Wat maken we mee
2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | Eerdere berichten
November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari
30-09-2011
Alle fivjes even in the picture!
Geschreven door Bina, onze verzorgster
Doezel
Onze Doezel is op het moment “ de man” van Buddykat. Hij doet niet alleen de harten van de vrouwen veroveren , hij weet de mannen al net zo goed te bespelen. Hij ziet er een beetje versleten uit, zijn staartje staat krom, hij ziet er precies ook altijd vuil uit, soms lijkt het of zijn kopje scheef staat, maar wat is hij toch o zo een lieverd ! Als je binnenkomt bij Buddykat, is hij het welkomstcomité. Hij schreeuwt dan zo hard om eten en om knuffels, en jaaa, dat is niet moeilijk. Aangezien hij zelf doof is, heeft hij helemaal niet door hoe hard hij schreeuwt.
Maar het liefste kruipt hij langs je benen omhoog tot in je nek. Hij kan zich dan zo tegen je aandrukken en geniet heel intens van de knuffels die hij krijgt, tot kwijlens toe. Soms geniet hij zo fel dat hij zijn tongetje heeft uitsteken, heel grappig om te zien. En als je dan ook nog met hem op bed gaat liggen, dan is hij helemaal hoteldebotel. Dan komt hij boven op je liggen en drukt zijn kopje tegen je gezicht aan en duwt, duwt , duwt….hij krijgt er gewoon niet genoeg van. Hij plakt dan als lijm aan je, en echt hoor…je moet moeite doen om hem terug van je af te krijgen.
Het liefste zou hij de hele dag op je arm willen hangen en knuffelen, en dat gaat niet altijd. De andere buddy’s moeten ook wat aandacht krijgen, en daar heeft Doezel het soms moeilijk mee. Hij deelt je niet graag met een ander, bang dat hij niet genoeg knuffels krijgt. En dan kan er soms wel eens een tik vallen, maar al bij al …degene die echt een schoot – en knuffelkat tegelijk wil, die moet bij Doezel zijn.
Hij heeft alles in huis om aan je wensen te voldoen.
Seppe
Seppe is de meest verlegen Buddy die we op het moment in Buddykat hebben.
Als je binnenkomt staat hij je van op een afstand in de gaten te houden, en heeft hij de neiging om zich te verstoppen. Maar als hij dan ziet dat de kust veilig is, komt hij beetje bij beetje korter naar je toe.
En als hij dan ziet dat je met één van de Buddy’s aan het knuffelen bent, dan is hij er ook meteen bij. Hij komt dan tegen je aan leunen, kruipt heel langzaam naar je nek toe, kroelt, kronkelt zich in allerlei bochten….zodat je ieder lichaamsplekje van hem zou aaien. Dan begint zijn motortje volle bak te draaien, en dan is hij helemaal “woezie”. Hij raakt precies in extase, zo kan hij genieten van alle knuffels, je moet nu zelfs oppassen als je de kattenbak wil proper maken, want hij klimt via je rug naar je nek.
Hij kan je ook zo verliefd aankijken, hij kijkt zo doordringend, bang om iets verkeerd te doen zodat je zou stoppen met hem te knuffelen of te aaien.
Hij is een echte levensgenieter, gaat nu ook af en toe naar de buitenren om van het zonnetje te profiteren. Ja….geef hem eens ongelijk, als je het goed hebt, moet je het ook zo houden is zijn motto !
Willem
Willem is een geval apart. Hij kon in het begin niet aarden in Buddykat en is toen verhuist naar Sabine die naast Buddykat woont.
Beetje bij beetje is hij zich onder de mensen beginnen te begeven, en na een tijdje heeft hij ook weer de weg naar Buddykat gevonden.
Er zijn dagen dat hij lekker voor zijn bakje eten komt en weer weg is. Maar er zijn ook momenten dat hij fijn in Buddykat blijft, met de balletjes en de muisjes spelen, daarna rusten in een van de krabpalen of in de “schoen”, en dan kan hij zelfs ook genieten van een aaitje en een knuffel.
Maar Willem is niet Willem als hij ook af en toe eens de grommelpot kan uithangen. Dan wil hij echt niets weten van een knuffel en laat dat ook goed merken.
Soms lijkt het of hij schrik heeft om zijn ware aard te laten zien, dat hij zich “hard” opstelt om weer niet ontgoocheld te worden. Wat heeft deze jongen dan ook niet allemaal meegemaakt in zijn vroegere leven.
Eigenlijk is het een macho, die diep van binnen toch een heel zacht karakter heeft. Dit zal zich alleen maar uiten als hij ergens kan zijn, waar hij alleen de man des huizes is. Eigenlijk doet Willem me denken aan onze Benneman, hij is nu ook zo een watje geworden bij zijn nieuwe eigenaars. O ja, en niet te vergeten……eten !! Daar kan je Willem altijd mee verleiden, maakt niet uit of het lekker is, als het maar veel is, zegt hij.
Boudewijn
Boudewijn is denkelijk vroeger veel gepest in zijn zwerversbestaan. Hij draagt nog sporen van littekens op zijn neusje en zijn oren.
In het begin was hij ook op zijn hoede, en als je hem te snel wilde aaien, deelde hij meteen tikken uit om je op afstand te houden. Naarmate de tijd vorderde is Boudewijn beginnen te ontdooien. Hij begon te genieten van strelingen en aaitjes aan zijn wang en kopje, was af en toe te vinden voor een spelletje met de hengel.
Maar het liefst ligt Boudewijn lekker relax op bed of in de zetel, te dommelen…uren aan één stuk als het moet. Hij heeft graag privacy ! Uiteindelijk zijn we erachter gekomen dat hij enorm kan genieten van de hengel met het roze pluimpje. Daar is hij altijd voor te vinden, zelfs een korte kambeurt kan hij nu appreciëren. Maar als hij er genoeg van heeft, dan laat hij dit ook wel merken.
Hij geeft zelf wel aan wanneer hij te vinden is om te spelen of te knuffelen, of wanneer je hem met rust moet laten.
Ook blijft hij nog steeds op zijn hoede voor onverwachte dingen en is hij zeer alert. Bij het minste geluid wat niet bekend is voor hem, gaat zijn koppie rechtop, oortjes gespitst en wachten wat er gaat gebeuren. Maar als hij merkt dat er niets aan de hand is, dan gaat hij ook weer gewoon even zalig verder liggen met dommelen. Of je hebt kans dat hij je dan met een heel brutaal gezicht bekijkt van….wat moet dat ? Enig om te zien.
Het was een ruwe bolster, die ontdekt heeft dat er ook liefde in de wereld is.
Matzie
Na zijn ontsnapping uit Buddykat , had niemand van ons nog durven te denken, dat we hem nog ooit zouden terug zien. Hij moet toch beseft hebben dat het bij ons nog niet zo slecht is, want hij is toch maar mooi teruggekomen.
We kennen hem nog niet zo goed. Eerst was hij onder de indruk van het hele gebeuren i.v.m. het vangen van hem in de kooi, en wilde hij toch op één of andere manier weer weg.
Hij is nog een beetje schrikachtig, maar we geven hem alle tijd om te wennen aan ons, en aan Buddykat. Het staat wel vast, één ding is zeker ….wie Matzie ziet is verkocht !
Hij heeft zo een mooie lange rode/blonde manen, doordringende oogjes die naar liefde vragen. Hij vindt het ook heerlijk om op schoot te zitten en zich te laten betuttelen. Dan gaat heel zacht het motortje van hem aan. Hij kan zo intens genieten van de aandacht die je hem geeft, dat je er zelf blij van wordt.
Verder zullen we even moeten afwachten hoe hij zich verder gaat ontplooien in Buddykat. Maar we hebben er alle vertrouwen in, met deze jongen zal het ook wel goed komen.
