Geplaatste katten in 2008 en ouder

Volg ons op Facebook

21-12-2008
 Minne

Lieve Minne
Ik hou het ditmaal kort....
Je kwam in ons leven enkele weken geleden en het hart van Peter bloeide open...
Ik kon je nog niet toelaten, omdat ik teveel te verwerken had. Dat lag niet aan jou, lief sneeuwwitje.
 
Maar Peter zijn hart bleef groeien en hij kon je niet meer afstaan. Eerlijk gezegd.....ik ook niet meer.
Je liep vroeger mager en vervuild en bang op een vuilnisbelt.
Je bent aidsbesmet, maakt ons niks uit.
Een goede vriendin zei me: " je hebt nu een witte kerst..."
En ze heeft gelijk... zo had ik het nog niet bekeken.
Welkom lieve schat van ons, je bent adorerend, je bent ons sneeuwwitje.
Ja, wij hebben een witte kerst.
Wat zullen de mensen jaloers op je zijn.
Hier ben je veilig Minne meisje, welkom in ons leven.....
Sabine, Peter

  22-10-2008
Pepsi



Dag meiske van ons
Je bent nu vertrokken....samen met je lieve baasje Nadine. Nadine is dol op je en heeft allemaal leuke dingetjes voor je gekocht, zoals een grote mand naast haar bed.
We vrezen enkel dat je het bed gaat kiezen ipv het mandje:-)
 
Je was een opvallende verschijning in Buddy Kat. Je prachtige doordringende gouden ogen priemden dwars door ons heen.
De kilootjes die er nu bij zijn gekomen meisje, zullen er echter wel afmoeten hoor! We hebben je baasje een grote zak light voer meegegeven en wat blikken senior eten:-)
 
Ik denk dat je helemaal niet rouwig bent om Igor, Hanzel en Lowie nooit meer te zien he. Je tolereerde hen, maar er moest wel een cirkel om je heen getrokken worden waar men niet in de buurt mocht komen. Je wilde respect!
Wij hebben respect voor je, wat gaan we je missen, mooie ronde dame. Je kon altijd zo heerlijk op schoot kruipen en dan kregen we een wasbeurt van je. 
We gaan jou zeker een keertje opzoeken, je blijft voor altijd in ONS HART!
Heel veel knuffels en kusjes van al jouw buddys...............................xxxxxx

Reactie eigenaar:
Hallo buddycat team,
Ik ben dol gelukkig met Pepsi...wat een schatje is ze toch.
De eerste dag was Pepsi bang. Al dat gereis en die nieuwe omgeving was toch allemaal wat veel voor haar, maar dat was toch snel vergeten.
De tweede dag wasPpepsi al veel losser en kwam de hele tijd kopjes geven en om aandacht vragen.
Ze vindt het heerlijk om in bed te slapen bij mij en dan nog wel ONDER de dekens, haha.
Vandaag is het kitten gekomen en dat vind Pepsi toch niet zo heel leuk, maar het is me ook wat.
Eerst wennen aan de nieuwe omgeving en dan komt er nog een kitten bij ook nog.
Ik houd jullie op de hoogte hoe het samen zal gaan met die twee.
Tot schrijfs
xxx nadine en een dikke knuffel van Pepsi

Reactie eigenares:
Hallo,
Het gaat het heel met Pepsi en Mona.
Pepsi is nu geheel gewend geraakt aan Mona. Pepsi is een echte knuffelbeer.Ze geniet ervan om bij ons te liggen als we gezamenlijk op de bank liggen met zijn allen.Het liefst ligt Pepsi dan tegen me aan op de fleece deken. 
Het beste en een dikke poot van Pepsi 

28-06-2008
Promiss



Promiss, Prompie de wompie, Prommewom, Prompie, mijn grote, lieve, eeuwige kitten, wat hebben we van jou genoten.
Ik zie je nog uit die reismand stappen, voorzichtig om je heen kijken, of het echt wel waar was, of je echt wel je pootjes mocht strekken.
Je had geen model van een kat, het leek wel of je de inhoud van een sardienendoosje was, echt kort gedrongen, je zag er zelfs hoekig uit.
Wat had je allemaal moeten doorstaan lieve jongen, hoe kon dit nu al die maanden gebeuren, dit had je toch helemaal niet verdient, zachtaardig ventje.
De eerste tijd zat je op je privé kamertje, je zocht eerst de veilige geborgenheid van een tentje of dicht mandje, daarna ging je onder de stoel en vrij snel woonde je op de kast.
Na een week vond je het heerlijk om op de krabpaal te liggen, lekker buiten kijken, onder je warme lamp, daar kon je echt van genieten.
Spelen vond je ook heerlijk, en aandacht, daar kon je niet genoeg van krijgen.
Toen kwam de volgende stap, verder verkennen dan je kamertje, kennis maken met de rest van de bende, dat was weer spannend.
Het ging al onmiddellijk goed, je vond het geweldig om kennis te maken met de andere katten, allemaal vriendjes dacht je.
Nog ruime tijd verkoos je om je regelmatig op je kamertje terug te trekken als je moe was, maar de laatste tijd was je steeds bij de anderen in de woonkamer, je vond het geweldig.
Promiss we hebben je beloofd dat t alleen maar beter kan worden en die belofte hebben we waar gemaakt.
Je woont nu in Dilsen, bij een heel lief gezin, ze dragen je op handen jongen, je zal echt niets te kort komen.
Je krijgt een buitenren, ik hoorde dat ze al bijna af is, wat zal je genieten men lieve bengel.
De kat des huizes was al snel je vriendje, jullie kunnen het goed met mekaar vinden. Binnenkort komt ook kleine Faith naar Dilsen, neem je dan die kleine dondersteen ook onder je hoede?
Prommewom, ik mis je gekke fratsen, je gekke 5, je leuk miauwke als je me kwam begroeten, die druilerige oogjes, die vroegen om een aai over je bolletje.
Het afscheid was niet zoals ik gewild had, ik kon het niet zo intens voorbereiden als ik gewild had. Door die akelige ziekte hier in huis, liep alles anders dan wij gepland hadden…….
Ik heb je wel zelf weg gebracht, tijdens de rit hebben we gekeuveld, je was rustig en tevreden, we hebben samen nog genoten van ons laatste samen zijn. We mogen je te allen tijde bezoeken en dat is natuurlijk wel fijn, daar zullen we ook dankbaar gebruik van maken.
Promiss, jongen, je bent met je kont in de boter gevallen, besef dat maar goed, je krijgt wat je hartje begeert….. Het ga je goed jongen.
Dikke kus op je toet, prompiedewompie, ik zeg je niet vaarwel, ik zeg tot ziens …..

Reactie eigenaar:
Hoi Marina,
Heel goed nieuws uit Dilsen!!
Minou en Promiss zijn vriendjes :-)) Vanaf vandaag lopen ze overal samen naar toe.
Minou blaast niet meer hij zoekt Promiss overal op en gaat erbij liggen.
Ze begroeten elkaar met het geven van kopjes. Promiss vindt het prachtig !!
Hij eet en drinkt goed, gaat netjes op zijn eigen kattenbak en maakt een zeer gelukkige indruk.Zijn oogje is ook perfect in orde.
Wij zijn zo blij dat ze beiden zo rustig zijn, ze schijnen elkaars gezelschap erg op prijs te stellen.
Groetjes Anja en Guy

10-05-2008
Harrie

Zaterdag 10 mei, DE grote dag voor Harrie, hij mag bij Steffie gaan wonen, hij heeft een paradijsje voor zich alleen, een mooi binnen- en buitenverblijf.
Harrie jongen, we zijn zo blij dat jij je stekje hebt gekregen, en wat voor een stekje!!!!! Maar het is ook erg dubbel , je was een jaar in Buddykat, we hebben woelige waters met jou doorzwommen. We gaan je heel erg missen lieve jongen, stoere vent.
Een jaar geleden kwam je binnen, mager, niet goed in je vel en erg ziek. Na een tijdje bleek dat je blaasgruis had, een stressblaas, je plast bloed, liet overal druppeltjes vallen en wat had je pijn. Je was erg shaggo, dat begrepen we maar al te goed en je meppen werden geïncasseerd, want ach je had ook pijn.
Je blaasproblemen waren gelukkig van voorbijgaande aard, je genas en je werd een mooie grote kater, je vachtje ging glimmen. Je werd ook minder shaggo, maar toch liet je nog regelmatig merken dat je niet zo maar alles pikte, een kat met karakter, een kater naar mijn hart. Wat kon ik van je genieten, je lag naast me als ik aan het bureau zat te schrijven, je lag op me als we samen op bed gingen liggen. Als ik wat lekkers mee bracht dan was je helemaal in je sas, dan werd ik met 1000 kopjes beloond. Ik leerde je lichaamstaal, ik wist waar ik op moest letten, zo werden we steeds dikker maatjes, je werd echt een knuffelbeer. Wat kon je genieten van aandacht en verwennerij.
Harry eens waren er momenten, dan was je een helleveeg ( je werd wel eens Harrie the cat from hell genoemd), maar je karakter werd zachter, toleranter. Wij leerden je beter kennen en begrepen je beter, jij was ons dankbaar voor de liefde en zorgen die je kreeg. Jij wist de verzorgers om je pootjes te winden, je werd echt in de watten gelegd en verwend. We zullen je missen jongen, jij was een echte kat met karakter, je was een uitdaging…….
Je woont nu bij Steffie, zij promoveerde van deeltijds personeel naar voltijds, nu mag je haar alle dagen je wensen duidelijk maken, maar we twijfelen er geen seconde aan dat je wensen zullen vervuld worden voor jij ze nog maar in gedachte hebt.
Harrie de warrie, namens alle verzorgers een dikke afscheidsknuff, een lekkere kus op je toet en aai over je bolleke, het ga je goed lieve jongen, geniet van je diamanten mandje.
Harrie, ik zeg je niet vaarwel, maar tot ziens, ik kom je zeker nog een keertje bezoeken, het was me een waar genoegen om jou te mogen kennen , dag schatje !!!!!

Reactie eigenaar:
Lieve Buddy's
Het gaat SUPER met Harrie, eindelijk is onze panter hier!
Het is bijna ongelofelijk maar vanaf het eerste moment is dat hij kwam is hij happy! (voorlopig hoeven we de Chlomicalm niet te gebruiken!) Hij heeft ook genoten van lle mooie cadeaus!
Hij eet en drinkt goed, speelt veel en is ontzettend knuffelig!
Hij heeft ook al kennis gemaakt met Mauritz, de kater van de buren en zelfs dat verliep vrij rustig!
Hij klimt en klautert en geniet van de zon het gras en de wind! Vannacht hebben wij met hem in zijn huisje geslapen en heeft hij tussen ons in liggen spinnen! vandaag lekker knuffelen in de buitenren onder de parasol!
Het is ook zo'n geweldige kat!
We begrijpen daarom ook heel goed dat jullie hem missen!
Jullie zijn altijd van harte welkom om langs te komen.
Veel liefs en een dikke knuffel van Harrie! 

01-02-2008
Mouche en Memmeke

 
 
YES! onze allerliefste schatjes zijn geplaatst! Ze wonen nu helemaal in Alphen aan de Rijn.
Vanmorgen kwamen de baasjes Guido en Ingrid hen ophalen, de grote dag.....
Ze krijgen in Alphen aan de Rijn een heel groot appartement geheel voor henzelf, de bofkonten! Alles stond daar al gereed voor ze.
Onze Mouche heeft enkele maandjes in ons Buddy kat hotel doorgebracht, wat was het toch een genot om haar om ons heen te hebben! De allergrootste speelvogel die er bestond, wat genoot ze toch, die gekke meid. En lief was ze ook, een heel zachtaardig lief meiske. We gaan haar enorm missen, want ze liet ons altijd zo lachen met haar gekke capriolen.
Haar speelmatje moest natuurlijk wel mee met de verhuizing, ook nog een andere speeltje en de tunnel, want! Dat is iets van ons Moucheke.
En dan onze allerliefste Memmeke.... deze indrukwekkende grote kater liet menig hart sneller kloppen: hij liet alles met zich doen: lekker knuffelen, kroelen, en.....hem weer eens naar de buitenren laten. Dat moet je nu wel gaan missen lieverd, maar alles gaat goedkomen echt, je krijgt nu veel meer ruimte.
Memmeke zijn geluidjes zullen we ook gaan missen, hij kon altijd zo lekker kletsen:-)
Ingrid en Guido hadden zich enorm verheugd op deze dag, nu mogen ze hun schatjes eindelijk in hun armen sluiten. Ik ben er 1000% van overtuigd dat ze in de watjes gelegd gaan worden.
Lieve lieve Mouche en Mem: geniet van je nieuwe leventje, van jullie nieuwe baasjes, en we gaan jullie vreselijk missen!
Het Buddy kat team

Reactie eigenaar:
Via deze email vertel ik jullie graag hoe het inmiddels gaat met Mouche en Memmeke, die we 1 februari jl. op hebben gehaald bij Sabine in Lauw.
Op moment van schrijven van deze email, ligt Mouche naast me lekker uitgestrekt op mijn koffer (ben stewardess van beroep dus die ligt altijd voor t grijpen). We hebben allerlei mandjes en kleedjes, maar ze ligt graag het liefst dichtbij je. Zo ook s'avonds dan gaat ze het liefst met je mee naar bed en graag ligt ze dan tussen ons in of tussen je benen.
Memmeke ligt lekker opgerold als een grote rode bal op bed, en als hij niet op t bed, onder t bed, op de bank of onder de bank ligt zit hij graag in de vensterbank. Hij slaapt vrij veel overdag en wordt pas s'avonds of voor eten actief. Soms weten we ook niet precies waar die ligt, maar omdat ze t speciale "etensfluitje" al kennen is dat de enige manier om hem onder de bank of het bed vandaan te krijgen. 
Het gaat dus erg goed met Mouche en Memmeke, ook qua gezondheid. Wel zijn we met Mouche 2 keer naar de dierenarts geweest omdat ze erg nieste (soms wel 6-7 keer achter elkaar). Ze bleek een lichte bronchitus te hebben en heeft daar antibiotica voor gehad. Afgelopen week zijn we nog even voor controle langs geweest en toen waren de longen in orde maar nieste ze nog een klein beetje, maar dat is nu ook helemaal over.
Inmiddels hebben ze hun draai gevonden, en is het erg gezellig in huis met deze 2 schatjes. Ze brengen heel veel gezelligheid met zich mee.
Mouche is ook niet meer zo bangig en blazerig naar Memmeke ze daagt hem nu zelfs uit! Ze gebruikt d'r speeltunnel dan als verstopplek en als Mem langsloopt springt ze tevoorschijn (omdan weer snel weg te glibberen over t parket omdat ze dan toch nog wel een klein beetje bang is voor hem)!!! En die arme Mem heeft het niet dan, dan komt hij luid mauwend naar je toegehobbeld omdat hij dan weer van haar geschrokken is!!
Al met al zijn we heel erg blij met onze poezebeesten en snappen heel goed dat ze gemist worden in Buddykat!!
Vriendelijke groeten,
Ingrid Blondel 

Timo



Timo, lieve Timothy, zo noemde ik je ook wel, jou grote dag is aangebroken, je krijgt een gouden mandje bij een heel lieve familie. Enige tijd geleden zagen die mensen Jasper bij ons, ze waren op slag verliefd op hem en wilden hem een thuis geven. Omdat ze graag 2 katjes adopteerden, werd gekeken wie met Jasper mee kon. Al snel dachten we aan jou Timo, jij lieve, zachte reus, jij verdiende je kans.
Zaterdag 25 augustus was jullie grote dag, dan zou je samen met Jasper opgehaald worden. Jasper is nog ziekjes, hij mag nog niet vertrekken, maar de lieve mensen wilden hem toch bezoeken en jou voor t eerst ontmoeten. Wel Timo, ik had niet anders verwacht, zoals je  al je buddies op Buddy Kat charmeerde, zo charmeerde je natuurlijk ook je toekomstige familie, ze waren onmiddellijk verkocht.
Je was iets meer dan 3 weken bij ons thuis nu, je was alom tegenwoordig, waar ik was, daar was ook jij. We gaan je missen lieve jongen, je druilerige blik, je komische fratsen, je dwaze speelmomenten en je lieve knuffelpartijen.
Jou makkertje Jasper komt je gezelschap houden, zo vlug ie genezen is, dan kunnen jullie samen genieten van je gouden mandje. Genoeg handen om te knuffelen voor jullie, lekker eten stond al klaar voor jou, nieuwe spulletjes waren al in huis gehaald en er komt nog meer wat jullie hartje begeerd. Jullie mogen van de buitenlucht genieten, er komt een buitenren. Kortom, je krijgt echt wel een gouden mandje….
Geniet lieve jongen, geniet met volle teugen, je hebt t zo verdiend!!!!!
Dikke knuff Timo, we missen je, maar we weten dat je een heerlijke toekomst tegemoet gaat, het ga je goed jongen. Jasper zegt tot binnenkort.

Reactie eigenaar
De reis is goed verlopen Timo was af en toe aan het miauwen maar niet
hinderlijk.
Thuisgekomen waren de honden Yottum en Cocco wel benieuwd naar wat er
in de reismand zat maar dat gauw oké' Ze hadden meer inttressen voor de tas met voer. We hebben Timo rustig in de gang uit zijn reismand laten komen zonder de honden de trap naar boven , was meteen in trek.
En meteen onder het bed alles bekijken we hebben hem toen maar even met rust gelaten.Toen wij beneden waren hoorden we af en toe een plof Timo is de boel aan het bekijken en onderzoeken.
Ik heb boven zijn eten bak en drinken maar neer gezet zodat die daar rustig naar toe kon gaan daar had meneer wel zin in heeft al gedronken
en gegeten. En ondertussen al een klein blikje op het schoteltje is schoon op
gegaan eet wel netjes hoor. We laten hem nu maar met rust we zien hem wel weer verschijnen.
Jullie horen gauw wel weer van ons en hopelijk kunnen we gauw een
foto van hem maken.
P.S. Het eerste wat Jennifer en Toon mijn man zeiden was jeeeee dat is een
grote.
De groetjes van deze kant en knuf van Timo.

 
Timo bij baasje

Tweede reactie eigenaar:
Dag allemaal van Buddy Kat en Zwerfkat,
In eerste instantie willen wij jullie allemaal bedanken voor de zorg die jullie aan Timo hebben geschonken toen hij bij jullie was.
Het is een scheet uit duizenden maar ja dat wisten jullie al maar hier is het ook zo.
Het gaat prima met hem tot nu toe geen problemen met hem gehad zijn vachtje begint nu steeds meer te glanzen.
Zijn eetlust is nu ook nog steeds prima.We zijn ondertussen er al een beetje achter gekomen wat Timo lekker vind en wat die niet lekker vindt. Blikvoer met vis gaat altijd netjes op maar het rundvlees laat die staan maakt niet uit welk merk maar hier draait die zich om en gaat weer. Katten melk is ook oké.
En dan nog het andere lekkers.
*Gekookte stukjes kip: Oppassen voor de vingers zijn pootjes willen je graag helpen als je niet vlug genoeg bent.
*Gebraden gehakt:  Draaien om je benen en flink miauwen en als ik niet op pas op het aanrecht springen om te kijken waar de rest is.
*Oude kaas: Dan gaat Timo kwijlen. S’morgen krijgt Timo zijn vitamine pasta daarbij een visolie capsule en de druppels voor de weerstand.
In het begin was Timo veel boven en dan onder het bed vandaan kijken wat er gebeurt maar ook stiekem op onderzoek uit maar zodra we gingen kijken was die weer weg onder het bed.
Maar na een paar dagen was het al oké uit zich zelf naar beneden gaan en daar de boel verkennen en kennis maken met het andere huis dieren. Een Franse en Amerikaanse buldog Cocco en Yottum.
Maar voor mij was het even duidelijk. Dat ik even ruimte moest maken voor ze, een bank moest even een andere plaats krijgen zodat ze niet met zijn drieën door een doorgang hoefden. Maar dit is geen probleem voor ons.
Timo heeft ondertussen al heel wat plekjes uit geprobeerd om te slapen.
Bank met fleece dekentje is oké. De mand van Cocco is oké. Zijn eigen mandje is ook oké. Onder de tafel gaan liggen is ook oké. Of bij een van ons gaan liggen is ook oké.
Maar wat ons wel op valt is dat Timo nu die beneden gewend is  avonds niet bij ons komt hij blijft dan beneden slapen.
Gisteren lag ik even op de bank en toen kwam Timo voor het eerst uit zich zelf bij me liggen.En dan zo lekker met zijn pootjes stampen en de nageltjes in en uit trekken. Heerlijk was dat.
Maar nu wachten we op Jasper  en soms denk ik echt dat Timo hem wel mist dan is die een beetje stiller dan anders. Als alles goed gaat dan hoop ik dat die van de week hier ook naar toe mag komen. Dan heb ik de twee kereltjes eindelijk in huis samen. De lieve groetjes van Timo een nat neusje en een dikke knuffel.
En ook van ons allen. Inge,Toon,Jennifer,Evelien,Cocco,Yottum en Timo 

Freddy

 

Freddy, je bent weg nu, je bent geplaatst, je bent vertrokken. Je kwam op 4 december 2006 binnen in Buddy Kat ( www.buddykat.be) , je was FIV positief getest, m.a.w je was/bent aidsbesmet. Maar Buddy kat stond borg voor jouw leventje en we namen je met alle liefde op in ons 5-sterrenhotel. Alle verzorgers waren op slag verliefd op je: je verschijning, een bonk van een kerel, was indrukwekkend, maar vooral je karaktertje was erg speciaal.
Je genoot met volle teugen in Buddy Kat, je tussenstation. Je was hevig in alle opzichten: je spel was krachtig en fel: lekker happen in onze handen, maar vooral hengelspelletjes waren zeer in trek bij jou. Lekker knuffelen op bed, hevig knedend met je pootjes op onze schoot en een lekker geronk kwam uit je keeltje...mmmm aandacht...daar luste je wel PAP van!
Wanneer je mijn stem ( Sabine) hoorde in de keuken, was je full alert: je ging rechtop tegen de plexiglasdeuren staan en je sloeg met je krachtige patserige poten keihard tegen het raam. Het gedrill ging dwars door het huis. Soms was ik bang dat je het plexiglas funest sloeg en Buddy Kat herbouwd moest worden, maar gelukkig bleef alles HEEL.

Plots kwam er interesse in jou lieve jongen....Rafael....een hele bijzondere jongen uit Brussel. Hij was op slag verliefd op jou. Maar eigenlijk was het NOG specialer.... Rafael voelde onmiddellijk een band met jou, Rafael is nl HIV positief. Er was meteen connectie. Hij wist als geen ander hoe jij je voelde, en jij zult als geen ander jouw baasje gaan begrijpen. Er was geen twijfel mogelijk: Jullie moesten samenkomen en voor altijd samenblijven, samen...
HIV en FIV samen hand in hand, een rode draad in jullie leventje, het moest zo zijn, het kon gewoon niet anders.
Hevig ontroerd waren wij, Buddy kat verzorgers, wat een bijzonder plaatsing, er was maar een half woord nodig. Rafael begreep onmiddellijk hoe het zat, HIV en FIV lopen parallel aan elkaar.
Je hebt nu een nieuwe naam gekregen lieve Freddy: je heet nu Buddy. Jij zal de Buddy voor Rafael zijn, en Rafael zal jouw Buddy zijn.
Het ga je goed lieve Freddy/Buddy, zorg goed voor jezelf en je maatje, geniet van elkaar en maak er iets magnifieks van!
De lichten zijn gedoofd in Buddy Kat, de verwarming is uitgezet, we hebben even geen gasten....en dat voel raar.
Alle Buddy kat verzorgers: Steffie, Malou, Cindy, Marina, Hanne,Kristof,Vanessa, Sofie en Sabine

Reactie eigenaar
Eerst en vooral willen Buddy en ik, iedereen van Buddykat en sympatisanten bedanken voor de goede zorgen en de vele lieve geschenken die we hebben mogen ontvangen.
Om jullie een beetje een beeld te geven waarom deze adoptie voor mij zo speciaal is...
Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik ook het onprettige nieuws mogen vernemen dat ik te maken had met het verveldende chronische HIV virus.
Moet je beseffen dat op zo een moment je wereld even in elkaar stort, want door veel onwetendheid denk je dat dit je doodsvonnis is. Wel, sta dan nou maar eens stil bij het feit dat wanneer deze lieve gezelschapsvolle poeze-diertjes dat akelig nieuws horen... ze niet veel keuze hebben en een genadeloos prikje krijgen om zogenaamd niet in pijn te moeten leven. Maar niets is minder waar, want of het nu HIV of FIV is... je kan nog perfect in volle gezondheid en met volle teugen van het leven genieten.
Kan je je eigenlijk inbeelden dat de dokters de beslissing zouden nemen mij ook een prikje te geven??? Ik denk het niet! Net daarom werd men hart en ziel geraakt toen ik via buddykat van deze lieve kater het nieuws vernam dat hij nog een liefdevol huisje zocht.
Na enkele mails met Sabine heb ik er dan ook geen seconde over getwijfeld om de stap te zetten en kort daarna stond ik al snel in de dierenwinkel om leuke en lekkere dingetjes voor mijn toekomstige metgezel uit te zoeken.

Buddy en ik hebben elkaar een weekje geleden voor het eerst ontmoet en hebben er al met volle teugen van genoten.
Toegegeven het was een hele lange rit, het voelde goed aan om eindelijk thuis te komen en de stress van de reis achter ons te plaatsen...
Zoals we zouden hebben verwacht was het in het begin nogal wat onwennig, maar een bordje met eten deed al vlug het ijs smelten en werd in dank afgenomen met lieve kopstootjes en zalig geronk. Je kan maar niet genoeg krijgen van dat strelen hé ;-)
Buddy is het hele appartement rondgegaan om alle hoekjes te besnuffelen en kijken wat zich waar bevond. Je bent een grote kater met veel lef, want met al je moed ging je stoer van de keuken, los door de woonkamer om dan uiteindelijk ook nog eens elk kantje en hoekje van de slaapkamer te besnuffelen.
Niet lang daarna zijn we maar lekker onder de wol gekropen om van een goede nachtrust te genieten.

De dag erna (zondag) hebben we helemaal samen gespendeerd zodanig we lekker aan elkaar gewend raakten. De harde realiteit sloeg wel even in al ik je je hartmedicatie geven moest, wat niet zonder krap of stoot ging. Maar... oefening baart kunst en vandaag is het al een routine geworden en neem je gewillig je portie melk waar ik (geniepig) je medicijntjes in heb verwerkt. Je kijkt me nadien ook niet meer beschuldigend aan want met grote happen geniet je daarna van een lekker kommetje eten.
Het voelt ook zalig aan om je zo zien los te komen, want elke dag haal je iets meer kattekwaad uit dan de andere en soms krijg je zulke kuren in je koppie als je met je balletje het hele appartement rond rent en me duidelijk maakt dat ik met je mee moet spelen. Daarna plof je gewillig bij me op de zetel of je gaat als een koning in de relax zetel liggen ofwel vind ik je sierlijk uitgebreid liggend op het bed. Ja hoor, je kan best even lui zijn als ik en enkele uurtjes met mij slapen op het bed (ook als is het overdag :-s ).
We begrijpen elkaar zoals geen ander, je weet wanneer ik rust nodig heb zoals ik weet wanneer jij eventjes van alle geluid weg wil zijn.
Het is een perfect-match en daar hebben we Sabine en heel het buddykat team aan te danken!
Rafael en Buddy

 Swiebertje

 

Ja jongen, vandaag is het helemaal jouw dag. Helemaal speciaal voor jou, kwam Marit uit Den Haag naar ons gereden om jou in haar armen te sluiten, definitief....
Je liet je lekker strelen en genoot zichtbaar van haar lieve woordjes en al die speciale aandacht.
 
Je bent een heel bijzonder kereltje Swieberdeswiep. Je kwetsbare blik, je zachtaardige karaktertje, er schuilt enkel zachtheid en liefde in dat mooie hartje van je.
Je was erg geliefd in Buddy Kat. De verzorgers vonden je alleen maar lief, lief, lief....
Ruzies tussen katten vond je eng, de grote macho´s liepen vaak naar jou, omdat je je niet wilde verdedigen. Je dook weg, wanneer Eddie of Freddy op je af kwam rennen. Iets heel positiefs lieverd: Je hoeft ze NOOIT meer te zien!!!!
Het is een leegloop in Buddy Kat. Enkele weken geleden zijn Wiske en Eddie geplaatst, nu jij....we kunnen ons geluk niet op. We gunnen je het zo...jij hoort thuis in een huisje met een eigen baasje. Jij moest echt een baasje krijgen die helemaal voor jou ging.
Je hebt een lange rit voor de boeg, 2 1/2 uur in de auto, maar ach....wat is nu die paar uur, te weten dat je daarna nooit meer een lange reis hoeft af te leggen.
Je gaat nu je leventje delen met twee lieve poezen. Deze twee gezonde poezen vechten niet met jou, die zijn hartstikke lief. Gaat echt goedkomen!
Zet em op kanjer van Buddy Kat. Het is kerstmis voor JOU. Geniet, maak er wat van, een geheel nieuw leven speciaal VOOR JOU!
 
Lieve knuffels van al jouw Buddy´s: Steffie, Marina, Malou, Cindy, Sofie, Hanne, Kristof, Vanessa en Sabine 

Reactie eigenaar
Het gaat goed met Swiebertje! Hij is echt een hele leuke kat. Gezellig,
nieuwsgierig en heel grappig ... wel een beetje schuw naar andere mensen
maar in het algemeen heeft hij het volgens mij goed naar zijn zin bij mij
en zijn twee stiefzusjes.
Met zijn gezondheid ging het tot een aantal weken heel erg goed. Tot hij
wel een beetje verkouden leek en wat is afgevallen. Ik heb hem meegenomen
naar het Rotterdamse Dierenziekenhuis en daar is hij nagekeken. De dokter
kon echter niets geks ontdekken, alles was goed, ook zijn gewicht maar hij
was zeker dunner geworden.
Sinds dit bezoek is hij wel weer een beetje aangekomen en lijkt hij weer in balans maar ik hou hem in de gaten en hij krijgt elke ochtend nog wat extra eten.
Wat grappig is om te zien is dat hij nu inderdaad al wel een half jaar bij me is, maar dat hij nog steeds meer vertrouwd raakt met zijn leventje hier. Durfde hij eerst niet op mijn bed te liggen (domein van een van zijn boze stiefzusjes) de laatste tijd zie ik hem er stiekum liggen slapen.Groetjes, Marit 

 Wiske

       

Onze Princes Wiske heeft haar gouden troon gevonden!
Onze Princes heeft samen met Eddie een thuis gevonden!!!!
Lieve mensen uit Simpelveld hebben onze schatjes in hun hart gesloten.
Dit is geweldig!! Ze hebben het dubbel en dwars verdiend!
Dit verhaaltje is een ode aan onze princes:

Wat zullen wij onze Princes verdomd veel gaan missen. Zij was ons eerste bewonertje in BuddyKat.
Wiske onze knuffelprinces! Wat een lief aanhankelijk dier ben je toch!!  Als ze maar haar bedje en haar knuffeltjes had dan was Wiske tevreden.
Als je wat wilde opschrijven kwam ze je de pen gewoon uit je handen knuffelen!! Wiske is zo gek op mensen! Met andere katjes kan ze het ook wel vinden, zolang ze maar doen wat de Princes wil!
Het liefst ligt ze urenlang samen met je op bed, boven op je en dan moet je haar knuffelen. Wat hebben we een knuffel en speelplezier gehad met onze Wis!
We hebben onze Wiske zo zien opbloeien! Ze is goed aangekomen en haar vacht is glanzend en haar oogjes sprankelen!! 
Het zal even wennen zijn zonder onze Princes! Zij had het gewoon voor het zeggen in BuddyKat! Wiske Rules!
Alle andere bewoners hebben respect voor haar! Wie wordt haar troonopvolger? Freddy misschien? We zijn benieuwd!
Dag lieve Wiske! Je bent voor altijd in ons hart! We wensen jou en Eddie heel erg veel plezier bij de familie Beaumont!
Dit wordt jouw nieuwe koningrijk!
Heel veel liefs van alle BuddyKat verzorgers: Sabine & Peter, Cindy, Malou, Vanessa, Hanne & Kristof, Marina, en Steffie     

Reactie eigenares:
Wij zijn allen goed aangekomen in ons dorp. Het was wel af en toe een crime,want mijn god, Wiske heeft een goeie stem. En aangezien het rijden al niet zo denderend beviel, heeft zij toch flink aandacht gevraagd door te miauwen.
En ik kan het mij voorstellen in zo'n kattenbak.
Thuis aangekomen kwam Tommie onze hond hen al kwispelend begroeten, wat
geantwoord werd door Eddie door eens flink tekeer te gaan in zijn kooitje. Als zij nu oog in oog hadden gestaan met mekaar had de hond een jaap gehad van hem.
Omdat het me niet slim lijkt om iedereen bij mekaar te zetten riep ik de jongens, om boven alle was bij mekaar te rapen(zondag is wasdag) en de badkamer gauw op te ruimen. Zodat we allebei de kooien in de badkamer konden zetten en Wiske en  Eddie van daaruit de boel konden gaan verkennen
Dit gaf mij de tijd om alles onderen gauw te zuigen en de rommel een
beetje op te ruimen.  Na een tijdje wachten schoven zij beide de slaapkamer van onze oudste op,de een onder de bank, de ander onder het nachtkastje. De zenuwen natuurlijk! en alles is nieuw! Ik snap het wel,onze jongste die nu al met speeltjes aan kwam zetten. Ja duh.....daar had Eddie al helemaal geen behoefte aan. Nu het is avond en Wiske heeft haar intrek genomen in haar oude vertrouwde mandje, bedankt hiervoor dat wij deze hebben meegekregen. Dit stelt haar toch enigszins gerust... Want zij heeft het het zwaarste van de twee(nou niet huilen allemaal, dit zal wel loslopen,morgen is er de hele dag iemand thuis om te knuffelen) Heel onwennig om uit het mandje te kruipen en verder dan kevin's  slaapkamer en badkamer te gaan.
Nee, niet Wiske, maar 5 kilo kater heeft intussen languit beslag genomen van de hoogslaper van de oudste. en met Wiske, jullie prinsesje, zal het ook wel loskomen hier in huisje  weltevree.......
Anita

Vervolg reactie eigenaar
Ze hebben ze alletwee hun plekje gevonden, met de hond gaat het eigenlijk nog steeds niet perfekt, maar daar zijn ze kat en hond voor. Tommie is van nature al bang aangelegd en heeft behoorlijk wat aandacht nodig. En tja Eddie daarentegen is niet bang, ook niet voor twee. Nee eigenlijk maakt mij dat ook niet zoveel uit, ze vechten niet en de hond blijft wijs uit de buurt. jankt zachtjes wanneer Eddie 20 cm voor hem langs loopt, niet gek vind ik.
Wiske heeft behoorlijk wat haaruitval vind ik zelf, maar ik ga ander voer uitproberen.
Verder gaat ze ondertussen ook onder haar gangetje, zij komt tegenwoordig zelf naar onder, heeft wel meer respekt voor de hond en zelfs die van mijn vader mag eens snuffelen.
Tja ze klaagt ontzettend wanneer ze op bed of ergens op wilt, ze vraagt haar aandacht, maar heeft ze hem geniet zij in volle teugen. Op schoot zitten bv, probeer maar niet je te draaien als zij op je schoot zit,dan volgt een gezang wil je af en toe niet weten.Daarna is alles weer in orde en ligt ze languit.
Wiske krijgt al een tijd geen medicijnen, ik heb het afgebouwd en hou zeer zeker in de gaten of zij problemen met het eten krijgt, vanwege haar opgezwolle klieren.

Eddie

Plaatsing
Lieve Ed
Wat een bijzondere dag voor jou!! Wat onverwachts en zo bijzonder....jij bent definitief geplaatst en hebt een eigen huisje nu, samen met Wiske.
Dit had jij nodig klein terroristje van ons. Toch had je het erg naar je zin in Buddy Kat, je laat een grote leegte achter.
Je logeerpartij in Buddy kat was 1 groot feest voor ons. Je was niet alleen lief en adorerend, je zorgde voor leven in de brouwerij. Je maakte Buddy Kat onveilig, je was niet te temmen, je vloog van het ene speeltje naar de klimpaal, dan het bed op, naar de krabpaal, de muisjes en balletjes. Je bent wel 10 x uit Buddy Kat onsnapt en met zaklampen hebben we geregeld buiten op de dijk moeten zoeken. " Eddieeeee, joehoeee, kom es terug!"
Na enkele uurtjes kwam je gewoon weer binnen, of je dook in het huis van Sabine en Peter. Elke dag was 1 groot avontuur voor jou, maar ook voor ons.
Je terroristeerde heel Buddy kat met je ondeugende kop en gekke fratsen. Sommige verzorgers zeiden: " Met Eddie verveel je je nooit, hier valt altijd wel iets te beleven"
Eddie, je wervelwind, je nukken en je aandoenlijkheid zullen gemist worden, maar ons doel is bereikt: je eigen huisje, DAAR gaat het allemaal om.
Zet em op, gedraag je, wees lief voor Wiske en we horen van elkaar!
Heel veel liefs van alle BuddyKat verzorgers: Sabine & Peter, Cindy, Malou, Vanessa, Hanne & Kristof, Marina, en Steffie

Reactie eigenares:
Wiske is al herhaaldelijk van bank naar vensterbank verhuisd, uit de mand komt ze ook ... Ik heb er maar een knuffel bijgelegd,een knijntje. De kattebak had zij vanavond niet gevonden ,daarentegen wel de douchebak waar zij haar behoefte maar even in gedaan heeft. Kevin heeft haar op heterdaad betrapt,haha. Zij neemt zich de tijd, eerst eens acclimatiseren,en er valt zoveel te zien vanuit een raam.
Leuk verhaal is ook dat mijn vader voor zijn kleinzonen ieder geld heeft
gegeven voor kerst. Zo stonden wij gisteren bij de boerenbond waar ik gekscherend meende of zij niet de helft wilden afstaan voor onze twee nieuwe huisgenoten Eddie en Wiske. Dit resulteerde daarin dat ik met een krabpaal voor iedere kat ,een berg goed voer,speeltjes en een tweede pipibak naar huis terugkeerde.
Tja Eddie...heeft heel veel zin om naar onderen te komen, draaide gisteren al de hele tijd met zijn kont voor de woonkamerdeur. Ik laat hem begaan, want zoals mijn arm al gemerkt heeft (ik had hem mee naar onderen genomen en hij schoot de hond,dussss tja zelf schuld hé)  moet hij echt wel vrijwillig tegen de hond aanlopen. Alcohol erover deed meer pijn,autsch.
We zien wel,zo gauw geef ik niet op hoor!!!
groetjes anita beaumont

Moos

     

Reactie eigenaar:
Lieve Moosje
Peter en ik hebben jou geadopteerd, jij bent ons kindje nu. Ons lieve snoezewoesje.
Je woont al maanden in onze mooie Buddy Kat opvang, want je hebt aids. Maar vandaag kwam het meest dramatische nieuws waar we niet op voorbereid waren: Je hebt nu ook nog eens kanker....
Het ziet er niet goed uit voor je lieve jongen, je hebt een hele grote tumor in je buikje zitten. De tumor is verschrikkelijk hard gegroeid. We kunnen hier niet tegen vechten, we kunnen de tumor niet weghalen, het zit er...  Jou laten opereren doen we niet, je zou de operatie niet eens overleven.
Wat we nu nog kunnen doen, is jou heel goed verzorgen, met pijnstillers en zware cortisonen. We willen jou het leventje nog wat draaglijk gaan maken. Dat gaan we samen doen, want Peter en ik hebben jou heel bewust geadopteerd, juist nu.
Ik wil dat je een baasje hebt, als je komt te overlijden. Klinkt allemaal heel akelig, maar ik weet dat je mij begrijpt. We begrijpen elkaar Moosje.
Ik wil kunnen zeggen: Moos was geliefd bij ALLE Buddy Kat verzorgers, bij ALLE  meters en peters, maar hij had ook nog eens een baasje...hoe mooi, hoe bijzonder.
Moos zal wel in Buddy Kat verblijven, ik kan hem nu niet wegrukken uit zijn vertrouwde omgeving. Peter en ik zullen je nu wel vaker eventjes in ons huis halen om met je te knuffelen, want dat is iets waar je nu nog altijd zo enorm van geniet.
Ik ga het contract tekenen, het contract dat ons altijd zal verbinden: Moosje vd Meer, wat klinkt dat toch mooi.....
Breekbaar ventje van ons, we houden van je, welkom in ons hart en geniet van alles wat je nu nog gaat meemaken. Lieverd van ons
Sabine en Peter

Obi

 

Lieve Obi,
Vandaag was het jouw grote dag.....je vertrek uit Buddy Kat , op weg naar een gouden mandje bij Muriel.
Muriel was op slag verliefd op je, ze zag je, en ze sloot je onmiddellijk in haar armen. Muriel is 1 van die speciale baasjes waar wij zo hard naar op zoek waren.
Obi, knappe, wollige, grote reus: wat heb je dit toch dubbel en dwars verdiend: het gehele Buddy Kat team staat pal achter je en wat gaan we je missen!
Obi is namelijk aids positief besmet, en zoals wij altijd al zeggen: Dit is GEEN eindstation voor hen, want zij verdienen net zo goed een warm onthaal en een allerbeste huisje. Obi is nog in de bloei van zijn leven, hij voelt zich kip lekker.

Namens het gehele Buddy Kat team: Dag lieve lieve Obi, dag mooie, knappe, bijzondere vent van ons....jij gaat het helemaal maken daaro in Diest: wat zul jij gelukkig zijn bij Muriel.
Muriel? Jij bent  voor ons HET grote voorbeeld dat het allemaal mogelijk is, dank je wel, uit de grond van ons hart.
Liefs, Buddy Kat team: Cindy, Sofie, Steffie, Malou en Sabine

Reactie eigenaar:
Mijn lieve Obi is nu 10 dagen op Diestse bodem , en het bevalt hem uitstekend.  Zijn eerste stapjes waren wat aarzelend, onmiddelijk ging hij op zoek naar een plekje om zich te verstoppen.  Maar dat viel tegen hè jongen, want zoveel plekjes om achter te kruipen zijn er niet bij mij.  Na een paar uurtjes, stak je je snuitje dan toch onder de tafel uit en zocht je contact.  Ik wist dat de eerste nacht een beetje eng voor je ging zijn ,dus ben ik bij je op de zetel blijven liggen.  Dat werd me in dank afgenomen, want sindsdien zijn we onafscheidelijk. Waar ik ga, gaat Obi ook.  Precies dat ie mij moet beschermen!!!  Eten doet ie als de beste, maar hij weet dan ook dat zijn eten altijd met liefde klaargemaakt wordt.  Obi is zo'n lieverd, ik kan iedereen aanraden om zo'n beestje in huis te nemen.  Je krijgt er zoveel liefde van terug.  Momenteel ben ik thuis , en kan ik niet gaan werken.  Obi vindt dit natuurlijk super, heel de tijd gezelschap te hebben.  Maar hij beseft niet, dat hij nu ook ne supergrote steun is voor mij.  Gewoon weten dat hij er is , helpt mij er ook terug bovenop.  Obi en ik, da's een team dat niet meer stuk kan!  Tot de volgende, groetjes van Muriel en een dikke knuffel van Obi ( 'De Prins van Diest')

Mori

Nou Moor... we waren op zoek naar een speciaal baasje voor jou en wisten dat dat wel even kon gaan duren en geheel onverwacht ging het opeens toch heel snel !
Vandaag ben je naar je nieuwe gezinnetje in Elsloo gegaan; naar Danielle,haar moeder en de andere kinderen. Je krijgt ook gezelschap van hondje Sjeffie en jou kennende als hondenfan, worden jullie dikke maatjes.
Nog maar een paar uurtjes geleden en  we missen je nu al... het is zo stil hier zonder onze Mori, die altijd kletste of even op schoot kwam zitten. Niemand die op mijn keyboard probeert te liggen als ik aan het typen ben of op de de vensterbank glimlachend toekijkt.
Je bent echt een heel bijzonder persoontje en voor altijd in ons hart.
Het zal wennen zijn, maar wat zijn we blij voor jou, eindelijk een echt thuis!
Jou kennende wen je vlug en verover je alle harten in no time.
Maatje het ga je goed en hopelijk nog vele plezierige en gezonde jaartjes daar in Elsloo!
Angelique, Chris en Joey

 

Reactie eigenaar:
Hallo allemaal,
Hier even een berichtje over Mori. Ik vond de reis naar Elsloo maar niks. Maar naar een lange trip, was ik er dan eindelijk. Een nieuw huis, met nieuwe baasjes, en een andere hond. Het is wel wennen zeg. In het begin rende ik rond en wou ik alles bekijken, maar na een tijdje kroop ik weg, en kwam ik even niet tevoorschijn. Ik moest even rusten van wat er allemaal gebeurde. Ik wil wel graag naar buiten, mijn baasjes moeten goed op me letten als ze naar buiten gaan. Ook sprint ik maar al te graag naar de bovenverdieping. De hond vond ik niks toen ik hem voor de eerste keer zag. Ik moest blazen naar hem, en sloeg hem in zijn gezicht. Voorlopig blijf ik nog even uit de buurt van Sjeng, totdat ik alles gewend ben. Ik lig graag op de schoot van iedereen. Ik vind het fijn als ze me lekker aaien. Ook eet ik goed, en doe ik mijn behoefte in de daarvoor bestemde kattenbak. Zelfs de eertse keer jongens! Ik weet wel hoe het moet!
Wij zijn super blij met Mori, en wat is het toch echt een lieve kater he! Ik houd jullie op de hoogte van verdere ontwikkelingen. Groetjes van Mori en mij!
Liefs,
Danielle

19-11-2006
Hallo Allemaal,
Het is inderdaad alweer een hele poos geleden dat ik Mori ben gaan ophalen.
Met Mori gaat alles prima. Hij eet goed, te goed zelfs, het is echt een dikkerd, en af en toe een bakje melk vindt hij heerlijk. Mori drinkt graag uit de kraan, dan zo je hem zo lief staan.
 
Af en toe mag hij wel eens bij mij blijven slapen, dan komt hij lekker tegen me aankruipen, en hoor je hem heel zachtjes spinnen. Op de bank ligt een deken waar hij 's nachts in de woonkamer kan slapen. Overdag ligt hij vaker op de vensterbank in het zonnetje, of ligt hij op mijn slaapkamer op de bank lekker te snurken. Als je alleen met hem bent loopt ie constant achter je aan, springt ie de hele tijd bij je, en maar kopjes geven.. Die lieverd..
 Hij wil wel graag naar buiten. Van de zomer namen we hem mee naar buiten, en bleef ie lekker voor de volière liggen, vogeltjes kijken. Hij ging niet de tuin uit. Maar de laatste tijd blijft hij liever binnen waar het lekker warm is.
 Mori verstaat zich toch nog niet altijd goed met de hond, af en toe rennen ze blij achter elkaar aan, maar als het Mori te veel wordt begint hij te blazen en te slaan. Foei Mori.
Verder gaat alles prima. Hij krijgt iedere dag netjes 2 keer zijn medicijnen.  
Ik voeg hier enkele foto's van Mori toe.
 Mori is echt een Schat!!
Zelfs mijn vader die het er eerst niet mee eens was, is nu hartstikke dol op hem!
 
Groetjes Danielle en Mori.. 

Lucky

15-01-2006
Belogen en bedrogen door een eigenaresse
Ja, u leest het goed: Onze VZW is belogen en bedrogen.
Een klein jaartje geleden dachten we een goed tehuis te hebben gevonden voor Lucky, onze met aids besmette kat.
We waren zo gelukkig voor haar, eindelijk na zo´n lange opvangperiode een vaste stek. Een warm mandje, een huis helemaal voor zichzelf alleen.
Maar het ging mis beste mensen, het ging grandioos mis na de plaatsing.
Al vroeg na de plaatsing  ging het eigenlijk al een beetje mis: ze stelde ons contact niet echt op prijs. Deze dame, Hester, sloot alle contacten af. Natuurlijk vonden we dit verschrikkelijk jammer, maar we raakten ook bezorgd. We besloten een kijkje bij haar te gaan nemen…
Helaas deed ze 3x de deur niet open. We zagen licht branden, haar tas op de tafel, de balkondeuren wijd open, maar opendoen, helaas.
Hester woont een heel stuk uit onze richting, nl Breda, zo makkelijk was het voor ons niet om hier wekelijks langs te gaan. We besloten haar weer te mailen, want de telefoon nam ze  niet op.
Ze was uitdagend en vervelend: “ Julie gaven me een dikke, sjagerijnige luie kat mee, en ik heb er maar wat moois van moeten maken! Willen jullie haar terug? Doe je best maar : Sue me!”  Tevens zou Lucky steeds op verschillende adressen wonen, er klopte niets van haar verhaal. Ze hield niet van onze Lucky, het was een blok aan haar been.
Eindelijk kregen we dit jaar contact en ze gaf ons te kennen dat Lucky bij haar VADER woonde!! We namen onmiddellijk met hem contact op en hij zei: “ Ik hou helemaal niet van katten, mijn dochter heeft Lucky zomaar bij me neergezet, en ze heeft ook nog es allemaal wonden op haar rug!!!”
We hebben de koppen bijeen gestoken en besloten haar de dag erna meteen op te halen. Maar plots zei hij dat ze er niet meer was. Ze was weggelopen? Die dag ineens?
We regelden een vangkooi en morgen zou de vangactie van start gaan. Deze meneer was helemaal niet blij met onze vangactie, hij had hier weinig oren naar. Wij begrepen niet, waarom de medewerking zo slecht liep. Waneer je niet van de kat houdt, hoe makkelijk is het om de kat dan aan ons terug te geven.  Niet? Wij wisten nooit ergens iets van: de verhuizing van Lucky, het feit dat men Lucky helemaal niet leuk vond, Lucky liep gewoon buiten ( en heeft notabene aids)
Ook nu werd er roet in het eten gegooid: Lucky zou plots dood zijn, aangereden, m.a.w: Nu hoeven jullie het terrein niet meer op, over en uit…..en dan beste lezers, DAN gaan onze haren recht overeind staan, dan voelen we ons bedrogen. Wij weten nl beter: Onze Lucky is al maanden weg: wat hebben ze met haar gedaan? Naar het asiel gebracht? Een spuitje gegeven? Haar de deur uitgetrapt?
Hester, als je dit leest: Je hebt Lucky aan haar lot overgelaten, liefdeloos, zonder enige wroeging. Je hebt je naam “ eigenaar” onwaardig gedragen, je hebt nooit verantwoordelijkheid gekend en je hebt onze lieve Lucky te grabbel gegooid aan allerlei gevaren. Lucky had gewoon terug kunnen komen, maar in plaats daarvan koos je een onbegrijpelijk pad.  Het pad van verraad. Verraad aan Lucky.
Hester en haar vader zijn een perfect voorbeeld van “ een hart van steen, hard en ijskoud”

Joep

Mijn Lieve Joep,
Ik zie je nog binnen komen, ik had al wat verwaarloosde katten gezien intussen maar jij sloeg werkelijk alles.
Alles maar dan ook alles was verwaarloosd aan jou. Ontstoken ogen, ontstoken tanden, oormijt ,vervilt haar, vlooien, kale plekken, kapotte oren en ontzettend mager. Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg was, werd je ook nog aids positief getest. Je werd geschat op zo’n acht jaar oud.  Hoe lang heb jij eigenlijk rond gezworven, vraag ik mij nog steeds af. Je gaf me de indruk van een opgejaagd dier, een kat die had moeten leven van restjes wat hem toe geworpen werd. Om vervolgens weer verjaagd te worden. Hoe kan het toch mogelijk zijn dat mensen zo lang zo’n lief en prachtig dier niet hebben willen zien. Want dat je prachtig was, dat wist ik en dat werd je ook. Na flinke knipbeurten, wasbeurten en het veel borstelen heeft de vieze vacht plaats gemaakt voor een prachtig rood/wit velletje  ben je behoorlijke dikker geworden. Eten is nog steeds je lust en je leven. En ik zal er wel voor zorgen dat het je aan niks zal ontbreken. 
Dat het wel eens een langdurige opvang zou kunnen worden wist ik wel. Volwassen katten met aids zijn immers niet niks. Maar toen je je begon te gedragen als mijn allerbeste vriendje, kreeg ik het steeds moeilijker. Van een bange kater werd je een ontzettend schootbeest en je achtervolgde mij overal. Waar ik ben, ben jij ook. Je bent zo anders dan mijn andere zeven katten. Die zijn veel meer op zichzelf gericht. Maar jij bent dan ook een speciale hè, je bent immers een FIV kat.

    

Ik kreeg het hoe dan ook steeds benauwder dat je nog eens een keer weg moest en heb besloten om je te adopteren. Ik moest leuke foto’s maken van je, maar voelde me een verrader. Je was toch immers al thuis?  En ja,  ik weet wat er allemaal kan gebeuren en dat je ziek kunt worden. Maar dat is dan maar zo Joep. We gaan er gewoon het beste van maken en we zien wel wat komt. Ik zal er alles aan doen om te zorgen dat je niet ziek wordt of om te zorgen dat je weer beter wordt. Wat telt, is dat jij je nu lekker in je velletje voelt en ik superblij met je ben!
Welkom thuis Joep!!!!!
Carine

Bram

    
                                                        Hannes en Bram

Zijn achtergrond
Enkele weken geleden werd Bram bij ons binnengebracht. Hij liep al een tijdje rond bij iemand in de tuin en was eigenlijk van niemand. Waar hij vandaan kwam, kon niemand vertellen. Hij liep raar en viel soms om. We keken in het kooitje en schrokken enorm van hetgeen we daar aantroffen. Bleke ingevallen ogen keken ons doodsbang aan en hij voelde graatmager aan. Maar hoe ellendig hij zich ook voelde, eten deed hij wel. Verder gaf hij heel goed aan dat hij gewoon met rust gelaten wilde worden, dus we respecteerden zijn keuze.. Bij onze dierenarts werd meteen de alarmbel geslagen: hij kon wel eens iets ergers onder de leden hebben, bijvoorbeeld kattenaids. Maar eerst wilden we hem de nodige medische zorg bieden, voordat we hem aan een bloedtest zouden onderwerpen. Na enkele dagen bleek hij van mak lammetje in tijger te zijn veranderd. Hij kreeg weer leven in zijn lijf. Bram is goed te aaien wanneer hij zich zeker genoeg voelt. Hij eet uit onze hand en laat zich heerlijk kroelen! Eigenlijk geniet hij enorm van strelingen, hij begint dan ook te spinnen tijdens aanrakingen. Langzaam komt al het vertrouwen weer terug. Maar soms als hij zich 'teveel' overgeeft, komt zijn onzekerheid weer om de hoek kijken en kunnen we soms een tik van hem verwachten. Dit is pure angst en 'ontwakening uit zijn roest van kwetsbaarheid' . Want dat Bram kan genieten, hebben we allang gezien. Het is dan een genot om naar hem te kijken. Lekker uitrekken, strekken, op de rug draaien, spinnen en gewoon...lekker ontspannen! Maar vandaag ( 29-4) was dan de grote dag: de bloedtest. We hadden al een groot vermoeden van kattenaids, maar de test zou echt de doorslag geven. Hoeveel pijn doet het dan, wanneer je ziet dat het streepje verschijnt: aids positief...

Plaatsing 27 mei 2005



Lieve Bram
Je hebt aids, je plast en poept ons huis onder, je hebt van die leuke achterpootjes die alle kanten op gaan ( behalve de juiste kant), je trillende voorpootje wilt soms een speelse mep geven maar je slaat altijd mis, je lodderige blik doet ons zwijmelen, je kan zo leuk op de grond liggen en dan ineens op je rug draaien, je luide ronkmachine is altijd hoorbaar, je peutergedrag tijdens het eten zorgt voor puinhoop en chaos in de keuken…. jij heet Bram en we zijn dol op je.
Hier is jouw veilige haven, hier is jouw plek. We vrezen nooit van je onzindelijkheid af te kunnen komen, maar ja…we zullen het wel mopperend opruimen en je ondertussen een dikke knuffel geven. Jij hebt ons laten voelen dat je ons vertrouwd, zo schuw als je eerst was, zo lief en aanhankelijk ben je nu. Soms voelen we onopgemerkt een kopje langs onze benen gaan: we weten het Brammetje…ja, wij vinden jou ook lief. 
Blijf maar bij ons, wij zijn jouw baasjes. Die gekke aids zullen we samen wel doorstaan, samen met Ollie en Hannes. Drie dijken van katers, drie dijken van aidskatten. Peter en Sabine zijn jullie buddy’s.  

Fuerte



Haar achtergrond
Op de Canarische eilanden werden we overweldigd door een prachtige kattenopvang 'Hobbiton'.



Er werden maar liefst 246 katten opgevangen onder de hoede van twee lieve beheerders: Werner en Nicola. Op Fuerteventura vond dit alles plaats, 3000 kilometer van ons vandaan. Eigenlijk hadden ze maar capaciteit voor 120 katten, maar wat moet je..als er zoveel zwervertjes zich aanmelden....kunt u nee zeggen?
Fuerte kreeg al gauw de aandacht: ze leefde tussen 7 zieke aidskatten. Bij hen had de aids zich helaas al geopenbaard, maar niet bij Fuerte.
Zij zou moeten leven tussen 4 muren: een oppervlakte van 2 bij 1 1/2 meter deed ons huiveren. Maar toch hadden de eigenaren Werner en Nicola het goed voor elkaar. De liefde voor deze dieren was op alle fronten zichtbaar, ze moesten zich redden met de middelen die ter beschikkking waren. Fuerte heeft namelijk kattenaids. Ze kwam positief uit de bloedtest, maar haar energie is daarom niet minder.Ze heeft 3000 kilometer met ons gereisd: in het vliegtuig, heel kalm, ze accepteerde elke turbulente beweging,ze had bekijks tot en met. Maar Fuerte bleef kalm en zoog ons liefde als het ware op door het traliewerk, ze wist dat het goed zou komen. Ze accepteerde elke vinger, ze drong zich op tegen het traliewerk om gestreeld te worden. Nu is ze bij ons, in het koude Belgie. Ze is sterk, ons aidspoesje. Weldra zoeken we een nieuw tehuis voor haar, maar ze zal eerst wat moeten wennen aan ons klimaat. Fuerte onze Spaanse zwarte schoonheid is klaar voor haar grote avontuur. Luister: Fuerte heeft aids, maar de ziekte heeft zich nog niet geopenbaard, ze kan zelfs nog jarenlang ongeschonden het leven met moed tegenmoet gaan. Ze moet enkel de kans krijgen om daadwerkelijk te leven. Ze is nu al ver: ze woonde in de hoofdstad, is daar opgevangen en heeft een lange vliegreis doorstaan. We gunnen haar het beste van het beste. Fuerte is heel zachtaardig, heel heel lief en kan nog jaren een heel goed leven krijgen. Aids is niet eng: wij mensen kunnen het niet krijgen, ze mag enkel niet met andere katten in contact komen. Aids is enkel overdraagbaar door bloed op bloedcontact. Maar Fuerte is geen vechter.... 
Fuerte zoekt een baasje die haar begrijpt en die nog jaren voor haar wilt zorgen...geen compromissen, gewoon: 'ja, ik ga voor je'.

           

Plaatsing  24-04-2005 
Fuerte kwam bij ons in de opvang. Na 3 1/2 maand opvang kreeg Debby onze Fuerte in haar vizier. Debby besprak Fuerte met haar man Bobo en de keuze werd snel gemaakt: Fuerte moest en zou geadopteerd worden. Twee lieve mensen uit Amsterdam wilden zich ontfermen over onze energieke lieve meid. Na veel gesprekken en uitwisseling van informatie was vandaag dan de grote dag voor onze spaanse schone.
Lieve Fuerte, je hebt ons hart gebroken: wat hebben wij genoten van je, wat zijn wij allemaal dol op je. Jouw gastgezin heeft jou met zoveel liefde verzorgd en ook de vrijwilligster die jou naar Belgie heeft gehaald heeft menig traan gelaten vandaag. Je verdient het zo enorm om een eigen huisje te krijgen, en ja...die heb je nu. Het zijn ook gelukstranen, omdat Debby en Bobo jou in hun armen gaan sluiten nu. Je gaat het daar helemaal goed krijgen, geen andere dieren om je heen: je krijgt het volledige alleenrecht. Want je houdt van mensen, je wilt ons niet delen met andere dieren. Het ga je goed Fuerte meisje. Hier hebben we het allemaal om gedaan...maar uit het oog is niet uit het hart. We gaan je op de voet volgen......heel heel veel knuffels van ons allemaal.

30-04-2005  Update van eigenaren
Met Fuerte gaat het uitstekend. Ze ligt nu achter mij in de zon te slapen.
De afgelopen dagen ben ik thuis geweest voor het leren van het tentamen van
vandaag (ging redelijk, maar moet 4 weken op de uitslag wachten). Tegelijk
kon Fuerte goed aan mij wennen. Ze wijkt dan ook niet meer van mij zijde en
wil precies weten wat ik doe. Ik heb haar ook al meerdere malen van mijn
boeken moeten halen omdat ze daar op lag te slapen terwijl ik die net moest
leren.
Ze eet als de beste en we hebben net kattenmelk ontdekt en daar smult ze
van. De medicatie is ook geen probleem. Ze is ook al fanatiek aan het
spelen, vooral met een pluizig iets aan een elastiekje. Maar de laatste
dagen zijn daar ook speelgoedmuisjes bij gekomen. Ze tuimelt dan door de
hele kamer. Ook het op haar buikje kriebelen en spelen vind ze leuk,ik
ietsje minder, gezien de krassen (al was ik die wel gewend van de leguaan).
Volgende week gaan Bobo en ik op jacht naar een leuke grote
krabpaal-uitkijktoren combo. Tot die tijd heeft ze ook al een plekje op de
bank: een grote fleece deken waar ze heerlijk op ligt te slapen.
Ze miauwt erg veel, maar meestal is ze gewoon aan het vertellen hoe de dag
is gegaan en dat ze zo'n vreselijke honger heeft. Enige is alleen dat haar
biologische klok ingesteld staat om 5.00 uur 'snachts keihard miauwen...
(deed ze dit bij jullie ook?) dat is ietsje minder leuk. Wij hebben al sinds
zondag geen fatsoenlijke nachtrust gehad, maar ze is het gelukkig waard. Wat
is het een enorm lief katje zeg. Kan me heel goed voorstellen dat jullie
haar missen.
Het wordt trouwens een uitdaging om het huis uit te komen. Wij wonen
namelijk 4 hoog en onze voordeur grenst niet aan buiten, maar aan een
overdekte gang. Fuerte denkt dat dit bij de rest van het huis hoort en wil
het verkennen zodra de deur open gaat (dus als wij weg gaan). Ze loopt dan
vrolijk de trap af en ik moet haar dan gaan halen. We lossen het op door met
Fuerte in de armen naar 'buiten' te gaan. Haar even knuffelen, en haar dan
door een kier terug in huis te plaatsen. Ze steekt dan wel direct een pootje
door de kier. Met veel gepruts krijgen we dan toch de deur dicht. Ik voelme
dan vreselijk schuldig, maarja, af en toe moet je gewoon weg.

Kortom: we zijn echt ontzettend blij met haar en zouden haar voor geen goud
meer willen missen.
Groetjes,
Debby (en een heel slaperige Fuerte)

05-05-2006
Met Fuerte gaat het ondertussen ook nog erg goed. Door de winter had ze
10x zo veel haartjes gekregen als toen we haar kregen. Deze verliest ze
nu allemaal. Wij hebben nu dus gele met zwarte bankjes :)

Fuerte vindt het nieuwe huis heerlijk. In het begin nog even zoeken naar
de lieve meneer waar ze ruim een maand had gelogeerd tijdens de
verbouwing, maar al gauw was ze helemaal gewend. Vorige week was een
spannende week: ze had tegen alle verboden in het trappenhuis verkend en 
wij konden er echter aan hobbelen, want ze kwam niet zo snel vanzelf
weer omhoog (het was te spannend). Later die week dachten we dat de kat
gek geworden was: opeens spurtte ze naar de keuken op jacht naar iets wat
wij niet konden zien (nou heeft ze vaker een dolle ronde, maar dit was
toch net iets anders). ineengedoken met het kontje wiebelend in de lucht
gestoken zat ze ruim een half uur stil. Later zagen wij het ook: een
hele dikke muis in onze keuken... Dilemma voor ons: muis redden of niet. 
We hadden al gauw besloten dat we geen muizen wilden, maar een echte
muizenval was geen optie (bang dat Fuerte erin zou gaan zitten) en een
'levende' muizenval ook niet, gezien de geinteresseerde kat die de
gevangen muis de hele dag zou gaan bestuderen (erg zielig en
waarschijnlijk zou de muis sterven van angst). We besloten dus onze
'killer' haar gang te laten gaan. De muis ontsnapte...

Een half uurtje later zat het domme beest tot grote feestvreugde van
Fuerte weer bij ons in de keuken. Dit keer had ze hem wel te pakken.
Heerlijk gespeeld en uiteraard is het beestje weer ontsnapt. Dit kwam
Fuerte klagelijk melden. Samen nog even gezocht, maar denk niet dat het
beestje nog snel terug zal komen in het hol van de leeuw. Fuerte zit nog
steeds vaak te staren naar het plekje waar ze hem voor het eerst zag.

Het kussengevecht met Fuerte is gewonnen. Ik heb het kussen voor mij
alleen. Nu kruipt ze gewoon helemaal onder de dekens en gaat strak tegen
mij aanliggen met de pootjes opzij (ze neemt dus een behoorlijk deel van
het bed in beslag). Erg schattig. Alleen grijpt ze bij een wilde droom
af en toe mijn arm, en daar word je dan wel even wakker van.

Joris

Plaatsing 05-08-2004
Vandaag is onze aidskat Joris geplaatst in Kerkrade!!! Hij is geadopteerd door een lieve dame met nog 5 gezonde eigen katten. Joris was een zeer moeilijk plaatsbare kater, omdat hij terminaal ziek is. Het woord 'aids' klinkt eng en zeker niet aanmoedigend voor toekomstige eigenaren, maar sommige mensen prikken hier doorheen. Sommige mensen weten wat het is om een aidskat te hebben en weten hoeveel liefde en warmte zo'n dier je kan geven, net als iedere andere kat. Aidskatten zijn namelijk niet eng en komen niet van een andere planeet. Euthanasie is pas op zijn plek, wanneer de aidsziekte pas echt is uitgebroken en het diertje enkel nog pijn en achteruitgang ervaart. Maar Joris? Joris is nog in de bloei van zijn leven en hij kan nog heel wat jaartjes bij Marjo blijven wonen. Marjo had vroeger zelf een aidskat gehad, dus toen ze Joris zag staan op onze website, voelde ze onmiddellijk de band en wist ze waar ze aan begon. Joris mag het huis delen met 5 gezonde katten. Hij mag tussen hen in lopen en samen genieten van het leven. Joris, lieve lieve jongen...het is je zo gegund, wie had dat gedacht. Maar wij wisten wel dat het ons ooit ging lukken om je te plaatsen. Hoera voor Joris!!
Sterkte Carine...opvangmamma van Joris...loslaten is moeilijk, zeker wanneer je dichtbij Joris gestaan hebt.

Hannes

   

Zijn achtergrond  10 juli 2004
Hannes kwam vandaag terug van een plaatsing. Hannes heeft kattenaids, en werd geplaatst bij een andere kat met kattenaids die helaas erg ziek werd van de stress van een andere kat in huis. Deze mensen hebben alles geprobeerd om Hannes een goed leven te geven maar het is helaas niet gelukt, we nemen hen dan ook absoluut niets kwalijk. Soms lopen de dingen nu eenmaal niet zoals we zouden willen. Hannes is een zachtaardige, lieve speelse knul. Hij had de eerste uren een beetje tijd nodig om te wennen, maar nu is hij veel meer op zijn gemak. Wanneer we zijn kamertje opkomen, springt hij vrolijk uit zijn mandje om ons te bedelven onder zijn impulsieve kopjes, luid gespin en lekker geknuffel. We hadden begrepen dat Hannes graag TV keek bij zijn oude baasje, dus zullen we hem binnenkort voorzien van een heuse echte TV, zodat hij vanuit eerste rang, zijn zachte mandje, kan genieten van de Tour de France of alles wat nog meer snel beweegt! Hannes is een klein speciaal kereltje. Hij is niet zielig, hij wil enkel intens genieten van het leven. Hij is erg speels, houdt van ravotten, gek doen, achter balletjes aanrennen en lekker op schoot krullen. Hij zou nog heel wat jaartjes een perfect leven kunnen hebben, mits de juiste verzorging, voeding en evt ondersteunde medicijnen. Hannes krijgt van ons nu dagelijks een medicijn wat erg betaalbaar is. Maar natuurlijk moet Hannes in het oog worden gehouden. Soms is hij wat ziekjes en zal hij meer medicjnen nodig hebben. Daarom moet u ook helemaal voor lieve Hannes gaan. Maar weet u? Bij ons eerste oogcontact liet Hannes ons hart al sneller doen kloppen. Een hartenbreker? Ik vrees ervoor...

Plaatsing 24 juli 2004
Ik heb de laatste tijd veel afscheid moeten nemen van een stel bijzondere katten en misschien is er bij 1 kat maar een kort afscheid ( Lukas), maar het wordt tijd voor een lichtpuntje en een goede plaatsing voor een prachtige leuke karakterkat...
Hannes blijft bij Peter en mij wonen, omdat we geen gehannes met Hannes meer willen en die druif voelt zich hier als een visje in het water, loopt hier het huis door te sjeesen dat het geen naam heeft, hij heeft zich tussen ons ingewurmd op bed en onze katten denken: wie is da? en slapen weer door...
Na lang wikken en wegen is de beslissing gevallen en Hannes heeft eigenlijk zelf de knoop doorgehakt. Hij voelt zich hier fijn, hij is gelukkig, hij doet precies waar hij zin in heeft en hij mag zichzelf zijn. Als ie wilt knuffelen, komt ie knuffelen, als ie ons effe wilt ontwijken, moet ie dat vooral doen: niemand die hem tegenhoudt.
Hannes, alias cowboy Henkie( kromme poten), is ons maatje voor het leven geworden. Olliebollie wordt niet ziek van hem en alles dult elkaar hier.
Twee aidskatten tussen 8 ( hopelijk straks 9, met Lukas erbij) gezonde katten, vergt een behoorlijke aanpassing, 10 a 11 katten in huis. Tevens in de zin, dat ik in huis geen kittens meer rond laat lopen, das een feit. Maar ik kan natuurlijk altijd de noodopvanger blijven, want een spoedgeval krijgt altijd voorrang.....ik maak wel een kamer vrij als het zo moet zijn..
Sabine

9 oktober 2004
Met Hannes gaat het gelukkig erg goed, alleen is Hannes in tegenstelling tot Ollie erg timide. Hannes doet zijn eigen ding, zoekt kameraadschap bij Ollie en komt bij ons liggen als we zitten. Zijn grappige tongetje hangt 18 uur per dag uit zijn bekkie en hij kijkt zo lekker schattig uit zijn oogjes.
Ollie en Hannes lopen hier zoals vanouds nog lekker mee te drentelen. Hannes laat zich niet zo snel verzorgen door vreemde mensen, dat heb ik al in de gaten. Peter en ik zijn 1 weekendje weg geweest en dan is Hannes ook een weekendje onder de wol. Dan verstopt ie zich. Zo'n gevoelig ding die Hannes, die heeft enkel structuur, vaste mensen en twee banken nodig, dan is tie gelukkig. De lieverd. En dan niet te vergeten zijn vaste slaapdeken, waar ie prat op gaat.

Ollie

 

Zijn achtergrond   3 maart 2004
Een doodzieke kater had zorg nodig. Nadat we hem hadden opgehaald, zijn we rechtstreeks met hem doorgereden naar onze dierenarts. Hoofdschuddend bekeek onze dierenarts het hoopje ellende. Het zat niet goed. Opnieuw een bloedtest. Ook wij lieten even onze schouders hangen. We dragen een grote verantwoordelijkheid voor onze zieke patientjes en de klap komt weer heel hard aan. Maar we maken verschil voor ze. We laten hen liever bij ons sterven dan anoniem buiten in de kou. We verlichten de pijn en we geven hen zoals mijn collega al zei "een waardig einde". Maar onze hoop is nog niet volledig weg. O nee, we gaan duimen voor dit ventje. Wij noemen hem Ollie en gaan knokken voor dit ventje! Deze oude ongecastreerde kater blijkt een reus van een vent te zijn. Buiten had Ollie aan elke poot een liefje. Hij had een harem vrouwen achter zich aan scharrelen. Ollie is een stoere gespierde macho waar niet mee te sollen valt. Er kwam een glimlach op ons gezicht toen we hem uit het reismandje zagen stappen. Daar moet je geen ruzie mee krijgen: hij zou altijd winnen. Maar zijn indrukwekkende verschijning maakte plaats voor onze bezorgdheid. Zijn ogen zijn zwaar ontstoken, zijn neusje zit helemaal verstopt, zijn gebit is heel slecht en hij is uiterst kalm. Ollie is heel erg ziek. We bereiden ons voor op het ergste, namelijk kattenaids. Maar we willen het nu nog niet horen. We willen gewoon Ollie knuffelen, medicijnen geven, lekker laten eten (Sheba gaat er uitstekend in, er zitten zelfs champignonnetjes in!) en het hem zo comfortabel maken. Ollie vindt aandacht ronduit geweldig! Hevig knedend met de pootjes sluit hij zijn oogjes als we hem strelen. Zijn snoet is gewoon om op te eten, zo prachtig, zo aaibaar, zo kwetsbaar. Olleke Bol....ik heb het gezegd: als jij het gaat redden geef ik een feestje en krijg jij een feestmutsje. Je bent zo'n lekker ding..

6 maart 2004
De gevreesde uitslag is binnen: Ook Ollie heeft een Aidsbesmetting opgelopen en is nu officieel ons aidspatientje. We waren er al heel bang voor, maar de klap komt zeker weer hard aan. We blijven Ollie verzorgen. Hij zal niet in contact komen met andere katten, maar we laten hem ook nog niet inslapen. Ollie is stabiel nu. Zolang als dat het gaat, zullen we hem medisch bijstaan, veel liefde geven en hem echt nog eens flink laten genieten van het leven. Vanmorgen liep Ollie voor het eerst echt naar ons toe om ons een kopje te geven. Nee Ollie, jouw tijd is nu nog niet gekomen, maar we weten ook dat deze tijd er snel aan zou kunnen komen. We helpen hem nu gewoon nog een beetje. Mocht hij een terugval krijgen, dan weten we welke beslissing we moeten nemen.

23 maart 2004
Ollie, onze aidskater, is vorige week gecastreerd. Elke dag is een dag erbij voor Olleke Bolleke en hij is stabiel. Hij is wel een beetje kalmer geworden en hij slaapt veel. Voor hem is een castratie anders dan bij een kat waar niets mee aan de hand is. Het is voor Ollie veel risicovoller en zwaarder. Maar hij heeft een speciale narcose gehad, zodat hij niet te lang 'onder de wol' hoefde te blijven, dit zou niet goed voor zijn weerstand zijn. Soms als we zijn kamertje op komen, slaapt hij heel diep. Luid gesnurk vult de kamer en we zien zijn lijfje helemaal languit gestrekt liggen. Hij is dan volkomen relaxt en ziet er heel tevreden uit. Ach Ollie toch, mooie jongen van ons.. Maar nu nog een baasje voor hem vinden die hem de ruimte en bescherming kan bieden die hij nodig heeft. We blijven erbij: het is triest om hem zo alleen te zien en in zo'n kleine kamertje is ook niet alles. Vooral als hij misschien nog wel een klein jaartje zou kunnen leven.
De populatie waar Ollie vandaan komt, zullen we nu onder de loep gaan nemen. We vinden het namelijk van uiterst groot belang om te weten of er niet meerdere katten besmet zijn met aids. We zullen verschillende bloedtesten gaan uitvoeren. Belle mag niet voor niks gestorven zijn en Ollie is ook niet voor de lol zo ziek. Helaas is de medewerking van een externe instantie wat zich met zwerfkatten bezighoudt niet geneigd ons hierbij te helpen. Heel jammer, vooral gezien de informatie die je hebt, daar kun je niet omheen, daar moet je iets mee doen. Er mogen daar geen onnodige dodelijke besmettingen meer plaatsvinden.Op dit moment zijn we concreet onze plannen aan het uitwerken.

De plaatsing  25 april 2004
Hey Ollie,
Jij mag bij ons komen wonen!!! Welkom in ons drukke huisje Olleke Bolleke!
We zijn 8 knappe verschijningen en jij wordt onze pleegbroer. Je bent al een tijdje in ons midden, maar we zien je niet zoveel. Je schijnt apart te worden gehouden of zoiets? Maar wij zijn ook niet gek, we ruiken je onder de deur door hoor! We hoorden dat je aids had, das blijkbaar een gevaarlijke ziekte ofzo. Onze baasjes Peter en Sabine lopen de laatste tijd wat af te zeulen met je. We zien je nu helemaal in het echt, want je mag in de avond in een hele grote bench zitten. Sommige van ons zijn niet bang uitgevallen en hebben al kennis met je mogen maken. Dan geven we je neusjes door de tralies, want we mogen elkaar nog niet echt aanraken. We vinden jou wel cool, want je hebt zulke stoere kaken en imposante schouders. We zullen voorzichtig met je omgaan, want het schijnt dat je soms een beetje ziekjes bent. Maakt niet uit hoor, we zijn wel wat gewend. Enne….niet teveel snurken ‘s nachts jij, want het hele huis trilt als jij ligt te dromen!
Een welgemeende kopje van 8 aantrekkelijke katten: Dieuwke, Guus, Jip, Lucca, Simba, Casper, Bugsy en Isabelle

  

Lieve Ollie,
Na een opvangperiode van 7 weken hebben Peter en ik de beslissing genomen. Je hebt aids en we weten dat jouw gezondheid ups en downs zal hebben. Maar je bent veilig bij ons en we staan altijd naast je. We dachten eerst een goed tehuis voor je te zoeken, maar je hebt ons laten blijken dat je niet meer weg wilt. Telkens als we in je kamertje waren en wilden vertrekken, probeerde je de deur te blokkeren en werd je kwaad van verdriet. Je beet in onze enkels en sloeg tegen onze benen. We mochten niet weg. Je zachtaardige hartje maakte plaats voor verdriet en machteloosheid. We weten het Ollie, we verlaten je niet hoor lief mannetje. We weten dat je soms een beetje last hebt van verlatingsangst. Je hoeft niet meer weg, jij hoort bij ons, bij ons drukke leventje, ons huishouden van Jan Steen. Daar pas jij in. Het is goed zo Ollie.Wees gelukkig bij ons, wij zijn gelukkig met jou en we houden van je.
Peter en Sabine