Geplaatste dieren

Door de jaren hebben vele dieren van VZW Zwerfkat in Nood II een gelukkig huis weten te vinden. Op deze pagina's vindt u een archief van deze dieren, met een foto en verhaal van het nieuwe baasje.

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | Eerder geplaatste dieren

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

In MAART 2020 hebben 4 dieren een baasje gevonden:

Geplaatste katten

Geplaatst op 13-03-2020
JoepVV

Ik val maar gelijk met de deur in huis lieve mensen: ik ben Joep en ik ben heel bijzonder!

Ja Joep, dat kan je nu wel zeggen, maar dan moet je wel wat meer over jezelf vertellen hoor, anders geloven de mensen je niet zo maar.
Oké, dan zal ik bij het begin beginnen. Voordat ik opgevangen werd in Villa Vagebond zwierf ik rond. Met andere katten kon ik het bijna altijd goed vinden, maar van mensen moest ik niet zoveel hebben. Dus toen ik gevangen werd en in de opvang kwam te wonen, bleef ik zoveel mogelijk op gepaste afstand van de verzorgsters. En aaien liet ik me al zeker niet.

Gelukkig waren er in de opvang nog een heleboel andere katjes met wie ik allemaal vrienden kon worden.
Maar toen begon ik te zien hoe lief de verzorgsters waren, met liefdevolle verzorging, aaitjes, knuffels. En zag ik hoe mijn vriendjes daarvan genoten.
Dát leek mij ook wel wat. Dus deed ik – zoals één van de verzorgsters het zo poëtisch verwoord – de deur van mijn hart van het slot 😉.  Zachtjes maakten ze de deur open en mochten ze mijn wereld betreden. Ik geniet er met volle teugen van en dan komt er een zacht geknor uit mijn keeltje.

Ik ben een mooie en – al zeg ik het zelf – grote, indrukwekkende verschijning. Mijn vacht glimt als een spiegeltje en mijn ogen brengen mensen in betovering. Eén ander puntje dien ik voor de eerlijkheid dan nog wel te vermelden, ik ben FIV-positief. Maar hey, ik voel me prima, heb nergens last van en zeg nu zelf als je mij ziet... FIV, daar zou toch niemand aan gedacht hebben?

Nadat ik een tijd in Villa vagebond heb gewoond ben ik verhuisd naar een gastgezin, waar ze beter in de gaten kunnen houden dat ik niet te veel eet. In de Villa at ik ze blijkbaar de oren van het hoofd ha ha! Maar dat is heel simpel te verklaren; ik heb gewoon goed geluisterd naar wat mijn vader ooit tegen me zei: “Altijd goed eten Joepie” en daar houd ik me nog steeds aan.

Maar hoe goed er nu ook voor me wordt gezorgd, je zal begrijpen dat ik op zoek ben naar een mooie plek om voor altijd te gaan wonen.
Geef jij mij een mooi huisje voor altijd, dan heb ik jou heel veel terug te geven.
Mag ik jouw hartje verwarmen? Dan krijg jij de sleutel tot de mijne, zeker weten.💖

Ik stel heel weinig eisen en zoals ik al heb verteld kan ik heel goed met soortgenootjes.

Ik hoef niet per se naar buiten te kunnen. Maar mocht je een afgeschermde tuin of buitenren (i.v.m. mijn FIV) hebben, dan hou ik mij zeker aanbevolen!
En voor wie het lastig vindt om mijn naam te onthouden, dan denk je maar aan wat ik ben:
Jong, Opgewekt, Energiek en Prachtig, of te wel J.O.E.P.

Geplaatst op 08-03-2020
BollieVV

 

Ik ben Bollie en leuk!

Hallo lieve mensjes.
Ik kwam een tijdje geleden binnen met een gebroken achterpoot. Maar liefst drie complexe breuken, niet te opereren. Ik zei: "Haal dat ding er maar af, doet pijn, heb er niets mee."
De dierenarts vervulde mijn wens en hoplaaa, de pijn is weg! En poot weg.
Boeit niks, ik kan nog alles. Rennen, springen, vooral op de zetel. Mijn lievelingsplekje. Knopje aan en ronken maaaar. Prrrrrr, aaien graag! Kinnetje, achter de oortjes, doe maar lekker door, ik ga nergens naartoe. Jij?
Ik heb trouwens niks met soortgenootjes, sorry. Ik word er beetje sjaggo van en dan trek ik me terug. Ben geen ruziemaker, maar ik wil er liefst niet mee samenleven. Alleenrecht is mijn droom, dan ben ik helemaal de jouwe.
Ik droom van mijn eigen gezinnetje, mij en een paar 2beners. Dát is de ideale wereld!
Tot slot nog een dingetje.. ik ben aids-positief. Iekss. Haha, nee hoor. Heb er totaal geen last van. Ben gespierd, gezonde blosjes op mijn wangen, topconditie. You name it, ik ben het.
Kom jij mij even ophalen en geef je mij een leuke, rustige thuis zonder andere poezels?
Ik heb maar een klein koffertje, zo gepakt, een minuutje.
Alsjeblieft? Ik heb er echt heel veel nood aan...
Je krijgt de dikste knuffel van mij. Vangen!
Liefs Bollie x

Geplaatst op 07-03-2020
WinstonVV

Winston, de torenwachter

Waar draait het om in het leven. Wat is de essentie van het bestaan. Winston zuchtte eens diep en bleef piekeren over deze ultieme vraag. Hij slenterde van straat tot straat, en ook al rammelde zijn buikje, hij bleef piekeren over de grote vraag des levens. Hij zocht hoogtes op, om overzicht te vinden. Om structuur te voelen. Om van bovenaf het leven te volgen.
Hij had veel oneerlijkheid ervaren, gemene mensen, stoute mensen. Soms werd hij weggejaagd, puur... omdat hij er gewoon was. Als zwerfkat. Hij begreep het niet.
Uiteindelijk werd hij gevangen door de mens. Een goedbedoelde mens, maar zo zeker was hij niet meer. Hij wist niet meer wat eerlijk was. Anders zou hij toch veel meer vertrouwen moeten hebben?
Hij reisde van opvang naar opvang en belandde uiteindelijk bij Villa Vagebond, het kattenasiel van Zwerfkat in Nood.
Daar vond hij zijn toren (klimpaal), zijn voorlopige woonplaats waar hij opnieuw kon nadenken over het leven en kon zien wanneer er gevaar dreigde.
Winston houdt van zijn soortgenoten, zijn vrienden. Hij wil niet dat zij ook maar enig gevaar lopen. Op zijn eenzame hoogte kon hij alarm slaan. Stel, er zouden naderende vijanden ( lees: mensen) in de buurt zijn, dan kon hij op tijd zijn vrienden waarschuwen!
Maar zijn vrienden riepen hem toe: "Het zijn geen vijanden Winston, het zijn goede mensen, zij willen het beste voor ons. Echt, geloof ons nou maar."
Hmmm, Winston krabde zich nog eens achter de oren. Is het leven dan leren vertrouwen? Angsten loslaten? Is dat mijn zoektocht? Op zoek naar het onontbeerlijke?
Weken verstreken en Winston maakte vele vrienden. Weliswaar soortgenootjes, maar hij voelde steun, hij voelde zich minder alleen.
Tot op heden neemt Winston zijn taak als torenwachter zeer serieus. Ondertussen weet hij wel dat hij aids-positief is, maar gek genoeg maakt hij zich daar niet druk om. Hij voelt zich goed, sterk!
Zijn vrienden blijven hem vertellen dat de mens niet het grote gevaar is, dat er velen echt heel lief zijn.
Maar hij moet nog overtuigd worden, hij kan het nog niet loslaten.
Hij zoekt daarom een huisje waar hij zijn taak zeer serieus kan nemen, maar er moet minstens 1 soortgenootje zijn.
Hij wil nog even nadenken over ons mensen, daar is hij nog niet uit.
Maar misschien is de zin des levens niet om persé een antwoord te vinden... maar om een antwoord te ervaren...
Wie wil Winston zijn antwoord zijn, zijn muze, zijn leven.

Geplaatst op 02-03-2020
NiloBK

NILO

Nou, het wordt een beetje wanhopig. Ik snap het niet, mijn vrienden snappen het niet.

Ik ben al meer dan een jaar in de opvang en ik ben populair. Iedereen vindt me leuk, gezellig, grappig. Wat is er aan het handje?

Bij iedere bezoeker draai ik om de beentjes, mijn stemgeluid doet altijd mee. Mijn groene sprankelende ogen smeken, kijken jou vragend aan.
Ik ben op elk feestje aanwezig, alle bezoekers zijn gecharmeerd van mij. Tientallen handen strelen mijn kopje, ik sta vooraan bij elke fotoshoot. Watmoet ik nog doen... om de aandacht te vangen, om in jouw hartje te kruipen..
Moet ik gedichten schrijven, een serenade voor je zingen (wil jij niet), koekjes bakken, Pirouettesdraaien.
Ik miauw wat af, heb altijd wat te vertellen. Je mag me ook gerust bij het voorbijgaan een bakkie eten toeschuiven. Zo niet, hoor je het vanzelf 😄
Alleen zijn is voor mij geen probleem. Des te meer heb ik jou voor mezelf en kunnen we uuuuuren verhalen uitwisselen 😀
Ik hunker naar een eigen plekje, geen avonturen meer voor mij snap je.
Ik ben aids-positief, is dat misschien het dingetje waar mensen van schrikken? Maar kijk nou naar mij, zie ik er eng uit? Ik ga nog heeeeeel lang mee, ik ben niet ziek, mijn vachtje glanst, ik verzorg mezelf tiptop en ahum, soms zeggen ze dat ik een buikje heb. NOT!
Ik wil je betoveren, veroveren. Kijk in mijn ogen. Zij zullen stralen, vertellen, glanzen, jou doen verstommen...

Knipoogje 😉Nilo.

Het overzicht van de te plaatsen dieren vindt u op de pagina baasje gezocht