Onze ex buddy's na 1 t/m 6 jaar geleden
| Volg ons op Facebook | |
|
|
24 juni 2011
Eddy en Wiske
Hallo.
Helaas moet ik vermelden dat Wiske niet meer is,
Na een tijd ziek te zijn geweest twee jaar geleden, is zij onder haar lievelingplekje gekropen onder de houtkachel bij ons, waar ik haar op een ochtend vredig ingeslapen teruggevonden heb helaas.
Eddie daarentegen maakt het zeer goed en heeft ondertussen een nieuw vriendinntje gevonden.
Hij maakt de boel vandaag de dag gek omdat hij zo graag naar buiten wil als de zon schijnt.
Eddie doet het zeer goed,houdt nog steeds van knuffelen,weet als geen ander de krabpaal te vinden...en hij is nog steeds baas over de honden in huis.
Anita
12 mei 2011
Harrie
Met Harrie gaat het helemaal Super! Brecht (de dierenarts) is tot nu toe iedere keer ook enorm “content” als wij met hem op controle komen ;-)
Voor de mensen die het verhaal niet kennen. Harrie zat al een tijdje in Buddykat. Ik was daar vrijwilliger en mijn vriend Eric kwam ook vaak mee. Meteen hadden we een klik met Harrie. Af en toe kon Harrie opvliegend reageren vooral naar de andere katten maar we prikte daar doorheen.
We zagen dat hij een bijzondere kat was die niet zo goed met veel andere katten kon samen leven maar dat het een enorme schat was vooral als we even met hem alleen waren. Ik had hem natuurlijk al lang mee naar huis willen nemen maar we hadden zelf al 2 katten en we woonden op een flatje…….
November 2007 verhuisde Eric en ik naar een opknap boerderijwoning in Duitsland en besloten Harrie meteen te adopteren. In december 2007 zijn we dan ook meteen begonnen met het bouwen van zijn paleisje inclusief 58m2 buitenren erbij. In de kerstvakantie flink doorgepeesd en de maanden daarop nog na ons werk en liggen zwoegen in de kou. Maar we wisten waar we het voor deden.
Gelukkig kregen we ook hulp van wat lieve mensen. Sommige andere mensen verklaarden ons voor gek aangezien onze eigen woonkamer niet eens bewoonbaar was.
In het voorjaar van 2008 was het dan eindelijk zover!!! Harrie werd door zijn lieve verzorgers (maar liefst 5 man sterk) naar ons toegebracht. Meteen werd hij rustig alsof hij wist….hier ben ik thuis!.
Sindsdien is Harrie dolgelukkig en happy! Hij is nooit meer gestrest geweest Hij geniet zo intens! En wij ook!. Wij zijn ook dolgelukkig! Harrie is ons maatje.Onze mooie lieve panter!!! Hij is er altijd voor ons! En wij voor hem! Hij is zo bijzonder! Harrie we love you!!!
Eric en Steffie
1 mei 2011
Frodo
Met Frodo gaat het heel erg goed, we kunnen niet anders zeggen. Hij is van 21 september tot 21 november bij Kees geweest. Op die dag is Kees overleden. Ze hebben het samen reuze naar hun zin gehad. Frodo voelde zich vrijwel meteen thuis bij hem en hij is een echte huisvriend voor Kees geweest. Hij week bij wijze van spreken niet van zijn zijde. Was altijd op een plek in het appartement, waar hij Kees kon zien. Het middel tegen de toevallen kon hij niet meer iedere dag toegediend krijgen, omdat Kees dat niet zelf voor elkaar kreeg. Dus ik gaf hem om de andere dag een kwart tablet en dat ging prima. De hoeveelheid was voldoende om het onder controle te houden.
Op de dag van het overlijden van Kees was Frodo helemaal uit zijn doen en bijzonder agressief. Hij viel iedereen aan. Ik heb hem dan ook de daaropvolgende week alleen in het appartement gelaten en ben hem iedere dag wezen opzoeken om hem te voeren en met hem te spelen. Gaandeweg werd hij weer de oude.
Sinds 28 november woont Frodo bij Warinka en mij. En we hebben nog nooit een kat zoals hij in huis gehad. Het is een hond in een kattelijf. Overal waar wij zijn, wil hij zijn. Dat gaat van het samen tv kijken op de bank tot aan het tussen ons in slapen 's nachts. Hij heeft het hier reuze naar zijn zin, eet goed, is allert en bijzonder speels. We gaan binnenkort onze tuin op een andere manier omheinen, zodat hij toch naar buiten kan, want "buiten" heeft nu het voorjaar aangebroken is, echt zijn aandacht. Voor zijn aandoening is hij nu onder behandeling van een homeopathisch dierenarts en dat gaat heel goed.
Al met al: Het gaat prima met Frodo. We zouden hem niet meer kwijt willen en naar het lijkt hij ons ook niet.
Dank weer voor je zorgen en betrokkenheid.
Groeten van Warinka en Hein
9 maart 2011
Tijl
Met jullie/onze Tijl gaat het uitstekend! Hij wordt de 14de van deze maand al drie. Hij was een jaar oud toen wij hem twee jaar geleden op de 14de maart mochten komen ophalen en daarom hebben we van die datum gelijk zijn verjaardag gemaakt. Het was onze bedoeling om jullie dan een kort verhaaltje met actuele foto's te sturen, zodat jullie als verzorgers weten hoe het met hem gaat, maar ook om mensen die overwegen om een aidskatje te adopteren enthousiast te maken. Wij hadden voor Tijl nog nooit een kat gehad en hadden dus geen ervaring. We voerden wel al een tijd drie schuwe zwerfkatten die in onze tuin woonde en die door de dierenbescherming ooit al eens gevangen waren en toen gesteriliseerd/castreerd zijn.
Tot nu toe hebben we nog geen problemen met Tijl gehad. We gaan zeker een keer per jaar naar Brecht voor een grondige check en een inenting. Onze Tijl houd zo erg van de tuin dat hij middels een tuigje en flexibele riem fijn buiten kan komen. Met zwerfkatten in de tuin (die geen gevaar lopen, want ze weten precies tot waar Tijl kan komen met zijn bandje) is het verstandig om hem toch te enten tegen niesziekte. Volgens Brecht is onze Tijl zo fit dat hij bijna niet kan geloven dat hij fiv heeft, maar hij weet wel beter want hij heeft hem zelf getest.
Verder is Tijl een enorme charmeur en een slimme boef. Hij weet precies wat wel en niet mag en ook bij wie van ons drieen de regels minder nauw genomen worden. Ook is hij nog steeds heel speels en gaat hij graag even graven in de tuin of een aubade brengen aan de heg of liggen slapen onder de rozenstruikjes of op een van onze schootjes natuurlijk.
Kortom wij gaan niet meer naar huis, maar wij gaan naar Tijl!
Veel groeten uit Maastricht van Simon, Saskia en Cato en een heel lief kopje van Tijl
9 maart 2011
Promiss
Wat onze Promiss betreft kan ik gelukkig alleen maar heel veel goeds vertellen.
Hij is tot op heden kerngezond. Hij is hier toe gekomen als een lieve maar wat afstandelijke kater. Aaien mocht, maar hij was erg gesteld op zijn privacy.
Marina (hij is een tijdje bij Marina te gast geweest) had ons al gezegd dat Promiss nooit een schootkater zou worden.
Nou niets is minder waar !!! Promiss is de grootste knuffel die we in huis hebben !!! De hele avond op schoot hangen bij mij of mijn man !!! Op zijn rug op schoot liggen en wij maar buikje aaien :-)
Ook met de andere poesjes spelen vindt hij prachtig, maar wel alleen als HIJ er zin in heeft. Onze kleine Faith is zijn beste vriendje.
Die arme kleine schat is vaak het " slachtoffer" van de pesterijen van Promiss,
Al met al gaat het geweldig goed, kon niet beter.
Bijgaand wat foto's van onze bengel.
Groetjes,
Anja en Guy
Promiss, Faith en Minou
9 maart 2011
Fuerte
Beste Bina,
Ik ben Bobo, en ik heb, zoals Debby al bericht heeft, Fuerte voorlopig
bij mij thuis.
Het gaat heel goed met Fuerte. Ik heb op geen enkele manier het gevoel
dat ik een 'ziek' of 'moeilijk' diertje in huis heb. Ze is kerngezond,
en (tegen mensen) heel lief en gezellig. Ze ligt terwijl ik dit typ op
schoot te spinnen. Ze is nog steeds even energiek en speels als de dag
dat ze bij ons kwam, toch al weer een jaar of zes geleden.
Bobo
Beste Bina,
Ik kan melden dat het met Fuerte uitstekend gaat. Zij woont momenteel in Delft in een oud pakhuis. Gezien ze daar 1 buurkat heeft kan ze op tijden dat deze niet buiten is zelf lekker buiten spelen (ze heeft een speel-omgeving van enkele dakgoten en kan hiet niet vanaf). Als de andere kat buiten is blijft Fuerte uiteraard binnen. We hebben haar in December naar de dierenarts gebracht omdat ze af en toe braakte: de wel dat Fuerte blaakte van gezondheid. Hij kon niet zien dat het een
aidskatje was. Fuerte zelf heeft ondertussen meerdere harten veroverd. Het is een schat van een kat die het liefst bij vreemden op schoot gaat zitten om nieuwe
"aanbidders" te veroveren. Kortom: de perfecte kat.
Debby
10 maart 2011
Wim en Mori
Met Mori en Wim gaat alles prima..
Wim ligt nu lekker naast me aan te duwen op de bank. Mori zal zich wel in zijn (voor hem) te kleine mandje bij Jeroen boven hebben gelegd. Wimke dat is me toch echt een rotzakje he..
Ik weet niet wat ie al allemaal heeft uitgespookt.. Overal op en aan.. alles stoot ie om met zijn lomp gedrag en staart die continu omhoog staat hahah. Maar hij is ook heeel erg lief! Hij vraagt echt je aandacht... en kan zo lekker spinnen als ie bij je kruipt, heerlijk!
Met Mori gaat ook alles prima.. Mori is de gelukkigste kat op het moment dat hij de zak brokjes hoort en naar beneden komt gestormd. 's avonds komt hij lekker naast me in bed leggen..
Helaas, ondanks vele pogingen (zelfs het inschakelen van een kattengedragstherapeute, kunnen Wim en Mori nog niet met elkaar door een deur.. Denk dat dat toch aan Mori ligt.. Wim wil graag met een ander samenzijn heb ik het idee.. Maar zodra ze bij elkaar komen is Mori zeer gespannen en begint het grommen en blazen weer... Rotzakken...
Jeroen en ik blijven volhouden en proberen om ze toch eens bij elkaar te krijgen..
Laatst was het Wim gelukt om tussen de deur door naar boven te glippen... Toen hebben ze denk ik dus wel samen gezeten ten ik er naar 4 uur achter kwam dat ze beide boven zaten..
Ik zag gelukkig geen haren (of ze gevochten hadden ofso)... Dus wie weet.??!!! Hopelijk komen ze nog eens lekker bij elkaar te liggen..
Groetjes, Wim, Mori, Danielle, Jeroen
11 maart 2011
Pepsi
Ik heb Pepsi gezien op de site van buddykat en wilde haar graag adopteren. Ik ben dan ook twee weken later een kijkje gaan nemen naar de mooie ronde dame en was op slag verliefd.. wat een lieverd was het toch. Ze lag lekker te luieren en bleef liggen toen we binnen kwamen. Ik ben naast haar gaan zitten en ze kwam meteen tegen me aan gekropen. Ik heb haar die dag dan ook meteen mee naar huis genomen.
Pepsi was wel wat bang tijdens de reis en verstopte zich meteen onder de kast toen we thuis kwamen. Daar bleef ze zitten tot de volgende ochtend.. ze was zooo bang die dag.. Heel zielig om te zien.. Ik ben op de bank gaan zitten en heb een boek gelezen. ik hoorde dat ze mee en mee heeeel voorzichtig onder de kast uit kwam. Ik deed alsof ik het niet door had en bleef in het boek kijken. Het heeft wel heel even geduurd,maar plotseling sprong Pepsi op de bank en keek me aan. Ik kon haar aaien en toen was het ijs meteen gebroken.
Pepsi is een trouwe vriendin ,die van mensen houdt. Ze was in begin wat schuw naar vreemden toe, maar dat is helemaal over. Pepsi schuwt er niet meer voor terug om vreemden gedag te zeggen en heeft het vertrouwen in de mens terug gevonden. Een lievere poes kan zich niemand wensen.
Pepsi houdt van knuffelen, slapen, knuffelen en slapen hahahaha.. Zo nu en dan moet ze door het huis heen rennen.. Niet omdat ze dat leuk vindt hoor.. integendeel... Mona houdt van spelen :)
Twee maanden nadat we Pepsi hadden geadopteerd, hadden we er een kitten bij genomen ( Mona) een kitten die chronisch verkouden is ( niesziekte) en geen aidsvirus heeft.
Ik wil dit benoemen om te laten weten dat men niet bang hoeft te zijn om een aidskat bij een gezonde kat te laten.. wij zijn nu 2,5 jaar verder en Pepsi en Mona zijn goede vriendinnen. Nog nooit hebben die twee met elkaar gevochten en dat zal ook nooit gebeuren. Dat Mona het aidsvirus overneemt, is dan ook niet aanwezig.
Het doet goed om te zien dat een poes die we uit Buddy Kat hebben geadpoteerd zo geniet van het leven bij ons. We zijn blij om haar dit geluk mogelijk te hebben gemaakt. Ik heb er nog geen dag spijt van gehad. Nadelen kan ik niet benoemen. voordelen???? teveel om op te noemen.. Pepsi is ons dankbaar en dat merken we aan alles. Ze houdt zoveel van ons.
Afgelopen zomer heeft Pepsi de hele zomer in de tuin gelegen en genoten van de zon. Alhoewel ze daar de kans voor heeft, gaat ze niet weg en blijft ze bij mij in de buurt.. Ze wilt niet eens een kijkje gaan nemen in de straat.. Als ik binnen wat te drinken ga halen, dan loopt Pepsi natuurlijk gewoon met mij mee. Stel je voor ik blijf te lang weg???? Gewoon heerlijk om te zien...
Bedankt buddykat team dat ik zoveel geluk heb mogen beleven in deze mooie poes.. Ga vooral zo door en hopelijk zullen steeds meer mensen inzien dat katten met aids geholpen kunnen worden door een vast liefdevol plekje te geven....
Gr Pepsi, Mona en de baasjes...
15 maart 2011
Obi
Goeiemorgen,
Hier wat nieuws ivm Obi.
Met Obi is alles wonderwel nog steeds goed. Hij heeft zijn mindere momenten
gehad, maar met goede voeding en veel rust en aandacht komt hij er altijd terug
door.
Momenteel is hij toch al zo'n 4 jaar en half bij mij geloof ik, dus hij doet
het goed.
Hij haalt wel meer kattekwaad uit dan in het begin, zo heeft hij gisteren
nog in de gordijnen gehangen, dat is natuurlijk iets minder, maar ook geen drama hè.
Ik hoop hem nog vele jaren bij mij te mogen hebben, maar dat is afwachten
natuurlijk. Ik heb alleszins nog altijd geen spijt dat ik die dag bij buddykat op bezoek
geweest ben, en Obi ontmoet heb.
Vele zonnige groeten en een dikke poot van Obi
Muriel
15 maart 2011
Mouche
Met Mouche gaat het hartstikke goed! Ze is nog altijd speels, vrolijk en op zijn tijd lekker druk. Ik en Ingrid hebben in het verleden een second opinion aangevraagd voor Mouche betreft het FIV (aids). Wij twijfelde ontzettend of Mouche dit ook daadwerkelijk had, aangezien ze niet of nauwelijks symptomen heeft van FIV, maar ook de tweede test wees uit dat Mouche inderdaad het kattenaids heeft. Ik vermoed dat Mouche in haar Asymptomatische fase zit en hopelijk nog lang in blijft zitten!.
En inderdaad is onze knul Memmeke op 29 januari 2010 overleden. De laatste paar maanden voor overlijden was het een drama voor Memmeke. Hij zat toen in het stadium AIDS en vermagerde enorm snel. Dat was een tijd om snel te vergeten en herinner Memmeke daarom in zijn stoere en zeer luie tijd! Ik weet zeker dat hij nu op een heel mooi plekje in de hemel zit te ravotten met de poezen!
groetjes,
Guido
21 maart 2011
Koen
Het gaat geweldig met Koen. Hij is helemaal gewend en laat zich goed horen, zeker als hij vindt dat het tijd is om te eten…
Hij is, zoals ook de bedoeling was, flink afgevallen, maar nu heeft hij wel een beetje een hangbuik. Maar zelf ziet hij dat natuurlijk niet…
Ook samen met de honden gaat het goed, ze accepteren elkaar redelijk. Koen kan altijd zijn eigen plek op zoeken, maar hij laat zich niet wegjagen door de honden.
Knuffelen is zijn lust en zijn leven en dat is eigenlijk alleen maar heerlijk.
Met zijn gezondheid gaat het ook goed. Af en toe een beetje verkouden, maar dat is dan ook alles. We zijn blij met hem en hij hopelijk ook met ons!
Hartelijke groet, Joan
1 maart 2012
Arne
Knuffeltijd: Als ik 's avonds tv ga kijken dan duurt het geen minuut voordat Arne bij mij op schoot ligt.
Dan kijkt hij me regelmatig aan alsof hij wil zeggen, nou krijg ik nog een aaitje of niet.
Dat gaat bijna de hele avond door.
Als ik naar bed ga, dan krijg ik soms niet eens de kans om onder het dekbed in te komen.
Dan staat hij al op het dekbed. Als ik dan eenmaal goed lig komt hij op mijn borst staan en gaat me kopjes geven. Iedere keer krijgt hij een kusje op zijn lieve koppie.
Als dat genoeg is, gaat hij liggen en wil dan op zijn hoofdje of onder zijn kin gekriebeld worden.
Na zo'n 10 min. zet ik naast me neer en ga dan slapen. Hij gaat nog wat naast me op het dekbed staan trappelen en gaat dan uiteindelijk ook slapen.
'S morgens wordt dit herhaald. Dan is het ook knuffeltijd. Dan natuurlijk hetzelfde ritueel.
Jacques
