mama willen dan ook graag het volgende met jullie delen.
Anaise'ke:
Het moest wel een speciale dag zijn vandaag. It's my Purrday!
's Morgens komt mijn mama normaal gezien lekker rustig en stilletjes me goedemorgen wensen en maakt ze mijn ontbijtje klaar.
Deze morgen was dat effe anders, al zingend ... stel je voor.
Dat ging zo (denk ik) : Eppie purrday too joe, eppie purrday too joe. Eppie purrday Anaise'ke, eppie purrday too joe. Inclusief veel knuffeltjes en kusjes :-)
Ik heb ook een nieuw lekker zacht mandje gekregen, maar top of the bill: Catistactions! Njammie, njammie ...
Dank je wel lieve mamma voor alles! Ik ben weg nu, ik ga verder mijn verjaardag vieren,
Knuffeltje van Anaise'ke
Anaïse haar mama:
Je wordt 15 jaar mijn klein lief zwart Engeltje.
Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik je vertel en je laat voelen hoe blij ik wel met je ben. Jij stal mijn hartje vanaf dag 1 en dat doe je nog steeds.
Laten we Zwerfkat In Nood II, Buddy Kat én Ome Brecht heel erg bedanken! Zonder hun goeie zorgskes was je hier nu niet. Ik kijk uit naar nog heel veel verjaardagen samen met jou. Liefs, je mamma x
Zoals u ziet beste mensen kunnen aidskatjes dus ook de gezegende leeftijd van 15 jaar bereiken. Anaïse heeft nog heel veel zin in het leven. Wij hopen dan ook dat ze nog heel wat mooie jaren voor de boeg heeft.
Nog een hele dikke verjaardagsknuffel van alle Buddy Kat verzorgers xxx
01-02-2015
Hoe gaat het met Nikko?
Nikko kwam in augustus 2014 bij ons in de opvang.
Zijn lieve bazinnetje overleed en niemand van de familie wilde voor hem zorgen. Zo belandde hij op straat, helemaal op zichzelf aangewezen. Hij begon er slechter en slechter uit te zien. De buurtbewoners zagen dit op tijd en gelukkig belden ze naar ons. Toen we oog in oog stonden met deze lieverd, besloten we hem meteen op te nemen. Een ritje naar onze dierenarts was hoog nodig voor Nikko!
Eerst werd zijn gebit aangepakt, dit was in zo een slechte staat ..... hij had er heel veel pijn van en kon daardoor niet meer eten. Men moest Nikko ook gedeeltelijk scheren omdat zijn vacht helemaal vervilt was.
De bloedtest bracht dan het verdict: Nikko is aidspositief!
Van het opvanggezin werd Nikko overgebracht naar Buddy Kat. Meteen had hij alle harten van de verzorgers ingepalmd. Hij voelde zich ook heel snel thuis en vroeg om veel aandacht. Geef hem eens ongelijk :-)
Helaas begon Nikko de laatste tijd te kwakkelen met zijn gezondheid.
Nikko is niet meer te plaatsen, omdat de kattenaids een stadium verergerd is. We proberen hem zo goed mogelijk te bedienen als 'zijn' personeel. Hij krijgt van alles lekkers, wordt verwend en krijgt op tijd en stond zijn medicatie. Dit is nodig want om de paar dagen krijgt Nikko een serieuze dip, is hij lusteloos en moe. Maar als hij zijn medicijntjes heeft gekregen, is het ongelooflijk hoe hij plots een opleving krijgt. Dan staat hij je al op te wachten aan de deur voor eten, hij eet dan gulzig zijn bakje leeg.
En dan is het quality-time voor ons mannetje!
Hij nestelt zich op je schoot en wil alleen maar geknuffeld worden. Zijn motortje spint op volle toeren, soms gaat hij zelfs kwijlen van genot. Maar van het ene op het andere moment kan het ook weer omslaan en valt hij in een dip.
Nu.....zolang Nikko de strijd niet opgeeft en kan genieten van zijn leventje, zullen we ook alles eraan doen om het hem zo aangenaam mogelijk te maken.
Zolang jij wil leven, Nikko, blijven wij voor je zorgen!
Hij is ons zorgenkindje, maar zit diep in het hart van de verzorgers.
Voor de tijd die hem rest, zal er nog veel geknuffeld worden met deze schattebout.
